نمایش نتایج: از شماره 1 تا 5 , از مجموع 5

موضوع: حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

    بسم رب المهدي



    يكى از امور ضرورى دين حنيف اسلام و يكى از موضوعاتى كه در آيات متعددى از كتاب عزيز بدان اشاره شده و در نت‏شريف نيز روايات متواترى در مورد آن وارد شده است،

    موضوع «مهدى موعود»، عليه ‏السلام، است و امت اسلام، با مذاهب مختلف و ديدگاه هاى متفاوت، در اعتقاد به ظهور مهدى از آل محمد، صلى‏ الله‏ عليه‏ وآله، در آخرالزمان، براى پر كردن زمين از عدل و داد، بعد از آنكه از ظلم و ستم آكنده شده، وحدت نظر دارند.

    در هر حال اين موضوع در مجموعه اعتقادات اهل اسلام تا بدان حد از ضرورت رسيده كه جز اهل لجاج و كسانى كه بدون دليل سخن مى‏ گويند، كسى با آن مخالفت نكرده است.

    كتابها و رساله‏ هايى كه در اثبات ظهور مهدى، عليه ‏السلام، و اينكه او از فرزندان فاطمه، عليهاالسلام، است، نوشته شده‏اند بسيار فراوان و متنوع‏ اند و نويسندگان دانشمند شيعه و اهل سنت در اين زمينه قلم زده ‏اند.




    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  2. تشكرها 2


  3.  

  4. Top | #2

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض پاسخ : حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

    مهدى (ع) در قرآن

    در قرآن كريم آيات متعددى در شان مهدى، عليه‏ السلام، وارد شده است، البته بايد توجه داشت كه باطن اين آيات و يا به عبارتى تاويل آنها به آن حضرت اشاره دارد، نه تنزيل آنها.
    رسول خدا، صلى‏ الله ‏عليه ‏وآله، مى ‏فرمايد:
    «ما فى ‏القرآن آية الا و لها ظهر و بطن‏»
    (1)
    هيچ آيه‏ اى از قرآن نيست مگر اينكه براى آن ظاهر و باطنى است.

    امام باقر، عليه ‏السلام، نيز در پاسخ كسى كه در همين زمينه از ايشان پرسش كرده بود، فرمود:
    «ظهرها تنزيلها و بطنها تاويلها»
    (2)
    ظاهر هر آيه تنزيل آن و باطن هر آيه تاويل آن است.

    «بطن‏» و «تاويل‏» عبارت از مفهوم عامى است كه بعد از جدا كردن آيه از خصوصياتى كه آن را در برگرفته، به دست مى ‏آيد، به گونه‏ اى كه آيه در گذر ايام قابليت انطباق بر موارد مشابه با مورد نزول را پيدا كند. و اين همان چيزى است كه ماندگارى و فراگيرى قرآن را در عين جاودانگى آن تضمين مى ‏كند.
    ترديدى نيست كه براى قرآن دو نوع دلالت وجود دارد: يكى دلالتى كه بر حسب ظاهر آن و بر اساس شان نزول آيه به دست مى‏ آيد، و ديگرى دلالتى كه عام و فراگير است و قابليت انطباق بر موارد مشابه را، بر حسب آنچه در طول زمان پيش مى ‏آيد، داراست. به واسطه همين نوع دلالت است كه قرآن تا ابد زنده است و در همه زمان ها شفابخش مردم و دواى بيماريهاى آن هاست.
    اما برخى از آياتى كه در شان امام مهدى، عليه ‏السلام، تاويل شده‏ اند، به قرار زير است:
    1. «و نريد ان نمن على‏ الذين استضعفوا فى‏ الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين، و نمكن لهم فى‏ الارض‏»
    (3)
    و ما بر آن هستيم كه بر مستضعفان روى زمين نعمت دهيم و آنان را پيشوايان سازيم و وارثان گردانيم.

