لقاالله و صعود انسان
آیت‌الله سید محمد ضیاء آبادی
"ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ" غیر خدا همه هیچ است قرآن هر وقت سخن از قدرت نمایی میخواهد بکند میگوید "ما" اما وقتی سخن از توحید است میگوید "من" در دنیای امروز هم تمام این جنگها و آدم کشی ها برای این«من» است که من قدرتمند هستم تو نیستی و سر این من یجنگهاست اما مخلوق از خود هیچ است باید به خالق بچسبیم و گرنه بیچاره و نابود میشویم.
در دعای کمیل میخوانیم "الهی و ربی من لی غیرک" ای خدای من چه کسی جز تو دارم که بداند من چه می خواهم و بتواند انجام دهد و چقدر می خواهم و کِی می خواهم فقط تویی که میدانی آری من که تو رو دارم چه کم دارم گاهی آخر سوره توبه را بخوانید چقدر زیبا دلگرمی میدهد میگوید اگر همه مردم رفتند بگو بروند بگو من خدا دارم ما از مرحله خیل یدوریم تا چشم باز کردیم خورشید و ماه رو دیدیم کم کم بزرگتر شدیم پول و جاه و مقام را دیده ایم کی صحبت از جمال خدا کرده ایم بهترین لذتها لقا الله است اما ما نمیفهمیم لقا الله یعنی چه! در جهل مرکب قرار گرفته ایم و آن هایی هم که جمال خدا را دیده اند ما آنها را باور نداریم این انسان خیلی عظیم است خیلی استعداد دارد اگر در دیگ انبیا بجوشد صعود می کند بالا می رود. « آیت‌الله سید محمد ضیاء آبادی»
« منبع: abna.ir »
نقل قول
