^~♥~^عوامل توفيق و دليل سلب توفيق الهي در انجام كار نيك^~♥~^

[seyed yasin]

حتماً تا كنون با خود انديشيده ايد كه چگونه است كه گاهي انسان در انجام اعمال خير موفق مي شود و گاهي نه؟ و يا چرا خداوند به بعضي افراد توفيق مي دهد و به بعضي ديگر نه؟ به عبارت ديگر، چرا براي بعضي ها زمينه ي انجام كارهاي مثبت به راحتي فراهم مي گردد ولي عده اي ديگر با وجود علاقه اي كه به انجام اعمال نيك دارند، موفق نمي شوند؟
با كمي تدبر در آيات قرآن مي توان پاسخ را دريافت.
عوامل جلب توفيق الهي
آن چه كه مهم است، خواست حقيقي و اراده ي مصمم فرد و قدم برداشتن براي انجام كار خير است، نه صرف علاقه به انجام آن عمل. اگر انسان اراده ي حقيقي و عزم جزم براي انجام كاري داشت و قدم اوليه را نيز برداشت، آن جاست كه توفيق الهي رفيق او شده و او را در برداشتن قدم هاي بعدي ياري خواهد فرمود. اما اگر در گوشه اي نشست و تنها آرزوي انجام عملي را نمود، نبايد انتظار كمك و ياري الهي را داشته باشد.
در سوره ي مباركه ي هود آيه ي88، از زبان حضرت شعيب عليه السلام مي خوانيم كه خطاب به قوم خود مي فرمايند: من يك هدف بيشتر ندارم و آن اصلاح شما و جامعه ي شماست تا آن جا كه در قدرت دارم : " إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ " اين همان هدفي است كه تمام پيامبران آن را تعقيب مي كردند.
اصلاح عقيده، اصلاح اخلاق، اصلاح عمل و اصلاح روابط و نظامات اجتماعي. و براي رسيدن به اين هدف، تنها از خدا توفيق مي طلبيدند.
نكته ي قابل توجه در آيه اين است كه آن چه كه زمينه ساز دريافت توفيق الهي ذكر شده، اولاً اراده و خواست قلبي و محكم، ثانياً : طالب اصلاح بودن، و ثالثاً : به كارگيري تمام توان و قدرت و استطاعت مي باشد.

[seyed yasin]

بنابراین باید بدانیم که اراده ی کارها از ما و میزان توفیق – بسته به جدیت اراده ی ما – از خداوند است و این که هدف باید اصلاح باشد. ما در این راه موظفیم آخرین تلاش خود را به کار گیریم و در عین حال بدانیم که موفقیت تنها بدست خداوند است.
آیه ی دیگری که مؤید مطالب فوق است، آیه ی 35 سوره ی نساء است که درباره ی زن و شوهری که با هم اختلاف دارند و نزدیک است کارشان به جدایی بکشد، می فرماید: اگر هر دوی آن ها واقعاً خواهان اصلاح باشند، خداوند نیز آن ها را کمک نموده و توفیقشان خواهد داد. یا اگر دو نفری که به عنوان واسطه و حکم برای حل اختلاف این زوج قدم جلو گذاشته اند، با حسن نیت و دلسوزی وارد کار شوند و هدفشان اصلاح میان دو همسر بوده باشد، خداوند کمک می کند و بوسیله ی آنان میان زوجین الفت برقرار می کند : " إِن یُرِیدَا إِصْلاَحًا یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُمَا "
پس بدانیم که هرجا حسن نیت و بنای اصلاح باشد، توفیق الهی هم سرازیر خواهد شد .
ای پیامبر! آن ها گوش شنوا برای شنیدن سخنان تو و سپس تکذیب آن دارند. و زیاد اموال حرام و ناحق و رشوه می خورند. آنان قلب های سرسخت و لجوج و خالی از ایمان دارند و لذا از دریافت الطاف حق محرومند. و خداوند به چنین کسانی عنایت نکرده، قلوبشان را تطهیر نفرموده و توفیقاتش را شامل حالشان نمی نماید

[seyed yasin]

