تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

دارد تمام سرم درد میکند

انگار بال و پرم درد می کند

از بس نشستم و هی گریه کرده ام
چشمان سرخ و ترم درد می کند

کی می رسی که دلم زیر و رو شود
این قلب شعله ورم درد می کند

از بس نماز تحیت اقامه شد
حس می کنم کمرم درد می کند

هر صبح جمعه دلم شور می زند
وقتی که قلب حرم درد می کند

بهزاد پودات

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

خدا كند كه دل من در انتظار تو باشد
درون كلبه قلبم همیشه جای تو باشد

مرا نسیم نگاهت به باغ آینه‌ها برد
خوشا كبوتر عشقی كه در هوای تو باشد

قنوت سبز نمازم به التماس درآمد
چه می‌شود كه مرا سهمی از دعای تو باشد

به گور می‌برد ابلیس آرزوی دلش را
اگر كه تكیه دستم به شانه‌های تو باشد

در این دیار حریمی برای حرمت دل نیست
بیا حریم دلم باش تا سرای تو باشد

خدا كند كه دلم را به هیچكس نفروشم
خدا كند كه دل من فقط برای تو باشد

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

از اسم تو آنقدر نوشتم که دیوانه بگوینـد
از عشق تو اشک ریختم آنان بشویند

هر شب بــه امید تـو بـودم کــه بیایـی
تا صبح سحر شد که غریبانه بجوینــد

این دل گل نرگس بدست دیده به راه بود
هر کس که بدید عاشق آن شد که ببویند

رفتـــم به بیابان که غــریبانه بشینـــم
دیـــدم که همــه با من تنهـــا بیاینــــد

سربــه سجاده زدم دیــدهـا بود به راه
من در پی تو بــودم یک جمع بجوینـد

دیوانه ازآن روز شدم نقش تو افتاد به دل
آنان که نـداننــــد از ایـــــن دل بگویند

هر کس کــه رسید ناله زدم یار بیایــد
عمـرم که تمام شد پس چرا باز بجوینـد

آخـــر من جـوری ز فــراقت بمیـــرم
جانـــم به فـــدایت کــدام راه بشوینــــد

علی جوریان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه، بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاد در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچه هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مساله و دوری عشق
و سکوت تو جواب همه ی مساله هاست

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

تا گریه هست دانه ما بی جوانه نیست
تا روضه هست هیچ دلی بی بهانه نیست

گر چه دلم گرفته از این روزهای سرد
از آتش فراق دلم بی زبانه نیست

آقا کبوترم کن و زیر پرت بگیر
دیگر دلم وسیع شده ، فکر دانه نیست

هر جا که جای داده ایم می نشینم
و کارم دوباره نق زدن کودکانه نیست

تو آمدی و سر زدی و من نبوده ام
دیدی دوباره هیچ کسی بین خانه نیست

می خواستی که زائر سجاده ام شوی
دیدی تب عبادت من عاشقانه نیست

رحمان نوازنی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بيا كه ديده به راه تو شد سپيد، بيا
به زير بار غمت پشت ما خميد، بيا

ز فرط درد جداييّ و رنج تنهايي
دل رميده دمي را نيارميد، بيا

براي ديدنت اي آفتاب چرخ كمال!
به اشتياق، دل از ديده سركشيده، بيا

در امتداد ره انتظار، منتظَرا !
ز خون منتظران لاله‌ها دميد، بيا

هماي روح شهيدان حقّ ز مسلخ عشق
به عشق ديدن روي تو پر كشيد ، بيا

ز بعد غيبت كبرايت اي امام زمان!
زمانه روز خوشي را به خود نديد، بيا

كنون كه پنجة قدرت نماي حق ز ازل
به قامت تو قباي فرج بريد، بيا

دور روز عمر اگر فرصت وصال نداد
به گاه دادن جان بر سر «اميد » بيا

محمّد موحديان(اميد).

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

می آید آنکه دلش با ماست
دنیا به خاطر او برپاست

آن کس که قامت رعنایش
قد قامت همه گل هاست

یک بی نهایت بی تفسیر
یک بی شباهت بی همتاست

اینجا و هرچه به هر جا هست
با یک اشاره او زیباست

پایان این شب بی مهری
حبل المتین جهان آراست

می آید آن که به شهر عشق
از عاشقان جهان پیماست

نامش همیشه و تا تاریخ
شورآفرین و امید افزاست

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

چه می‌شود که مرا هم به آسمان ببری؟
به میهمانی سبز فرشتگان ببری

چه می‌شود که در این قحط عشق و شربت و شعر
مرا به کشف غزل‌های مهربان ببری

چه می‌شود که در این ابتدای راه، مرا
به روزهای خوش آخرالزّمان ببری؟

چه می‌شود که همین‌جا مدینه‌ات باشد
تو هم برای یتیمان، شبانه، نان ببری؟

چه می‌شود که بیایی از این به بعد مرا
به عمق حادثه، آن سوی امتحان ببری؟

چه می‌شود که مرا مثل عاشقان خودت
سه‌شنبه‌های اجابت، به جمکران ببری؟

اصغر رجبی

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

زنم چهچه به صحرا تا بيايـد
كنم دل با صفـا شايـــد بيــايــد

بريزم اشك دل ماننــــد باران
دو اي دردمنــــدان زود بيايــــد


علی جوریان

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

از بس که نبودی لَقَبِ شاه زیاد است
چندی ست که بر آینه ها آه زیاد است

یک راه فقط نیست مگر جاده ی موعود ؟
گفتند به ما بی تو ولی راه زیاد است

حرف است فقط ، هیچ کسی جمعه برایت
هم آه نشد گرچه که همراه زیاد است

می ترسم از آن روز که گویند که این کیست!
اطراف شما آدم خودخواه زیاد است

برگرد و به این شب زدگان ماه نشان ده
در دور و بَرَم عالِم گمراه زیاد است ...

هر چند که یوسف تری از یوسف کنعان
افسوس که در کشور ما چاه زیاد است


" محمد شریف "