    اين آيه اگر چه به مناسبت داستان فرعون و موسى و بنى ‏اسرائيل نازل شده است، اما مدلول آن عام بوده و بيانگر سنتى است كه خداوند در ميان مردمان جارى ساخته است. به عبارت ديگر اين آيه بيان مى ‏كند كه خداوند بزودى دستان مستضعفان را مى‏ گيرد تا آنها را بر مستكبران غالب سازد و آنها را وارث شهر و سرزمين مستكبران نمايد.
    در حديثى كه «مفضل‏بن عمر» روايت كرده چنين آمده است:
    «سمعت اباعبدالله، عليه‏ السلام، يقول: ان رسول‏الله، صلى ‏الله ‏عليه ‏وآله، نظر الى على و الحسن و الحسين، عليهم ‏السلام، فبكى و قال: انتم المستضعفون بعدى.
    قال المفضل: قلت: مامعنى ذلك؟ قال: معناه انكم الائمة بعدى، ان‏الله عزوجل يقول: «و نريد ان نمن على الذين استضعفوا فى ‏الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين‏» قال، عليه‏ السلام: فهذه الآية جارية فينا الى يوم القيامة.»
    (4)
    از اباعبدالله (امام صادق)، عليه‏ السلام، شنيدم كه فرمود: پيامبر اسلام، صلى‏ الله‏ عليه‏ وآله، نگاهى به على، حسن و حسين، عليهم ‏السلام، انداخت و در حالى كه گريه مى ‏كرد فرمود: شما مستضعفان پس از من هستيد.
    مفضل مى ‏گويد: پرسيدم معناى اين سخن چيست؟ و امام [در جواب] فرمود: معناى اين سخن اين است كه شما امامان بعد از من خواهيد بود. خداوند، عزوجل، مى ‏فرمايد: «و ما بر آن هستيم كه بر مستضعفان روى زمين نعمت دهيم و آنان را پيشوايان سازيم و وارثان گردانيم.»





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  5. تشكرها 2


  6. Top | #3

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض پاسخ : حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

    مهدى (ع) در نهج البلاغه

    در نهج‏ البلاغه نيز چنين آمده است:

    عطف الضروس (6) على ولدها. و تلا عقيب ذلك: و نريد ان نمن على الذين استضعفوا فى‏ الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين.» (7)

    دنيا بر ما [آل محمد] بازگردد و مهربانى نمايد مانند بازگشت‏ شتر بدخو و گازگير به بچه خويش و در پى آن خواند: مى‏ خواهيم بر آنان كه در زمين ناتوان شمرده شده‏ اند منت نهاده [توانا و بزرگوارشان گردانيم] آنها را پيشوايان و ارث برندگان [زمامداران دين و دنيا] قرار دهيم.

    «ابن ابى ‏الحديد» در شرح اين كلام اميرمؤمنان، عليه‏ السلام، مى ‏گويد:

    «اماميه گمان مى‏ كنند اين كلام خداوند وعده ‏اى است از سوى او نسبت‏ به امام غايبى كه در آخرالزمان مالك زمين مى‏ شود. اما اصحاب ما [اهل سنت] مى‏ گويند: اين كلام وعده ‏اى است نسبت‏ به امامى كه مالك زمين مى ‏شود و بر همه سرزمينها چيره مى ‏شود. اما لازم نيست كه اين امام در حال حاضر موجود باشد، بلكه براى درستى اين كلام تنها همين كه او در آخرالزمان به دنيا بيايد كفايت مى ‏كند.» (8)

    اما بايد گفت: در اينكه آيه مزبور وعده به ظهور امامى است كه پيش از برپايى قيامت مالك زمين شده و بر همه سرزمين ها چيره مى ‏شود، اتفاق نظر وجود دارد و تنها اختلاف در اين است كه آيا اين امام در حال حاضر وجود دارد يا اينكه خير، او به موقع خود متولد مى‏ شود؟ اما به هر حال در اين موضوع ترديدى‏ نيست كه اين امام از فرزندان على، عليه‏ السلام، خواهد بود.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  7. تشكرها 2


  8. Top | #4

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض پاسخ : حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

    اما بايد گفت: در اينكه آيه مزبور وعده به ظهور امامى است كه پيش از برپايى قيامت مالك زمين شده و بر همه سرزمينها چيره مى ‏شود، اتفاق نظر وجود دارد و تنها اختلاف در اين است كه آيا اين امام در حال حاضر وجود دارد يا اينكه خير، او به موقع خود متولد مى‏ شود؟ اما به هر حال در اين موضوع ترديدى ‏نيست كه اين امام از فرزندان على، عليه ‏السلام، خواهد بود.


