تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

خستگان عشق را ايام درمان خواهد آمد
غم مخور! آخر طبيب دردمندان خواهد آمد

آنقدر از كردگار خويشتن اميدوارم
كه شفابخش دل اميدواران خواهد آمد

باغبانا سختي دي ماه سي روز است و آخر
نوبهار و نغمه مرغ خوش الحان خواهد آمد

بلبل شوريده دل را از خزان برگو ننالد
باغ و صحرا سبز و اين دنيا گلستان خواهد آمد

دردمندان، مستمندان، بي پناهان را بگوييد
مصلح عالم، پناه بي پناهان خواهد آمد

از خدا روز فرج را اي فلج كاران بخواهيد
كاين جهان روزي كسي را تحت فرمان خواهد آمد

نيست شك از عمر اين دنيا اگر يك روز ماند
ذات قائم حجت خلاق سبحان خواهد آمد

صبر كن يا فاطمه، اي بانوي پهلو شكسته
قائمت با شيشه دارو و درمان خواهد آمد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

من به قر بان نگاه مست تو
بوسه گاه لحظه هایم ،دست تو

ای غریب جاده های سرد من
ساکن پس کو چه های درد من

محو احسا س قشنگت ،مانده ام
واژه ها از چشم مستت، خوانده ام

با نگاه تو چراغان ،گشته ام
همچو چشمت، نورباران گشته ام

همدم شبهای تنها یی شدم
مثل شبهای تو یلدایی شدم

ای سر انجام تمام هستی ام
باده چشمت دلیل مستی ام

من که احساس تو را بو سیده ام
از می تلخ لبت ،نوشیده ام

مرغ رام و سر براهت ،گشته ام
غرق احساس گناهت، گشته ام

دیگر از شهر غز لهایم ،مکو چ
بی نگاهت ، مثنوی ها هیچ و پو چ

از نگاهم خوشه غم را بچین
هستی من ، مستی من را ببین

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

برگرد ای توسل شب زنده‌دارها
پایان بده به گریه‌ی چشم انتظارها

از یک خروش ناله‌ی عشاق کوی تو
حاجت روا شوند هزاران هزارها

یک بار نیز پشت سرت را نگاه کن
دل‌ بسته این پیاده به لطف سوارها

از درد بی‌حساب فقط داد میزنم
آیا نمی‌رسند به تو این هوارها ؟!

ما را به جبر هم که شده سر به زیر کن
خیری ندیده‌ایم از این اختیارها

باید برای دیدن تو مهزیار شد
یعنی گذشتن از همگان، محض یارها

شب‌ها بدون آمدنت صبح می‌شوند
برگرد ای توسل شب زنده‌دارها

این دست‌ها به لطف تو ظرف گدایی‌اند
یا ایهالعزیزِ تمام ندارها

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

چه خوشست من بميرم به ره ولای مهدی
سر و جان بها ندارد كه كنم فدای مهدی

همه نقد هستی خود بدهم به صاحب جان
كه يكی دقيقه بينم رخ دلگشای مهدی

نه هوای كعبه دارم نه صفا و مروه خواهم
كه ندارد اين مكان ها به خدا صفای مهدی

چه كنم چه چاره سازم كه دل رميده من
نكند هوای ديگر به جز از هوای مهدی

من دلشكسته هر دم به اميد درنشستم
كه مگر عيان ببينم رخ دلشگای مهدی

شاعر : مهدی محمدی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی
تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی

شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید
سرآید و تو برآیی، خدا کند که بیایی

دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید
الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی

فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها
تو دست عقده گشایی، خدا کند که بیایی

ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن
تو دست عدل خدایی، خدا کند که بیایی

نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی
یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی

تو مشعری عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی

_{دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی، خدا کند که بیایی}

به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی

ترا به حضرت زهرا، بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بيا كه ديده به راه تو شد سپيد، بيا
به زير بار غمت پشت ما خميد، بيا

ز فرط درد جداييّ و رنج تنهايي
دل رميده دمي را نيارميد، بيا

براي ديدنت اي آفتاب چرخ كمال!
به اشتياق، دل از ديده سركشيده، بيا

در امتداد ره انتظار، منتظَرا !
ز خون منتظران لاله‌ها دميد، بيا

هماي روح شهيدان حقّ ز مسلخ عشق
به عشق ديدن روي تو پر كشيد ، بيا

ز بعد غيبت كبرايت اي امام زمان!
زمانه روز خوشي را به خود نديد، بيا

كنون كه پنجة قدرت نماي حق ز ازل
به قامت تو قباي فرج بريد، بيا

دور روز عمر اگر فرصت وصال نداد
به گاه دادن جان بر سر «اميد » بيا

محمّد موحديان(اميد)

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

╗══════════════════════════════════════╔
✿،؛،✿،؛،✿بسم الله النور و بنور وجه المهدی (عج) ✿،؛،✿،؛،✿
╝══════════════════════════════════════╚

