امام علی علیهالسلام در قرآن
اشاره
«ولیّ خدا»، انسان کاملی است که به تمام معنا در پروردگار ذوب شده است ؛ جز خدا را نمیبیند، جز خدا را نمیپرستد و خواستهای جز خواسته محبوبش ندارد. از همین رو، محبت او، محبت پروردگار؛ اطاعت از او، اطاعت از پروردگار؛ و خشنودی او، خشنودی خدای مهربان است. علی علیهالسلام ، ولیّ خدا و امام معصوم و برگزیدهای است که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله درباره او فرمود: «اگر تمام مردم بر محبت علی اجتماع میکردند، خدای عزّ و جل هرگز آتش [جهنم [را خلق نمینمود». آفتاب هدایت، قرآن کریم، با اشارهها و کنایههای روشنتر از صراحت گویی، بارها و بارها سخن از فضیلتهای خورشید ولایت، امیرمؤمنان علیهالسلام به میان آورده است. از این رو، بر شیعیان و دوستداران آن حضرت لازم است از این حقایق نهفته در پرده آیات، بیخبر نمانند.
آیه لیلةالمبیت
یکی از آیاتی که درباره امام علی علیهالسلام نازل شده، مربوط به شبی است که آن حضرت، برای حفظ جان پیامبر اعظم صلیاللهعلیهوآله در بستر ایشان خوابید. دانشمندان اسلامی این مطلب را به طور گسترده در کتابهای خویش نقل کردهاند، به گونهای که این داستان به سرحدّ تواتر رسیده است؛ یعنی به قدری زیاد نقل شده که جایی برای انکار آن وجود ندارد. این آیه که به آیه «لیلة المَبیت» معروف شده، یکی از مهمترین آیات فضایل حضرت امیرمؤمنان علیهالسلام است؛ فضیلتی که نظیر آن در اسلام برای هیچ کس دیده نمیشود. این آیه، به فداکاری مخلصانه و بینظیر امام اوّل شیعیان، که در شب تاریخی هجرت پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله به سوی مدینه، در بستر آن حضرت خوابید اشاره دارد. خداوند فرمود: «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَشرِی نَفَسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَئوفٌ بِالْعِباد؛ بعضی از مردم، جان خود را برای خشنودی خدا میفروشند، و خداوند در مورد بندگان مهربان است».