گوهر پنهان
روزي حضرت موسي (ع) به خداوند عرض كرد: اي خداي دانا وتوانا ! حكمت اين كار چيست كه موجودات را مي آفريني و باز همه را خراب مي كني؟ چرا موجودات نر و مادة زيبا و جذاب مي آفريني و بعد همه را نابود مي كني؟خداوند فرمود : اي موسي! من مي دانم كه اين سؤال تو از روي ناداني و انكار نيست و گرنه تو را ادب مي كردم و به خاطر اين پرسش تو را گوشمالي مي دادم. اما مي دانم كه تو مي خواهي راز و حكمت افعال ما را بداني و از سرّ تداوم آفرينش آگاه شوي. و مردم را از آن آگاه كني. تو پيامبري و جواب اين سؤال را مي داني. اين سؤال از علم برمي خيزد. هم سؤال از علم بر مي خيزد هم جواب. هم گمراهي از علم ناشي مي شود هم هدايت و نجات. همچنانكه دوستي و دشمني از آشنايي برمي خيزد.آنگاه خداوند فرمود : اي موسي براي اينكه به جواب سؤالت برسي, بذر گندم در زمين بكار. و صبر كن تا خوشه شود. موسي بذرها را كاشت و گندمهايش رسيد و خوشه شد. داسي برداشت ومشغول درو كردن شد. ندايي از جانب خداوند رسيد كه اي موسي! تو كه كاشتي و پرورش دادي پس چرا خوشه ها را مي بري؟ موسي جواب داد: پروردگارا ! در اين خوشه ها, گندم سودمند و مفيد پنهان است و درست نيست كه دانه هاي گندم در ميان كاه بماند, عقل سليم حكم مي كند كه گندمها را از كاه بايد جدا كنيم. خداوند فرمود: اين دانش را از چه كسي آموختي كه با آن يك خرمن گندم فراهم كردي؟ موسي گفت: اي خداي بزرگ! تو به من قدرت شناخت و درك عطا فرموده اي.خداوند فرمود : پس چگونه تو قدرت شناخت داري و من ندارم؟ در تن خلايق روحهاي پاك هست, روحهاي تيره و سياه هم هست. همانطور كه بايد گندم را از كاه جدا كرد بايد نيكان را از بدان جدا كرد. خلايق جهان را براي آن مي آفرينم كه گنج حكمتهاي نهان الهي آشكار شود.*خداوند گوهر پنهان خود را با آفرينش انسان و جهان آشكار كرد پس اي انسان تو هم گوهر پنهان جان خود را نمايان كن
نقل قول