ما را در این شبها تمنا می نویسند
مجذوب وصف و وصل لیلا می نویسند

من قطره ای ناچیزم اما مطمئنم
آخر مرا هم پای دریا می نویسند

اصلا چه بهتر که مرا هم چند سالی
کلب نگهبان همین جا می نویسند

ایل و تبارم را که نوکر می نویسند
ایل و تبارت را که آقا می نویسند

امشب برای ما کمی باران بخواهید
هر آنچه می گویی همان را می نویسند

این طاق نصرت ها که بالا رفته ما را
پروازهای رو به بالا می نویسند

جمعی شما را رب ماها می نویسند
جمعی شما را جای بابا می نویسند

چشم من و دست کریمت مهربانا
امشب صدایت می زنم من یا ابانا

موجم که دارم میل طوفانی شدن را
حین شعف پاره گریبانی شدن را

با سائلت بودن دگر از یاد بردم
من آرزوهای سلیمانی شدن را

مثل تمام کوچه ها این قلب ما هم
دارد تمنای چراغانی شدن را

اصلا مرا هم پای این ریسه ببندید
دارم سرِ آیینه بندانی شدن را

آقا به جان خاک پایت قصد کردم
از نو بنا سازم مسلمانی شدن را

از نیمه ی شعبان و مهمانت گرفتیم
اذن دخول ماه مهمانی شدن را

حتی به شوق لیله القدرش ندادیم
این حال خوبِ نیمه شعبانی شدن را

تو لیله القدری و خورشید زمینی
تو آخرین تیر امیرالمومنینی

وقتی تو اینجایی بیا معنا ندارد
آقا کجا هستی کجا معنا ندارد

بیماری ما غفلت از یاد نگار است
دور از طبیبان هم دوا معنا ندارد

من که گناهم را کمی هم کم نکردم ...
در معصیت این حرفها معنا ندارد

تو وعده صدق خدا هستی و اینقدر
آقا بیا ... آقا نیا ... معنا ندارد

ای مهربانتر از پدر مادر چه گویم
بی تو رسیدن به خدا معنا ندارد

باید که نوکر سوی اربابش بیاید
از ما به تو لفظ بیا معنا ندارد

وقتی تو از دست دلم راضی نباشی
یا ربنا یا ربنا معنا ندارد

نگذار بین غفلت کبری بمانیم
باید میان غیبت کبری بمانیم

باید فراق و سوختن باشد همیشه
در به دری از مرد و زن باشد همیشه

پیغمبرانه دلبری کن مثل اینکه
باید اویسی در قرن باشد همیشه ...

آواره ی صحرا نماییدم چه باک است
مجنون اگر دور از وطن باشد همیشه

ای کاش نامم عبد تو باشد همیشه
ای کاش نامت رب من باشد همیشه

بی یوسفش تا کی دمادم چشم یعقوب
دلخوش به بوی پیرهن باشد همیشه

من خواستم ذکر نمازم تادم مرگ ...
یا بن الحسن یا بن الحسن باشد همیشه

اصلا میان ما دو تا باید همیشه
حرف حسینِ بی کفن باشد همیشه

امشب سخن از جمکران جایی ندارد
جز کربلا این دل تمنایی ندارد

جواد پرچمی
اللهم عجل لولیك الفرج


╗══════════════════════════════════════╔
✿،؛،✿،؛،✿بسم الله النور و بنور وجه المهدی (عج) ✿،؛،✿،؛،✿
╝══════════════════════════════════════╚

[ملکوت* گامی تارهایی *]

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی

از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی



گاهی اگر در چاه مانند پدر آه

اندوه مادر را حکایت کرده باشی



گاهی اگر زیر درختان مدینه

بعد از زیارت استراحت کرده باشی



گاهی اگر بعد از وضو مکثی کنی تا

آیینه‌‏ای را غرق حیرت کرده باشی



در سال‏های سال دوری و صبوری

چشم ‏انتظاری را شفاعت کرده باشی



حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند

گاهی نمازی را امامت کرده باشی



یا در لباس ناشناسی در شب قدر

از خود حدیثی را روایت کرده باشی



یا در میان کوچه‌‏های تنگ و خسته

نان و پنیر و عشق قسمت کرده باشی



پس بوده‌‏ای و هستی و می‏‌آیی از راه

تا حق دل‏ها را رعایت کرده باشی



پس مردمک‏‌های نگاه ما عقیم‌‏اند
تو حاضری بی‌‏آنکه غیبت کرده باشی!

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

عـمـری به انتظار نشــستـم نیــامــدی
چـشم از همه به غیر تو بستم نیامدی

ای مـایـه امــیـد بــشــر، رشــتــه امـیـد
از هرکســی بجـز تو گـسـستم نیامدی



ای خضر راه گمشدگان در مسیر عشق
چشم انتظـار هرچـه نـشستم نیامدی

ای سـرو سـرفـراز گــلــستـــان زنــدگی
دیدی مگر حقـیرم و پـســتــم نــیـامدی

گفتی دل شکـسته بـود جـای من فقط
این دل به خـاطـر تـو شکســتم نیامدی

عـمــری در آرزوی تــو آخــر شــد و هـنوز
در آرزوی روی تــو هــســتـم نــیــامــدی

مست گنــاه، مـرد حــقـیقــت نمی شود
دیدی همیشه غافل و مــستــم نـیامدی

زندان تن کلـیــد نـــدارد به غـــیـــر مـــرگ
چــون از رگ حــیــات نـرستــم نـیـامـدی

[ملکوت* گامی تارهایی *]