شباهت هاى امام حسين علیه السلام و حضرت عيسي علیه السلام
« شباهت هاى امام حسين علیه السلام و حضرت عيسي علیه السلام »
قرآن کريم از زبان حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
«قال انى عبدالله آتانى الکتاب و جعلنى نبياً وجعلنى مبارکا اين ما کنت و اوصانى بالصلوة و الزکوة ما دمت حيا، و براً بوالدتى و لم يجعلنى جبارا شقيا، والسلام على يوم ولدت و يوم اموت و يوم ابعث حيا»
(سوره مريم،30 - 33)
عيسى فرمود:
من بنده خدايم، به من کتاب داده و پيامبر ساخته است. و مرا هر جا که باشم مبارک گردانده، و مرا تا تا زندهام به نماز و زکات سفارش فرموده است. و مرا نيکوکار به پدر و مادر قرار داده و جبار و شقى نساخته است. و درود بر من روزي که به دنيا آمدم و روزى که ميميرم و روزى که زنده برانگيخته ميشوم.
بين حضرت عيسى در مسيحيت و امام حسين عليه السلام در امت اسلام وجه شباهت هايى هست.
از جهت مادر
از آن جمله از حيث مادر که هم حضرت مريم عليهاالسلام «سيدة النساء» (سرور زنان) است و هم حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام .
درباره حضرت مريم قرآن ميفرمايد:«و اذ قالت الملائکة يا مريم ان الله اصطفيک و طهرک و اصطفيک على نساء العالمين» (سوره آل عمران، آيه 42)
ترجمه:
و آنگاه که فرشتگان گفتند: اى مريم! خداوند تو را برگزيده و پاکيزه ساخته و بر تمام زنان جهان (زمان خودت) برترى داده است. در احاديث نيز وارد شده که نظير اين خطاب براى حضرت زهرا واقع شده است.
شاعر ميگويد:فان مريم احصنت فرجها *** و جاءت بعيسى کبدر الدجى
فقد احصنت فاطم وجهها *** و جاءت بسبطى نبى الهدى
يعنى مريم دامن خويش از آلودگى نگه داشت و عيسى را که ماه تابان شبهاى تار است به دنيا آورد.
فاطمه نيز روى خود را «از غير خدا» بازداشت و دو نواده پيامبر هدايت را به دنيا آورد.
مريم، صديقه آن امت است:«ما المسيح ابن مريم الا رسول قد خلت من قبله الرسل و امه صديقة کانا يأکلان الطعام » (سوره مائده، آيه 75)
مسيح بن مريم جز پيامبر نيست که پيش از او نيز پيامبرانى زيست کردهاند، و مادر او صديقه (راستين) است که هر دو غذا ميخوردند.
حضرت زهرا نيز صديقه اين امت است. درباره هر دو «بتول عذرا» گفته شده است.
از جهت مدت حمل
شباهت ديگر بين حضرت عيسى و امام حسين، در مدت حمل است.
در حديث است (نفس المهموم، ص 6، و بحار، جلد دهم، باب 11 ) که مدت حمل سيدالشهداء شش ماه طول کشيد و هيچکس شش ماهه متولد نشد که در عين حال بماند مگر حسين و عيسي عليهماالسلام.
در حديث ديگرى آمده است که آيه زير اشاره است به سيدالشهداء:
«و وصينا الانسان بوالديه احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلثون شهرا حتى اذا بلغ اشده و بلغ اربعين سنة قال رب اوزعنى ان اشکر نعمتک التى انعمت على و على والدى و ان اعمل صالحا ترضيه و اصلح لى فى ذريتى انى تبت اليک و انى من المسلمين» (سوره احقاف، آيه 15)
ترجمه:
و به انسان سفارش کرديم به پدر و مادرش نيکى کند که مادرش با زحمت دوران باردارى و وضع حمل او را گذراند، و دوران باردارى و شيرخوارگى وى سى ماه به طول انجاميد تا اينکه به حد بلوغ و رشد خود رسيد و چهل ساله شد. گفت: پروردگار من! مرا الهام ده تا نعمتى را که بر من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس گزارم و عملى شايسته کنم که مورد پسند تو باشد، و فرزندان مرا صالح گردان، همانا من به درگاهت تو به ميکنم و من از مسلمانان هستم.
عيسي «برا بوالدتي» بود و حسين «وصينا الانسان بوالديه احسانا». عيسى گفت: « انى عبدالله»؛ درباره حسين نازل شد:
« انى من المسلمين».
«عمرو بن سعيد بن عاص اشدق» حاکم مکه نامهاى نوشت به سيد الشهدا و او را از نفاق و درگيرى پرهيز داد.
حضرت در جواب نامهاش نوشت:«لم يشاقق الله و رسوله من دعا الى الله و عمل صالحا و قال انى من المسلمين»
کسى که به سوى خدا ميخواند و عمل شايسته ميکند و مى گويد من از مسلمانانم،
با خدا و رسول نزاع نکرده است.
اين سخن اشاره است به اين آيه کريمه: «و من احسن قولا ممن دعا الى الله و عمل صالحا و قال اننى من المسلمين» (سوره فصلت، آيه 33)
ترجمه: و چه کسى خوش گفتارتر است از آنکس که به سوى خدا ميخواند و عمل شايسته ميکند و گويد که من از مسلمانانم.
در باب حمل عيسى نه ساعت و نه روز هم گفته شده است.
از جهت نحوه حمل
ضمنا شباهتى هم در نحوه حمل و وضع هست که هر دو کرها بوده است؛ اما مريم به خاطر اينکه فرشته بر او ظاهر شد و مريم گفت:
انى اعوذ بالرحمن منک ان کنت تقيا (من از تو به خدا پناه مى برم اگر پرهيزکار باشي) و گفت: يا ليتنى مت قبل هذا (اى کاش قبل از اين مرده بودم.)
و حضرت زهرا به واسطه اينکه پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله و سلم خبر داده بود که «فرزند او» کشته خواهد شد، و چون به حضرت گفته شد که ائمه معصومين عليهم السلام از ذريه او خواهند بود، راضى شد.
در باب حمل حضرت سيدالشهدا اگر تولد آن حضرت در سوم شعبان و تولد امام حسن مجتبى عليه السلام در نيمه رمضان باشد، ممکن نيست آنچه در بعضى روايات رسيده که فاصله آنها شش ماه و ده روز است درست بيايد. شش ماه و ده روز، با رواياتى منطبق است که تولد حضرت را در آخر ربيع الاول ذکر کرده.
از جهت مبارک بودن
همچنين در زمينه مبارک بودن نيز بين اين دو شباهت وجود دارد.
عيسى عليه السلام مى فرمايد: «و جعلنى مبارکا» ترجمه: مرا مبارک قرار داد.
و درباره امام حسين نيز آمده است: « و جعل الشفاء فى تربته و الاجابة تحت قبته و الائمة فى ذريته »
ترجمه: خداوند شفا را در تربت او و اجابت دعا را زير بارگاه او و ائمه معصومين عليهم السلام را از نسل وى قرار داده است.
________________
منبع: برگرفته از کتاب حماسه حسينى 2 صفحه 145 تا 147
نقل قول