    2. «و لقد كتبنا فى الزبور من بعد الذكر ان‏الارض يرثها عبادى الصالحون‏» (9)
    و ما در زبور، پس از ذكر (تورات) نوشته‏ ايم كه اين زمين را بندگان صالح من به ميراث خواهند برد.


    مراد از «زبور» در اين آيه زبور داود، عليه ‏السلام، است. چنان كه در سوره نساء (آيه‏163) و سوره اسراء (آيه 55) آمده است:

    «و اتينا داود زبورا»

    و به داود زبور را ارزانى داشتيم.

    و زبور همان كتاب «مزامير» است كه در ضمن كتاب عهد قديم آمده است: اما در اين كتاب چنين مى ‏خوانيم:

    «از خشم دورى كن و از دشمنى بپرهيز، فريب كارهاى ناشايست را نخور زيرا كسانى كه كار ناشايست انجام مى‏ دهند بركنده خواهد شد...» (10)

    «و كسانى كه انتظار پروردگار را مى ‏كشند وارث زمين مى ‏شوند.» (11)

    «و اما كسانى كه به سكون و آرامش دست‏يافته ‏اند وارث زمين مى‏ شوند و در نهايت‏ سلامت‏ به كامجويى مى‏ پردازند.» (12)

    «زيرا خجستگان و بركت‏ يافتگان از آنها وارث زمين مى ‏شوند و نفرين شدگان از آنها ريشه‏ كن مى‏ شوند.» (13)

    «درستكاران وارث زمين شده و تا ابد در آن ساكن مى‏ شوند.» (14)





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  9. تشكرها 2


  10. Top | #5

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض پاسخ : حضرت مهدي عج الله در كتاب و سنت

    3. «وعدالله الذين امنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم فى ‏الارض كما استخلف‏ الذين من قبلهم و ليمكنن لهم دينهم الذى ارتضى لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبودننى لايشركون بى ‏شيئا» (15)

    خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده ‏اند و كارهاى شايسته كرده ‏اند، وعده داد كه در روى زمين جانشين ديگرانشان كند، همچنان كه مردمى را كه پيش از آنها بودند جانشين ديگران كرد. و دينشان را، كه خود بر ايشان پسنديده است، استوار سازد. و وحشتشان را به ايمنى بدل كند. مرا مى‏ پرستند و هيچ چيزى را با من شريك نمى‏ كنند.

    جانشينى و قدرت‏ يافتن در زمين به صورت فراگير و هميشگى، كه در اين آيه بدان وعده داده شده، در هيچ برهه از زمان براى امت اسلام تحقق نيافته است، بنابراين ما چاره ‏اى نداريم جز اينكه بگوييم اين وعده ‏اى است تخلف‏ناپذير كه با ظهور مهدى منتظر، عليه‏السلام، محقق مى‏شود.

    در مورد عيسى بن مريم، عليهماالسلام، و بازگشت او به دنيا در آخرالزمان و همچنين پيروى او از امام مهدى، عليه‏ السلام، در قرآن كريم آمده است:

    «و لما ضرب ابن مريم مثلا، اذا قومك منه يصدون . و قالوا الهتنا خير ام هو ما ضربوه لك الا جدلا بل هم قوم خصمون، ان هو الا عبد انعمنا عليه و جعلناه مثلا لبنى ‏اسرائيل ... و انه لعلم للساعة ، فلا تمترن بها و اتبعون هذا صراط مستقيم.» (16)

    و چون داستان پسر مريم آورده شد، قوم تو به شادمانى فرياد زدند، و گفتند: آيا خدايان ما بهترند يا او؟ و اين سخن را براى جدال با تو نگفتند، كه مردمى ستيزه ‏جويند. او جز بنده‏ اى نبود كه مانعمتش ارزانى داشتيم و مايه عبرت بنى‏ اسرائيلش گردانيديم... و هر آينه او نشانه فرارسيدن قيامت است. در آن شك مكنيد، و از من متابعت كنيد، اين است راه راست.

