تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

مي دانم از اين غم جگرت خونين است
شرمنده ولي رسم زمانه اين است

سخت است كه فرهاد تو باشم آقا
وقتي همه جاي جان من شيرين است

از نام و نشاني تو كه در به در است
صحراي حجاز و مكه هم بي خبر است

بهتر كه از اين ننگ بميرم آقا
تا خيمه ات از خانه ما امن تر است

شرمنده كه در خانه ما حالي نيست
از تو ته فنجان كسي فالي نيست

احياناً اگر آمدي و برگشتي
از قبل بدان، جاي شما خالي نيست !

عاشق شدن اينجا خود هم آغوشي ست
باهوشي مان نتبجه مدهوشي ست

حق داري اگر جواب ما را ندهي
وقتيكه جواب ابلهان خاموشي ست

هروز گنه کرده ولی خوشحالیم
انگار به روسیه شدن می بالیم

یک هفته گذشت و جمعه از راه رسید
تا وقت ظهورت به همین منوالیم

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

در آرزوی تو هستم همیشه نورانی
اسیر زلف تو هستم، نگفته می دانی

تو از قبیله فریادهای خاموشی
زبانه می کشی از سینه های طوفانی

شمیم عطر تو در باغ لاله می پیچد
عزیز گمشده در کوچه های ظلمانی

نشسته ام به در انتظار یکرنگی
بدان امید که روزی گلی برویانی

شکسته قامت هر لاله ای غریبانه
غروب خسته مرا می کشد به ویرانی

شبانه می شنوم از نگاه اشک آلود
که می رسد به دلم عطر یاس پنهانی

هزار پنجره آدینه باز و بسته شود
به گوش دل نرسد نغمه های عرفانی

ولی شنیده ام از قاصدی که می خواند
ز کوی کعبه برآید جمال نورانی

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی
تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی

شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید
سرآید و تو برآیی، خدا کند که بیایی

دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید
الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی

فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها
تو دست عقده گشایی، خدا کند که بیایی

ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن
تو دست عدل خدایی، خدا کند که بیایی

نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی
یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی

تو مشعری عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی

دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی، خدا کند که بیایی

به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی

ترا به حضرت زهرا، بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ترسم آن روز که یارم ز سفر باز آید .
رو به جز من ، به همه خلق زمین بگشاید .
.
ترسم آن روز کند حکم که دورش سازید .
جز به من ، بر همه مخلوق کرم بنماید .

.
بسکه هر روز به انبوه غمش افزودم .
قتلم ار حکم کند ، عدل چنین می باید .
.
آه دنیا ، تو چنین خار و ذ لیلم کردی .
که دلم دور شده ، گر چه رهش پیماید .
.
آنچنان دور شدم ، صوت ورا نشنیدم .
چو کر و کور بخوانند مرا می شاید .
.
چه توان کرد سیاهی به رخم بنشست است .
جای من نیست در آن شهر که جانان آید .
.
بوته ای هرزه به بستان چه مقامی دارد ؟
خار در محضر گل ، خاک به سر می ساید .
.
باغ را بلبل و گل باشد و سبزی چمن .
برگ زردی چو من زار ، بدآن جا نآ ید .
.
آه ، صد بار زدم توبه و بشکست بسی .
باز هم توبه کنم ، کاش به ماهی پا ید.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم
مشتاق بندگی و دعا گوی دولتم


زآنجا که فیض جام سعادت فروغ تست
بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم


هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت
تا آشنای عشق شدم اهل رحمتم


عیبم مکن به رندی و بد نامی ای حکیم
کاین بود سرنوشت، ز دیوان قسمتم


می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار
این موهبت رسید ز میراث فطرتم


من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش
در عشق دیدن تو هوا خواه غربتم


دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف
ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم


دورم به صورت از در دولت سرای تو
لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم


حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان
در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

در آرزوی شمایم ، که پادشاه جهانی
به جستجوی شمایم اگر چه غیب و نهانی
.
کسان به سخره گرفتند: ،کین چه عشق مجازیست؟
که عاشقی به فسانه به روزگار جوانی
.
کجاست منجی عالم ، که دلربای تو باشد؟
که گر چنین بود هرگز، وصال وی نتوانی .
.
شکست قلب مرا این سخن ز مردم غافل
حزین ز زخم زبانم چو برگ زرد خزانی
.
سپاه توطئه گردآمدست و من چه غریبم
میان معرکه ماندم ، بدون سیف و سنانی
.
اگرچه بند ز بندم ، جدا کند دد دنیا
امیدم آنکه ز خونم ، بماند از تو نشانی
.
حقیرو پست و گنه کارو سست عهد و زبونم
ولیک روح درونم ، حقیقت است و تو دانی
.
درآن زمان که بیائی ، بدان دراوج غرورم
به نعره ها بسرایم ، رسیده داد ستانی
.
نگاه من به در است و ، رسیده وقت نمازم
چه دلبرانه نوائی ، طنین صوت اذانی
.
حبیب اگر کندت سجده ، جای مسئله نبود
امیر کون و مکان و ، دلیل باغ جنانی

