در ادامه توصیه هایی به مادران ارایه می شود تا از طریق آن بتوانند تصایر مثبتی را در ذهن دخترشان ایجاد کنند:
* از ظاهر دخترتان انتقاد نکنید. دختران و به طور کلی نوجوانان به ظاهر و جسم خود بسیار حساس هستند آنها به کوچکترین نقص خود حساسند و حتی کوچکترین نقص و کمبودشان را بسیار بزرگ می بینند.
* تحریفات شناختی نوجوانتان را روشن کنید. برای نوجوانتان مشخص کنید که مدلهای مجلات، هنر پیشه های فیلمها، ماهواره و .. آنچه دیده می شوند نیستند. این تصاویر تا حد زیادی ساختگی بوده و نمایانگر ظاهر واقعی این افراد نیست.
* به عنوان مادر به تصویر بدنی که خودتان از جسم تان دارید توجه کنید. گاهی اوقات مادران خودشان دارای تصویر منفی از بدنشان بوده و ناخود آگاه پیامهای منفی را ارسال می کنند که بر ذهنیت دخترشان تاثیر می گذارد. اگر شما جز این دسته از مادران هستید که تصویر منفی از ظاهرتان دارید(البته بدون قصد و غرض خاص) بهتر است که در نظرات و افکار خود تجدید نظر کنید.
* تعریف تان از زیبایی را گسترش دهید. به طور واضح و باز با دخترتان در مورد تعریف زیبایی، سلامت جسمانی، جذابیت ظاهری و.. صحبت کنید. برایش مشخص کنید که میان بزک و آرایش و زیبایی واقعی فرسنگها اختلاف وجود دارد همچنین مساله زیبایی نسبی بوده و مقایسه بردار نیست لذا توصیه می شود که اصلا به آنها اجازه مقایسه کردن خود با دیگران را نداده و خودتان هم از این کار خودداری کنید.
*جنبه های مثبت ظاهر دخترتان را به وی گوشزد کنید. هر انسانی در ظاهر خود دارای امتیازات و زیبایی های خاص خود است لذا حتما این موارد را مورد توجه قرار داده و به دخترتان گوشزد کنید. برای مثال " رنگ چشمهایت واقعا منحصر به فرد است" و یا " چه قد رعنایی داری" و .... البته منظور ما اغراق و بیان غیر واقعی زیبایی ها نیست بلکه به نکات مثبت و واقعی وی اشاره کنید و اجازه دهید که او این نکات مثبت را بشنود.
دختران میزان اشتهایشان به غذا، تحت تاثیر نظر مادران است یعنی هر قدر مادر نسبت به مصرف انواع مواد غذایی علاقه نشان دهد، دخترش هم معمولا به همان اندازه از خوردن مواد غذایی لذت می برد.
*به دخترتان بیاموزید که نکات مثبت و منفی ظاهرش را توام با هم بپذیرد. به او اجازه ندهید که جلوی آینه ایستاده و خود را به باد انتقاد بگیرد. اگر می بینید که دایما از ظاهر خود اعلام نارضایتی کرده و خود را مورد سرزنش قرار می دهد جلوی انتقادش را گرفته و عبارات و صحبتهای وی را با جملاتی مثبت ادامه دهید مانند:
" از تناسب اندام خوبی برخوردارم و نسبت به همسالان خود کمبود یا اضافه وزن ندارم، پوستی روشن دارم و یا دندانهای ردیف و منظمی دارم و ...."
فراموش نکنید که وقتی شما به عنوان مادر خانواده درباره فیزیک ظاهر بدن تان اظهار نارضایتی می کنید و خودتان را چاق اطلاق می نمایید، درست غذا نمی خورید، مواد غذایی را مواد چاق کننده می نامید و ... اینها همه احساس بدی در دخترتان حتی در سنین بسیار بسیار پایین ایجاد کرده و زمینه این گونه رفتارها را در نوجوانی برایشان ایجاد می کند پس تغییر دیدگاه را از خودتان که مادر هستید شروع کنید.
مریم عطاریان
بخش خانواده ایرانی تبیان