    «ابن حجر هيثمى‏» مى ‏گويد: «مقاتل بن سليمان‏» و كسانى ديگر از مفسران كه از او پيروى مى ‏كنند، گفته‏ اند: اين آيه در شان مهدى نازل شده است. و در ادامه نيز چنين مى‏ گويد:

    «بزودى احاديثى كه در آنهاء تصريح شده كه او از اهل بيت پيامبر است، خواهد آمد.. پس آيه دلالت‏ بر اين دارد كه در نسل فاطمه و على، عليهماالسلام، بركت قرار داده شده و خداوند از نسل آن دو پاك ‏سيرتان بسيارى خارج مى ‏سازد و نوادگان آنها را كليدهاى حكمت و معادن رحمت قرار مى‏ دهد و سر اين موضوع اين است كه پيامبر، صلى‏ الله‏ عليه ‏وآله، از خداوند خواست كه فاطمه و نسل او را از شر شيطان رانده شده در امان بدارد و همين را نسبت‏ به على نيز درخواست كرد. » (17)

    رسول خدا، صلى‌‌ الله‌‌ عليه‌‌ و آله، نيز مى‌‌ فرمايد:

    «كيف انتم اذا نزل ابن مريم و امامكم منكم‌‌». (18)

    حال شما چگونه خواهد بود زمانى كه پسر مريم نازل شود و امامتان از شماست.

    اما، اين سخن خداى تعالى در آيه مزبور كه مى‌‌گويد: «و انه لعلم لساعة‌‌» يعنى اينكه او از نشانه‌‌ هاى فرا رسيدن قيامت است. زيرا نزول او در آخرالزمان رخ مى‌‌دهد.



    پى‌‌نوشتها:

    ×. متن حاضر ترجمه مقاله‌‌اى است‌‌با عنوان «المهدى فى‌‌الكتاب والسنة‌‌» كه توسط حضرت آية‌‌الله معرفت در اختيار مجله قرار گرفته است.

    1. در نهايه ابن اثير (ج‌‌1، ص‌‌136) چنين آمده است: «لكل آية منها ظهر و بطن.»
    2. ر. ك: السلمى السمرقندى، محمدبن مسعودبن عياش، تفسيرالعياشى، ج‌‌1، ص‌‌11.
    3. سوره قصص (28)، آيه 5.
    4. الصدوق، ابو جعفر محمدبن‌‌على، معانى‌‌الاخبار، ص‌‌78-79.
    5. كلمه «الشماس‌‌»، مصدر «شمس‌‌الفرس‌‌» است و هنگامى استعمال مى‌‌شود كه اسبى از سوارى دادن خوددارى كند.
    6. كمله «الضروس‌‌» به معناى شتر بدخويى كه به خاطر عطوفتى كه نسبت‌‌به فرزند خود دارد كسى را كه براى شير دوشيدن از او رفته گاز مى‌‌گيرد.
    7. فيض الاسلام، علينقى، ترجمه و شرح نهج‌‌البلاغه، حكمت 200، ص‌‌1181-1180.
    8. ابن ابى‌‌الحديد، عزالدين ابوحامد، شرح نهج‌‌البلاغه، ج‌‌19، ص‌‌29.
    9. سوره انبياء (21)، آيه 105.
    10. زبور داود، مزمور 8-9.
    11. همان، مزمور 10.
    12. همان، مزمور11.
    13. همان، مزمور22.
    14. همان، مزمور29.
    15. سوره نور (24)، آيه 55.
    16. سوره زخرف (43)، آيه 61.
    17. الهيثمى، احمدبن حجر، الصواعق‌‌المحرقة، ص‌‌96.
    18. البخارى، اسماعيل‌‌بن ابراهيم، صحيح‌‌البخارى، ج‌‌4، ص‌‌205; مسلم‌‌بن‌‌الحجاج، صحيح مسلم، ج‌‌1، ص‌‌94; ابن حنبل، احمد، مسند احمد، ج‌‌2، ص‌‌272 و336، الطبرسى، الفضل‌‌بن‌‌الحسن، مجمع‌‌البيان فى تفسيرالقرآن، ج‌‌2، ص‌‌449.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  11. تشكرها 2


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi