عناصر بنيادين انقلاب
انقلاب اسلامي سه عنصر بنيادين دارد که عبارت است از مکتب، رهبري و امت. تفکيک اين سه از يکديگر به معناي انحراف و ناکارآمدي و بالاخره فنا و نابودي و يا انحراف از مسير اصلي است و در اين ميان عنصر اصلي و نخستين جوهره، مکتب است که در انقلاب ما، اسلام ناب محمدي «ص» است. به فرموده امام خميني: «انقلاب بزرگ اسلامي ما قبل از آنکه سياسي و اجتماعي باشد يک انقلاب معنوي و روحاني است». (کلمات قصار، ص 95). اين عنصر والا همان ايده و آرماني است که امام و امت به پاي آن ايستادند و فداکاري کردند و جاي آن دارد که ما و نسل هاي بعدي تا سر حد جان براي جاودانگي آن پايدار و استوار بمانيم.
البته عنوان اسلاميت نظام چيزي است که همه جريان هاي سياسي و رجال سياست بر زبان دارند و براي پيشبرد اهداف خود از عنوان اسلام بهره مي گيرند.
چيزي که موجب نگراني است سوء استفاده از عنوان اسلاميت به وسيله سوداگراني است که در تفسير مکتب به سهو يا عمد به راه انحرافي مي روند که خطر اين مدعيان اسلاميت از خطر معارضان با آن کمتر نيست و بلکه بيشتر است. از اين رو رسول اکرم «ص» فرمود: «من نسبت به امت خود از مومن و مشرک بيم ندارم، زيرا مومن را ايمانش از خيانت باز مي دارد و مشرک را خداوند سرکوب مي کند، بلکه از منافق هراسانم که چيزي مي گويد که شما آن را معروف مي دانيد اما عملي مي کند که منکر و خلاف شرع است».