سفارشى مهمّ در آخرين لحظات
روزى امام محمّد باقر عليه السلام ضمن فرمايشاتى، در جمع اصحاب حكايت فرمود:
حضرت فاطمه زهراء عليها السلام پس از رحلت پدرش، رسول گرامى اسلام صلّى الله عليه وآله بيش از مدّت شصت روز زندگى نكرد.(49)
و چون مريضى آن مخدّره مظلومه كه به جهت صدمات وارده به وجود آمده بود شدّت يافت، دست به سوى آستان مقدّس الهى بلند كرده و با خداوند متعال مناجات و راز و نياز مىنمود.
و از جمله مناجات ها و استغاثه هاى آن حضرت چنين بود:
«يا حَىُّ يا قَيُّوم، بِرَحْمَتِك اءسْتَغيثُ، فَاءغِثْنى، اللّهمّ زَحْزِحْني عَنِ النّارِ، واءدْخِلْنى الْجَنَّةَ، واءلْحِقْنى بِمُحمَّد «صلّى اللّه عليه وآله وسلّم».
و هرگاه اميرالمؤمنين، علىّ عليه السلام كنار بستر همسرش، فاطمه زهراء عليها السلام مىآمد، براى او اين چنين دعا مىنمود:
اى فاطمه! خداوند، تو را عافيت و سلامتى عنايت فرمايد، و تو را زنده و سالم نگه دارد.
وليكن حضرت زهراء مرضيّه عليها السلام در مقابل دعاى شوهرش، چنين اظهار مىداشت: چه قدر خوب است كه هر چه زودتر به خداى خويش ملحق شوم و با او ملاقات كنم.
و سپس در آخرين لحظات عمر شريفش، وصيّت خود را پيرامون مهريّه اش و همچنين اثاث و اسباب منزل كه متعلق به خودش بود مطرح كرد و در پايان به همسرش امام علىّ عليه السلام خطاب كرد و اظهار داشت:
يا علىّ! پس از من با اءمامه دختر ابوالعاص ازدواج نما، چون كه او همانند خودم نسبت به فرزندانم دلسوز و مهربان مىباشد.(50)