طلیعه سخن:
حضرت زینب علیها السلام دختر امیر المومنین و حضرت زهرا علیهما السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرت در مدینه منوره دیده به جهان گشود، در پنج سالگى مادر خود را از دست داد و از همان دوران طفولیت با مصیبت آشنا گردید .
در دوران عمر با رکت خویش، مشکلات و رنجهاى زیادى را متحمل شد، از شهادت پدر و مادر گرفته تا شهادت برادران و فرزندان، و حوادث تلخى چون اسارت و . . . را تحمل کرد . این سختىها از او فردى صبور و بردبار ساخته بود (۱)
.
او را ام کلثوم کبرى، و صدیقه صغرى می نامیدند . از القاب آن حضرت، محدثه، عالمه و فهیمه بود .
او زنى عابده، زاهده، عارفه، خطیبه و عفیفه بود . نسب نبوى، تربیت علوى، و لطف خداوندى از او فردى با خصوصیات و صفات برجسته ساخته بود، طورى که او را «عقیله بنى هاشم» میگفتند .
با پسر عموى خود «عبد الله بن جعفر» ازدواج کرد و ثمره این ازدواج فرزندانى بود که دو تن از آنها (محمد و عون) در کربلا، در رکاب ابا عبد الله الحسین علیه السلام شربت شهادت نوشیدند (2)
.
آن بانوى بزرگوار سر انجام در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجرت، با کوله بارى از اندوه و غم و محنت و رنج دار فانى را وداع گفت .
در این تاپیک برآنیم که گوشه هایى از مناقب و فضائل آن حضرت را بررسى و بیان کنیم .