عوامل سلب توفیق الهی
1. روح نفاق و بی ایمانی
در آیه ی 46 سوره ی توبه چنین آمده است: " وَلَوْ أَرَادُواْ الْخُرُوجَ لأَعَدُّواْ لَهُ عُدَّةً " این آیه درباره ی منافقانی است که به خاطر دوری راه و سختی سفر تمایل به شرکت در جهاد فی سبیل الله و جنگ با کفار نداشتند، اما برای موجه جلوه دادن عمل خود به نزد پیامبراکرم صلی الله علیه وآله آمده و از ایشان برای عدم شرکت در جنگ اجازه گرفتند.
خدای تعالی در این آیه خطاب به پیامبر خود می فرماید: این ها اگر راست می گویند و آماده ی شرکت در جهادند و تنها منتظر اذن توهستند ، می بایست همه ی وسایل جهاد را (از سلاح و مرکب و هرچه در توان دارند) فراهم ساخته باشند. در حالی که هیچ گونه آمادگی در آن ها دیده نمی شود. این ها افراد تاریکدل و بی ایمانی هستند که خدا از شرکت آن ها در میدان پرافتخار جهاد کراهت دارد، لذا توفیق خود را از آن ها سلب کرده و آنان را از حرکت بازداشته است.
از آیه ی فوق به خوبی استفاده می شود که هرعمل و نیتی اقتضایی دارد که خواه ناخواه دامان انسان را می گیرد، و همه افراد شایستگی و لیاقت آن را ندارند که در کارهای بزرگ و خدایی گام بردارند. این توفیق را خدا نصیب کسانی می کند که پاکی نیت و آمادگی و اخلاص را در آنان سراغ دارد.

[seyed yasin]

2. سوء رفتار انسان
آیه ی 41 سوره ی مائده می فرماید: " أُوْلَـئِكَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِ اللّهُ أَن یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ "
ای پیامبر! آن ها گوش شنوا برای شنیدن سخنان تو و سپس تکذیب آن دارند. و زیاد اموال حرام و ناحق و رشوه می خورند. آنان قلب های سرسخت و لجوج و خالی از ایمان دارند و لذا از دریافت الطاف حق محرومند. و خداوند به چنین کسانی عنایت نکرده، قلوبشان را تطهیر نفرموده و توفیقاتش را شامل حالشان نمی نماید.
3. تخلف از عهد و پیمان رهبر
پس از این که حضرت موسی علیه السلام از کوه طور بازگشت و قومش را مشغول گوساله پرستی یافت، خشمگین شده و به آنان فرمود: آیا با سرپیچی از عهد و پیمان من می خواستید مستوجب غضب الهی شوید؟ " أَمْ أَرَدتُّمْ أَن یَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِی " (طه/86)
بنابراین تخلف از دستورات و فرامین رهبر الهی، عامل قهر خداوند و دوری از توفیقات می گردد.

[seyed yasin]

4.دنیا خواهی
هدف قرار دادن دنیا ، سبب محرومیت کامل از آخرت است و به مصداق آیه ی شریفه ی " مَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَن كَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ " (شوری/20) دنیا خواهان هیچ بهره ای از آخرت ندارند. روشن است که چنین کسی از اسبابی هم که او را به آخرت برساند، یعنی توفیقات الهی محروم است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: "من کانت نیته الدنیا فرّق الله علیه امره، و جعل الفقر بین عینیه، و لم یأته من الدنیا الا ما کتب له، و من کانت نیته الآخرة جمع الله شمله، و جعل غناه فی قلبه، و أتته الدنیا و هی راغمة"
کسی که نیتش دنیا باشد، خداوند کار او را پریشان می سازد، فقر را در برابر او قرار می دهد، و جز آن چه برای او مقرر شده چیزی از دنیا به چنگ نمی آورد. و کسی که نیتش سرای آخرت باشد، خداوند پراکندگی او را به جمعیت مبدل می سازد و غنا و بی نیازی را در قلبش قرار می دهد ، دنیا تسلیم او می گردد و به سراغ او می آید.

نتیجه گیری:
توفیقات الهی بی حساب نصیب کسی نشده و بی حساب هم از کسی منع نمی گردد. در حقیقت این ما هستیم که با اراده ی قطعی، حسن نیت، به کارگیری توان، ایجاد آمادگی، روح اخلاص و ایمان، اعمال صالح، و..... زمینه ساز دریافت توفیق از جانب خدای تعالی می شویم.
منبع
www.iranisalam.com