حكمت عبادت
قال الامام الرضا ـ علیه السّلام ـ (فی بیان علّة العبادة): لئلاّ یكونوا ناسین لذكره، و لا تاركین لأدبه، و لا لاهین عن أمره و نهیه، اذا كان فیه صلاحهم و قوامهم. فلو تركوا بغیر تعبّد لطال علیهم الأمد فقست قلوبهم[1].
امام رضا ـ علیه السّلام ـ : در توضیح علت عبادت، میفرماید: تا این كه مردم یاد خدا را فراموش نكنند و آداب او را وا نگذارند و از اوامر و نواهی او غافل نشوند; زیرا درستی و قوام آنان در دین است. اگر بدون تعبّد به حال خود رها میشدند پس از مدّتی دل هایشان سخت میشد.
[1]. عیون أخبار الرضا علیه السلام: 2 / 103 / 1، علل الشرائع: 256: 9.