▐*♥* ▐شميم دلنشين بندگي( ويژه نامه ماه مبارک رمضان) ▐*♥* ▐

[نرگس منتظر]

" عید بر عاشقان مبارک باد
عاشقان عیدتان مبارک باد

بر تو ای ماه آسمان و زمین
تا به هفت آسمان مبارک باد

عید آمد به کف نشان وصال
عاشقان این نشان مبارک باد

روزه مگشای جز به قند لبش
قند او در دهان مبارک باد

عید آمد که این سبکروحان
رطلهای گران مبارک باد "

[شكوه انتظار]

خدایا! از کثرت گناه،
پای آمدنم نیست به حریم تو
چه بسیار مرا خوانده‏ای و نیامدم، نواختی و گریختم،
عهد بستی و شکستم!
من با تلی از گناهان کوچک و بزرگ آمده‏ام.
نگاهم به بن‏بست رسیده،
روزنه‏ای نیست، نوری نیست.
دست‏هایم، سرگردان آسمان‏ها شده‏اند.
هوای عصیان، ذره ذره وجودم را از هم می‏پاشد. د
یگر در محدوده خودم نمی‏گنجم.
بوته خاری شده‏ام رها در هر سو، خلیده در چشم‏های جهان،
رانده شده از تمام درها؛
نه جایی دارم برای آسودن،
نه شانه‏ای برای گریستن.
شب در من مچاله شده است. همه از من گریزانند.
بوی تند گناهانم، هوا را مسموم می‏کند.
راهی نیست،
جز جاده‏های روشن خانه تو.
به قدم‏هایم قدرت بازگشت بده تا یک‏بار دیگر، سر بر دامان مهربانی‏ات بگذارم.
کاش برگی زرد و خشکیده بودم بر دورترین شاخه هستی.
اما لحظه‏ای از قلمرو اطاعت تو، پا فراتر نمی‏گذاشتم!
کاش رودخانه‏ای بودم خروشان که هروله کنان،
تمام جهان را به جست‏وجوی تو می‏آمدم!
کاش پرنده‏ای بودم آشیان گزیده بر درختان دوردست،
تا هر صبح و شام،
به آوازی از تسبیح تو جان اهالی را زنده می‏کردم!
خدایا!
مرا در زلال مهربانی‏ات تطهیر کن!
بگذار پروانه‏وار،
بر مدار روشن کرامتت بچرخم!
در من هزار هزار فانوس مغفرت روشن کن!
هزار پنجره از اشتیاق،
به روی جانم باز کن!
کوتاهی دستانم را به بلندی ستاره‏های اجابت برسان.
زنگار برگیر از آیینه وجودم!
بر بدی‏هایم لباس عفو بپوشان!
بر عیب‏هایم پرده بپوشان!
به زانوانم توان ایستادن بده!
مرا کمال ببخش تا شایسته سجده فرشتگان گردم.

[شكوه انتظار]

حس می‏کنم سبک شده‏ام؛
یک ماه پرواز در باغ ملکوت،
یک ماه شست‏وشوی روح،
یک ماه در محضر دوست بودن،
شرایط پرواز را مهیا کرده است.
حس می‏کنم خودم را می‏فهمم و خودم را پیدا کرده‏ام.
و عید فطر در راه است...
روز عیدی است که صالحان،
چشم به راهش بودند؛
روز عید فطر؛
روز رهایی از همه رذایل و پلیدی‏ها.

[شكوه انتظار]

امشب هنگامه وداع است.

چه لذتى داشت آمدن رمضان

و چه دردى است رفتنش.

دل بسته ‏ایم كه پذیراى بندگی مان گردد

و بهره طاعتمان،

خشنودى او و رسول پاكش باشد.

[شكوه انتظار]

سلام مسافر، خوش آمدی!
کوله بارت را بر زمین بگذار!
پر است از ستاره های اجابتی که نیمه شب ها از آسمان زلال نیایش می چیدی.
صفای قدمت؛
بوی باغستان های فرادست را می دهد.
لب باز کن تا هوا را معطر کنی از شمیم میخک ها.
چیزی بگو تا عشق از شمیم نفست جان بگیرد.
از راه آمده ای.
یک ماه تمام،
همسایه دیوار به دیوار خدا بودی.
یک ماه تمام
، سر بر شانه های ملکوت،
گریستی بندگی ات را.
یک ماه تمام،
مهمان خدا بودی و خدا میزبان تو.
وقتی به سفر می رفتی،
کوچک بودی.
خاکی بودی.
قطره ای بودی در جست وجوی دریا؛
جاری شدی تا قطره نمانی،
تا بزرگ شوی،
تا آسمان باشی.
یک ماه تمام تن سپردی به نور؛
به زلال جاری بخشش، به خنکای فواره های «استغفار».
یک ماه تمام،
به دنبال خودت گشتی تا او را بیابی.
تا لایق شوی؛
لایق تحیت خدا؛
«سَلامٌ قَوْلاّ مِنْ رَبِّ الرَّحیِمِ».
امروز، روز توست.
زیر سایبان رحمت خدا بایست.
خنکای مهربانی و رحمت را نفس بکش!
نام تو را بر پیشانی آسمان حک کرده اند.
فرشتگان
، رستگاری ات را شادباش می گویند؛
رحمت از این لبریزتر؟!
امروز عید توست و عید هم سفرانت؛ عید مسافران بهشت که از جاده رمضان
، به سرمنزل «عید فطر» رسیده اند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

الوداع ای ماه رحمت الوداع

ماه تسبیح و عبادت الوداع

الوداع ای ماه غفران و کرم

ماه محرم گشتن دل در حرم

ماه مهمانی مه بخشندگی

ماه رو کردن به راه بندگی

الوداع ای افتتاح نیمه شب

الوداع ای ذکرهای زیر لب

ای ابوحمزه، خداحافظ مجیر

الوداع ای روضه های دستگیر

الوداع ای یا علی و یا عظیم

الوداع ای یا غفور و یا رحیم

الوداع ای سفره پیغمبری

الوداع ای اشکهای حیدری

روزهای عفو تو از دست رفت

از کف دل هر چه بود و هست رفت

از در خانت گدا را رد مکن

راه عشق و عاشقی را سد مکن

توشه کن اشک مناجات مرا

تا محرم تا صفر تا کربلا