در مقام علم و عمل
روز دوازدهم اردیبهشت که سالروز شهادته اسوه علم و عمل ، استاد شهید ، مرتضی مطهری ، به نام روز معلم نامیده شده، شاید بهانه خوبی باشد ، که کمی در باب مقام علم ، صحبت کنیم!
شاید چیزی به اندازه کسب علم ، در شریعت اسلام سفارش نشده باشد و این خود حاکی از اهمیت بالای این مطلب است!
چراکه اگر انسان، علم و معرفت نداشته باشد مانند انسان سرگردانیست که ، معلوم نیست سرانجام کارش ، ختم به چه می شود!
همانگونه که امام صادق (علیه السلام) میفرماید :
الْعَامِلُ عَلَى غَيْرِ بَصِيرَةٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ الطَّرِيقِ لَا يَزِيدُهُ سُرْعَةُ السَّيْرِ إِلَّا بُعْداً (کافی ج1 ص 43)
کسیکه بدون بصیرت و آگاهی عملی را انجام دهد، مانند رونده ای میماند، که در مسیر اشتباه، قدم بر می دارد ، در اینحالت این فرد هر قدر ، به سرعتش اضافه کند ، در واقع از مقصد خود دورتر می شود!
پس علم و دانش به منزله نقشه است ، که هر انسان عاقلی می بایست ، قبل از هرگونه اقدامی ، در رابطه با آن نقشه ، و راز و رمزهای پیرامون آن تحقیق نماید!
و صد البته در کنار تهیه نقشه و فهم راز و رمزها ، آنچه مهم است عمل به آنها می باشد !
چنانکه امیر المومنین علی (ع) رمز سعادت را همین می دانند !
اِعمَلوا بالعلم تَسعَدوا (غرر الحكم ح 2479)
به علم عمل كنيد تا سعادتمند شويد
اصلا میتوان گفت عالمی که به علمش عمل نکند عالم نیست!
در حدیثی از حضرت صادق(علیه السلام) پیرامون این فراز از آیه شریفه که خداوند متعال فرموده :
إِنَّمَا يخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ، سوال پرسیده شد که منظور از علماء کیست ؟
که حضرت فرمودند : مَنْ لَمْ يُصَدِّقْ فِعْلُه قَولُه فَلَيس بعالمٍ
یعنی : منظور از علما كساني هستند كه عملشان گفتارشان را تصديق نمايد ، و هر كس عملش ، گفتارش را تصديق نكند عالم نيست!
پس باید به خداوند پناه ببریم اگر عالم بدون عمل باشیم ، و بجای سعی برای رسیدن به خدا ، اهداف دنیوی را دنبال نماییم ، که خداوند متعال چنین افرادی را ، راهزن دلهاى دوستان خود معرفی نموده!
چنانکه حضرت صادق (علیه السلام) در حدیثی قدسی میفرمایند:
أَوْحَى اللَّهُ إِلَى دَاوُدَ(ع) لَا تَجْعَلْ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ عَالِماً مَفْتُوناً بِالدُّنْيَا فَيَصُدَّكَ عَنْ طَرِيقِ مَحَبَّتِي فَإِنَّ أُولَئِكَ قُطَّاعُ طَرِيقِ عِبَادِيَ الْمُرِيدِينَ (كافي ج 1 ص 46)
خداى متعال به حضرت داوود وحى كرد يا داوود ميان من و خودت عالِم دنيازده را واسطه قرار نده. كسى كه شيفتهى دنياست، ولو عالِم باشد، چنين عالمى ، راهزن دلهاى دوستان من است. بندگانى كه مىخواهند به طرف من بيايند، راهنما مىخواهند. خيال مىكنند چون اين عالِم است مىتواند راهنمايشان باشد، اما خبر ندارند كه اين دزدى است كه با چراغ آمده !
اى بسا عالم ، ز دانش بىنصيب حافظِ علم است ، آن كس ، نى حبيب
انشاا... همه ما از عالمان با عامل قرار بگیریم ، که در آن صورت ، شاید بتوان مربّی برای دیگران بود !
-------------------------------------------------------------------------------------
به امید خدا ادامه مبحث و پاسخگویی به سوالاتتان در کنفرانس آیه ها در ال فور .
برای اطلاع از زمان برنامه بعدی به این آدرس مراجعه فرمایید :
http://www.ayehayeentezar.com/forumdisplay.php?f=178
نقل قول
نوشته اصلی توسط حسن غریب مادر