حبیب رحیمی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

سری دارم که سودایش بجز دلبر نمی باشد
به چشمانش در عالم دلبری دیگر نمی باشد


خراب و مست و لایعقل،وجودش غرق در عشقی
ملال انگیزو طوفانی ،که در باور نمی باشد


ز مال و ملک و مکنت ،سخت بیزاراست و می گرید
که نرخ روی دلدارش ،به سیم و زر نمی باشد


جهان را سر به سر گشتم،مهی جز او نمی جویم
بتی جز کعبه و ذاتش کزو برتر نمی باشد


سپاس حق که سردارم،شدآن ساقی و سربازم
سپردم سر که سلطانی،جز او افسر نمی باشد


پریچهر است و فرخ پی، من آن پروانه پیرم
پریشان خاطرو بی پر،کزین بهتر نمی باشد


به گرد شمع سوزانش،شعف می باردو شادم
چو میسوزم،که خورشیدی چو این اخگر نمی باشد


فقیرم لکن از جودش ، کراهت دارم از دنیا
همه دارائیم شعری، اگر چه تر نمی باشد


ندیدم روی ساقی را، خمارآلوده میمیرم
خدا را رحمی ای ساقی ، مرا ساغر نمی باشد

سید حبیب رحیمی

[شهاب منتظر]

« يا اَبانا يا صاحِب الزّمان استًغفِر لَنا ذُنوُبَنا اِنّا کُنّا خاطِئين »

بـه کعبـه روی نهـادم کـه دور یـار بگردم

کجـای خانـه بـه دنبـال آن نگـار بگـردم

میان این همه حاجی کجاست حاجی زهرا

کـه هـر نـفس بـه فدایش هزار بار بگردم

مقام و زمزم و رکن و حطیم را همه گشتم

کنـار حجـر روم، یـا بـه مستجـار بگردم؟

میـان خلـق دویـدم که در کنار تو باشم

بگـو چقـدر بـه هر گوشه و کنار بگردم

دلم گرفته بگـو ای عزیـز فاطمـه تا کی

تو را نبینم و بر گرد ایـن جـدار بگردم؟

به شوق این که فقط زیر سایۀ تو بمیرم

چو آفتاب به هر کوه و کوهسار بگردم

اگر چـه گـرد رهم با نسیم در به درم کن

که در هوات به هر شهر و هر دیار بگردم

خدا گـواست که نـومید نیستم ز وصالت

اگر چـه دور تو تـا دور روزگار بگردم

بـه انتظار قسـم بـا خـود این قرار نهادم

که در هـوای تـو تـا وقت انتظار بگردم

عنـایتی کـه همـه عمـر «میثم» تو بمانم

بسـان میثـم تـو دور چـوب دار بگردم


استاد حاج غلامرضا سازگار

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

تا نيايي به جهان دادرسي نيست که نيست
دل غمگين مرا همنفسي نيست که نيست

تو مگر خود بدهي داد همه خلق جهان
مهربانتر به جهان جز تو کسي نيست که نيست

تو مگر آيي و درد همه درمان بکني
در جهان جز تو که فرياد رسي نيست که نيست

تويي موعود هه منجي يکتاي بشر
گوهري همچو تو يکدانه بسي نيست که نيست

تو مگر آيي و زين فتنه نجاتم بدهي
بي تو آزادي ما از قفسي نيست که نيست

در دلم نيست بجز ديدن تو جاذبه اي
جز دم وصل تو در من هوسي نيست که نيست

شده دنيا همه خواهان وصال رخ تو
نه به ديدار رخت ملتمسي نيست که نيست

[نرگس منتظر]

اباصالح التماس دعا هر کجا رفتی یاد ما هم باش

نجف رفتی کربلا رفتی کاظمین رفتی یاد ما هم باش

مدینه رفتی به پابوس قبر پیغمبر مادرت زهرا

به دیدارقبقر بی شمع مجتبی رفتی یاد ما هم باش

زیارت نامه که میخوانی در کنار آن تربت خاموش

به دنبال قبر مخفی از کوچه ها رفتی یاد ما هم باش

بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او ار زیارت کن

همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش

شب جمعه کربلا رفتی یادما هم کن چون زدی بوسه

کنار قبر ابوالفضل با وفا رفتی یاد ما هم باش

بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر

سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش

نماز حاجت که میخوانی از برای فرج یاد ما هم باش

شدی محرم در مراسم حج یا صفارفتی یاد ما هم باش

دعا کردی از برای معراج التماس دعا یاد ما هم باش

به هرجا رفتی برو مهدی هر کجا رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش

بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او ار زیارت کن

همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش

شب جمعه کربلا رفتی یادما هم کن چون زدی بوسه

کنار قبر ابوالفضل با وفا رفتی یاد ما هم باش

بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر

سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش

نماز حاجت که میخوانی از برای فرج یاد ما هم باش

شدی محرم در مراسم حج یا صفارفتی یاد ما هم باش

دعا کردی از برای معراج التماس دعا یاد ما هم باش

به هرجا رفتی برو مهدی هر کجا رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه

به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش