شبهه : اگر چنانکه شیعیان میگویند٬ سه خلیفه اول ، هدایت و رهبری مسلمین را به ناحق غصب نموده اند پس چرا خود حضرت علي(ع) نام سه فرزند خود را عمر ، ابوبكر و عثمان گذاشته؟
بر فرض که همنامی را قبول کنیم ، باید گفت بر اساس شواهد تاریخی نامهايى از قبيل ابوبكر و عمر و عثمان، از نامهاى مرسومى بوده كه بسيارى از مردم زمان پيامبر و ائمه (علیهم السلام) و ياران واصحاب آن حضرات، به همين نامها معروف و مشهور بودهاند (1)
مگه میشه انکار نمود تنفری که نسبت به یزید بن معاویه وجود دارد را ، با این حال بسیار مىبينيم که دربين شيعيان و اصحاب ائمه(ع) کسانى بودهاند كه نامشان يزيد بوده!
حتى يکى از اصحاب امام صادق (ع)، نامش شمر بن يزيد بوده!!! (جامع الرواة وإزاحة الاشتباهات ج 1 ص 402)
حال میپرسیم آيا اين نام گذاريها مىتواند دليل بر محبوبيت يزيد بن معاويه و شمر و ... در نزد ائمّه و شيعيان آنان باشد؟
اصلا از اینها که بگذریم ، اگر نامگذارى ، نشانه ی ابراز محبت به شخصيتها بود، چرا خليفه دوم به ممالك اسلامى بخشنامه كرد كه كسى حق ندارد فرزندش را به نام رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نامگذارى كند؟!! چرا بنابر قول شما خلیفه دوم، مردم رو از محبت نمودن به رسول خدا (ص) نهی میکرد ؟!!!
ابن بطال و ابن حجر در شرحشان بر صحيح بخارى مىنويسند:
كتب عمر إلى أهل الكوفة الا تسموا أحدًا باسم نبى. (شرح صحيح بخاري قرطبی ج 9 ص 344)
عمر طی حکمی به اهل کوفه نوشت که هیچ کدامتان به اسم رسول خدا نامگذاری نکنید !
اصلا این چه کلام دور از عقلیست، که بعضی ها میگند اگر یک اسم متعارف در زبان عرب ، بر روی فرزند گذاشته شود، حتما پدر و مادر ، دوست داره فلان شخصیت (خاصی که خود آن بعضی به آن علاقه مند هستند) میباشند!
بنا به نقل شيخ مفيد در ارشاد (ج2 ص20) ، نام يكى از فرزندان امام مجتبى(ع) «عمرو» بوده ، پس آیا صحیحه که برخی از روی لجبازی بگند: اين نامگذارى به خاطر ابراز محبت امام مجتبی(ع) نسبت به «عمرو بن عبدود» و يا «عمرو بن هشام (ابوجهل)» ، که از پست ترین افراد زمان خود بودند ، است؟!
آیا از این بالاتر ، كه در صحيح مسلم آمده، که نظر خود حضرت امير (ع) نسبت به ابوبكر و عمر اين بود كه آنان دروغگو، گنهكار، فريبكار و خائن بودهاند!
آنجا که عمر بن خطاب ، خطاب به امیرالمومنین (ع) و عباس مىگويد:
پس از وفات رسول خدا (ص) ابوبكر گفت: من جانشين رسول خدا هستم، شما دو نفر (عباس و علي) آمديد و تو اى عباس ميراث برادر زادهات را درخواست كردى و تو اى علي ميراث فاطمه دختر پيامبر را، و همان وقت ابوبكر گفت: رسول خدا(ص) فرموده: ما چيزى به ارث نمىگذاريم، آنچه مىماند صدقه است، اما شما دو نفر (عباس و علي) او (ابوبکر) را دروغگو، گناهكار، حيلهگر و خيانتكار معرفى كرديد و حال آن كه خدا مىداند كه ابوبكر راستگو، دين دار و پيرو حق بود!!!
پس از مرگ ابوبكر، من جانشين پيامبر وابوبكر شدم و بازشما دونفر(عباس و علي ) من(عمر) را خائن، دروغگو حيله گر و گناهكار خوانديد.(صحيح مسلم ج3ص1378)
حتی در روايتى كه در صحيح بخارى وجود دارد، امير مؤمنان عليه السلام، ابوبكر را «استبدادگر» مىداند:
وَلَكِنَّكَ اسْتَبْدَدْتَ عَلَيْنَا بِالْأَمْرِ (صحيح البخاري ج 4، ص 1549)
تو به زور و استبداد بر ما مسلط شدي.
و در روايت ديگرى خود شيخين نقل كردهاند كه اميرمؤمنان(ع) حتى دوست نداشت،چهره عمر را ببيند!!!
فَأَرْسَلَ إلى أبي بَكْرٍ أَنْ ائْتِنَا ولا يَأْتِنَا أَحَدٌ مَعَكَ كَرَاهِيَةً لِمَحْضَرِ عُمَرَ. (صحيح البخاري ج 4، ص 1549)
حالا انصافاً ، با توجه به اين موضعگيرىهاى تند امير مؤمنان علی (ع) در برابر خلفا، که در کُتُب خود اهل عامه ذکر شده ، مىشه ادعا كرد كه حضرت به خاطر علاقه به خلفاء، اسم فرزندان خودرا که از نامهای مشهور در زبان عرب بوده، بر روی برخی از فرزندان خود گذاشته، آن هم به نیت همنامی با آن خلفاء ؟!
پاورقی :
1-- مانند :
ابوبکر : أبوبكر حضرمي، ابوبكر بن ابوسمّاك، ابوبكر عياش و ابوبكر بن محمد از اصحاب امام باقر و صادق عليهما السلام.
عمر : عمر بن عبد اللّه ثقفى، عمر بن قيس، عمر بن معمر از اصحاب امام باقر عليه السلام. و عمر بن أبان، عمر بن أبان كلبي، عمر بن ابوحفص، عمر بن ابوشعبة! عمر بن اذينة، عمر بن براء، عمر بن حفص، عمر بن حنظلة، عمر بن سلمة و... از اصحاب امام صادق عليه السلام.
عثمان : عثمان اعمى بصرى، عثمان جبلة و عثمان بن زياد از اصحاب امام باقر عليه السلام، و عثمان اصبهانى، عثمان بن يزيد، عثمان نوا، از اصحاب امام صادق عليه السلام.