تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[راحیل السادات* تورا من چشم در راهم*]

ای نگاهت دوای هـــــر دردی
آرزو می كنم كه بـــــــرگردی

كاش من باخبر شـــوم روزی
لحظه ای بر دلم گــــذر كردی

زنده ام من به عشق دیدارت
بسته جانم به روی زیبــــایت

منتـــــظر مانده چشم گریانم
پس كجایی؟ دلم به قربــانت

مثل مهتاب و آسمان هستی
آفتابی ، تو مهربـــان هستی

با تو معنای عشق كامل شد
یار و مولای عاشقان هستی

جمعه ها دل كه بیقرارت شد
تا سحر چشم انتـــظارت شد

اشكها ریختم شبـــــــانگاهان
چون امیدم به نوبــــهارت شد

ای كه بر درد و غم دوا هستی
نور عشقی و با وفـــا هستی

بی تو طاقت ندارد این دل بیا
صبر تا كی كنم؟ كجا هستی؟

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

جمعه يعنى يك غزل دلواپسى
جمعه يعنى گريه هاى بى كسى

جمعه يعنى روح سبز انتظار
جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراريهاى آب
جمعه يعنى انتظار آفتاب

جمعه يعنى ندبه اى در هجر دوست
جمعه خود.. ندبه گر ديدار اوست

جمعه يعنى لاله ها دلخون شوند
از غم او بيدها مجنون شوند

جمعه يعنى يك كوير بى قرار
از عطش سرخ و دلش در انتظار

انتظار قطره اى باران عشق
تا فرو شويد غم هجران عشق

جمعه يعنى بغض بى رنگ غزل
هق هق بارانى چنگ غزل

زخمه اى از جنس غم بر تار دل
تا فرو شويد غم هجران دل

جمعه يعنى روح سبز انتظار
جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراريهاى آب

جمعه يعنى انتظار آفتاب

لحظه لحظه.. بوى ظهور مى آيد
عطر ناب.. گل حضور مى آيد

سبز مردى از قبيله عشق
ساده و سبز و صبور مى آيد

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان
تا طربخانه کنی بیت حزن بازرسان

ای خدایی که به یعقوب رساندی یوسف
این زمان یوسف من نیز به من بازرسان

رونقی بی گل خندان به چمن بازنماند
یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان


از غم غربتش آزرده خدایا مپسند
آن سفرکرده ما را به وطن بازرسان

ای صبا گر به پریشانی من بخشائی
تاری از طره آن عهدشکن بازرسان

شهریار این در شهوار به در بار امیر
تا فشاند فلکت عقد پرن بازرسان

شهریار

[لحظه هاي سبز]

کدام نقطه ي اين خاک زير پاي تو نيست
کدام پاره ي خورشيد آشناي تو نيست

بگو کدام نسيم شکفته در وادي است
که ذهنش آينه بنداني از صفاي تو نيست

کدام جاده ، بگو ، مي رساندم تا تو
کدام سوي افق را نشان جاي تو نيست

منم که گمشده ام اي عزيز پيدايم
منم که هر نفسم گريه اي براي تو نيست

اميد شيعه ! چرا از سفر نمي آيي
که زخم کهنه ي ما را به جز دواي تو نيست

زمين به ماتم غيرت نشسته است آقا
چرا به بام جهان بيرق لواي تو نيست

در انتظار تو اين جان به تنگ آمده است
بيا بيا که به سرها به جز هواي تو نيست

[لحظه هاي سبز]

بازي زلف تو امشب بسر شانه ز چيست ؟
خانه بر هم زدن اين دل ديوانه ز جيست ؟

گر نه آشفتگي اين دل مسکين طلبي
الفت زلف پريشان تو با شانه ز چيست ؟

هر کسي از لب لعلت سخني مي گويد
چون نديدست کسي اينهمه افسانه ز چيست ؟

حالت سوخته را سوخته دل داند و بس
شمع دانست که جان دادن پروانه ز چيست ؟

دوش در ميکده حسرت زده ميگرديدم
پير پرسيد که اين گريه ي مستانه ز چيست ؟

گفتم ار هست در اين خانه کسي باز نماي
ور کسي نيست بنا کردن اين خانه ز چيست؟

[لحظه هاي سبز]

اين هاي و هوي بي سر و پا مي کشد مرا
برگرد آسماني من دير مي شود

بي تو نگاه زمزمه ها محو يک سکوت
در بي صداي حادثه زنجير مي شود

ماييم و يک هزاره پر از بي کسي ببين
ممنوع مي شود همه ي انتظارها

پاييز , اتفاق قديمي کنار ماست
زنداني اند بي تو تمام بهارها

اي اتفاق دور , تو نزديک مي شوي ؟
کشتند چشم هاي مرا فکرهاي کور

گفتند لحظه هاي پر از اشتياق من
نزديک مي شود به تو آن اتفاق دور

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بعد تو چندین قیامت دیر شد ما را ببخش

مهر مُرد و ماه در زنجیر شد ما ر ببخش



راوی این قصه از یعقوب یادی هم نکرد

یوسف این قصه دیگر پیر شد ما را ببخش



نازنینا ! عدل ما را کشت ، تو دیگر مکش

مهربانا ! ظلم عالمگیر شد ما را ببخش



از حدیث قدسی چشمت کسی شرحی نخواند

مصحف زلف تو بد تفسیر شد ما را ببخش



ما ندانستیم راز عقل و سرّ عشق چیست

عقل مرد و عاشقی تحقیر شد ما را ببخش



تیرمان بر سنگ خورد و خونمان بر خاک ریخت

سهم مان دنیای پر نخجیر شد مارا ببخش



مدتی گر عاشقی از یاد رفت از ما مرنج

اندکی گر مثنوی تاخیر شد ما را ببخش



( علیرضا قزوه )

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

باور کنيد کوفه فراگير می شود
صبر زمين تمام شده دير می شود

تا کی پر از هر آنچه به جز مهر .دستها؟
کی خوابهای گمشده تعبير می شود؟

حتی کبوتران به قفس خو گرفته اند
اسب سفید توست که زنجیر میشود !

هرکس شبیه تر به تو : جرمش عظیم تر
هرکس در انتظار تو : تکفیر می شود

گفتند می رسی تو و بعد از هزار سال
آن خوابهای گمشده تعبیر میشود

چشمم به شوق ديدن چشم تو باز شد
يعنی بدون آمدنت پير می شود ؟

آيا شنيده ايد که درد آشنای عشق
تسليم نا مرادی تقدير می شود ؟!

اين روزها وجود عزيزت ضروری است
اين روزها که کوفه فراگير می شود *

* نغمه مستتشار نظامی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

من از اندیشه لیلی ، تمام عمر مجنونم
تماشا کن که می‌جوشد ، شرابت از دل خونم


ببین از شهر چشمانم ، قطار ژاله می‌آید
و با هر قطره اشکم ، سفیر ناله می آید


بر این صحرای خشکیده ، ببار ای ابر باران‌زا
که آتش حلقه پیچیده ، ببار ای ابر باران زا


ز هریک جرعه از جامت ، هزاران رود می‌جوشد
که خضر زندگانی هم ، پی این آب می‌کوشد


بده جامی که می‌ریزد ، عطش از ساغر جانم
طبیبا جان به لب آمد ، نمی آیی به درمانم


بیا کز چشم بیمارم ، سرشک ندبه می‌بارد
و این دوری برای خود ، مفصل روضه‌ای دارد


پی دیدارت آقاجان ، نگاهم پشت در مانده
نباید با خبر باشی ، از این حیران درمانده !؟


شب تاریک هجران را ، به نور وصل روشن کن
هزاران سال شد رفتی ، لباس آمدن تن کن


نسیم صبحگاهی را ، معطر از عبورت کن
تمام قاصدک ها را ، خبردار از ظهورت کن


بکش دست نوازش بر سر چشم انتظارانت
شکوفا کن زمین را از صدای پای بارانت


شکوه جلوه خلقت ، به عالم خودنمایی کن
و از خورشید تابان جمالت ، رونمایی کن


بیا تا چشم‌های ما ، از این ظلمت رها باشد
و روشنگر ز نور تو تمام جاده‌ها باشد


گل نرگس اگر بلبل ، حدیث وصل می‌خواند
تمام عمر را شاعر ، به امید تو می‌ماند


تو آن شورآفرین هستی ، که با عشقت به شوق آیم
خدا را با تو می‌بینم ، که دائم در تمنایم


مرا ای مهربان آقا ، غلام آستانت کن
شبیه ضامن آهو ! شدم آهو ، ضمانت کن ...


بیا امید عالم از ازل تا حال و فرداها
به حق ساقی کوثر ، به حق مادرت زهرا ... *



* مصطفی صابر خراسانی

اللهم عجل لولیک الفرج

[شهاب منتظر]

خصلت عشق در این است که حاشا نشود

عشق درّی است که در هر یمی پیدا نشود

بین عشاق سر زلف سیاهت دعواست

من ندیدم که سر زلف تو دعوا نشود

سر بازار نشستم که خریدار شوم

بهر من هیچ گلی یوسف زهرا نشود

تجربیات غلامیم به دردم خورده است

هرکسی بنده نشد پیش تو، آقا نشود

من دخیل توام آقا،تو دخیل خود را

گره ای زن که به هیچ وجه دگر وا نشود

این جهان پر ،ز لیلای فریبنده بُوَد

بهر من هیچ کسی غیر تو لیلا نشود

قبل از اینکه لحدم را بگذارند بیا!

قسمتم دیدن رویت بشود یا نشود

تا که تو یوسفی و روی مهت پنهان است

عاشق روی تو هرگز زلیخا نشود

تو دل مرده ی مارا به خدا جان دادی

ورنه هر عیسی مریم که مسیحا نشود

صبح محشر حرام است بهشت برآنکه

محضرت، پیش قد و قامت تو پا نشود

دیدن روی تو کار من ناچیز که نیست

دیدن روی مهت قسمت ماها نشود

تا که عمرست بگویم نفست حق آقا

چون بدون دم تو مرده ای احیا نشود

سالیانی است که بیمار تو ام مهدی جان

درد من جز به ظهور تو مداوا نشود

محمّدرضا ابراهیمی