تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

مي ايد از دور ,مردي ســــواره

برمــركب عشق, چون ماهپــــــاره


والشمس رويش, والليـل مويش
گلها همه مســــــت, از رنگ و بويش


عمامه بر سر, مثل پيمبـــــر (ص)
دربازوانــش نيروي حيــــــــــــــــدر(ع)


ازپاي تاسر در شور و شين است

برق نگاهش مثل حســــين(ع) است


مي ايد از دور خوشــــبو تر از ياس
در چشــــم وابرو مانند عبــــــاس (ع)


القصه اين مرد اميد دلهاســـــــــت
خوشبو تر از ياس فرزند زهراست(س)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

جــــز وصـــالت زِخــــداونـــد تمــــنّا نكنم
عاشقــــم عاشـــق روي تـو و حاشا نكنم

شمـــع رويــت بفروزد شبي اَر محفل من
همــچو پـــروانه بســوزم پَر و پروا نكنم

بســـته‌ام عهــد نگــارا كــه دم رفتن جان
تــا نيـــائي بــه ‌سـرم ديده‌ی خود وا نكنم

گـــر دَمــي لعـل لبت را بگشايي به سخن
يـــادي از آب حـــيات و دم عـــيسيٰ نكنم

گــر ببينــــم قد رعناي تو اي رشك چمن

يــاد ســرو چمــن و قــامت طــوبيٰ نكـنم

گــر بــدانم به‌ خـــدا منزل و مأواي تو را
به جهــان غيــر ســـر كوي تو مأوا نكنم

ميل دنياش «شكوهي» زِ پي ديدن توست
بي‌ جــهت نيســـت اگر ميل به عقبيٰ نكنم



استاد هاشم شکوهی

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

اگـر از تشنگـی آتـش برآیـد از نفس‌هـایم

به هر دم صد یمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

گـر از تجلیـل بنشـاننـد بـر تخت سلیمان

هزاران خاتمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

غـلام آستــان اهـل‌بیـت عصمتــم، آری

اگر جام جمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

اگر هنگـام نــاداری بـه قـدر وسعت عالم

طلا و درهمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

اگر با دست عیسی بـر تن مجروح از رأفت

سراپا مرهمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

گـدای سامــرایم گــر هـزاران بـار آقایـی

به خلق عالمم بخشند بی‌مهدی نمی‌خواهم

اگر «میثم» هزاران حور و غلمان در جنان با هم

شراب دائمم بخشنـد، بی‌مهدی نمی‌خواهم

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم
در شادی شعبان تو غرق ست جهانم

تقدیر مرا نور نگاه تو رقم زد
باید که شب چشم تو را قدر بدانم

روی تو و خورشید، نه، روشن تر از آنی
چشم من و آیینه، نه، حیران تر از آنم

در سایه ی قرآن نگاه تو نشستم
باران زد و برخاست غبار از دل و جانم

برخاست جهان با من برخاسته از شوق
تا حادثه ی نام تو آمد به زبانم

عید ست و سعید ست اگر ماه تو باشی
ای جذبه ی ذی الحجه و شور رمضانم


" سید محمدجواد شرافت "

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

تا نيايي به جهان دادرسي نيست که نيست
دل غمگين مرا همنفسي نيست که نيست

تو مگر خود بدهي داد همه خلق جهان
مهربانتر به جهان جز تو کسي نيست که نيست

تو مگر آيي و درد همه درمان بکني
در جهان جز تو که فرياد رسي نيست که نيست

تويي موعود هه منجي يکتاي بشر
گوهري همچو تو يکدانه بسي نيست که نيست

تو مگر آيي و زين فتنه نجاتم بدهي
بي تو آزادي ما از قفسي نيست که نيست

در دلم نيست بجز ديدن تو جاذبه اي
جز دم وصل تو در من هوسي نيست که نيست

شده دنيا همه خواهان وصال رخ تو
نه به ديدار رخت ملتمسي نيست که نيست

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ساعت رسیده رأس قرارِ دوازده
دردی نشسته گوشه کنار دوازده

خورشید رفته عشق بیارد برایمان
در پشت ابر مانده تبار دوازده

در لابه لای غربت خود غوطه میخورد
در سیل اشک، دار و ندار دوازده

ساعت هنوز عاشق وقت رسیدن است
افتاده باز دورِ مدار دوازده

دست زمان به صورت آن ماه قد نداد
بالا گرفته قامت یار دوازده

ساعت از انتظار سرش درد میکند
حتی زمین شده ست دچار دوازده

در ایستگاه عقربه ها ایستاده ایم
چشم انتظار سوتِ قطار دوازده!

مرضیه عاطفی
سمنان

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

چه خوشست مـن بمیرم به ره ولای مهدی
سر و جـان بـها ندارد که کنم فدای مهدی


همه نقد هستی خود بدهم به صاحب جان
کـه یکـی دقـیقه بینم رخ دلگشای مهدی

نه هوای کعبه دارم نه صفا و مروه خـواهـم
که ندارد این مکان‎ها به خدا صفای مهدی

چـه کـنم چـه چـاره سازم کـه دل رمـیده من
نـکـنـد هـوای دیگر به جز از هـوای مهدی

من دل‎شکسته هر دم به امید در نشستم
کـه مگـر عـیـان ببینم رخ دلـشگای مهدی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

تا کسی را به سر کوی تو راهش ندهند
گریه و سوز دل و ناله و آهش ندهند

روشنی نیست به چشم و دلِ بی چشم و دلی
از شب زلف تو تا روز سیاهش ندهند

کوه طاعت اگر آرد به قیامت زاهد
بی تولّای تو حتی پر کاهش ندهند

به غباری که ز کویت به رُخم مانده قسم
هرکه خاک تو نشد عزّت و جاهش ندهند

دیده صد بار اگر کور شود بهتر از آن
که به دیدار تو یک فیض نگاهش ندهند

کافر و مومن و غیر و خودی و دشمن و دوست
هیچکس نیست که در کوی تو راهش ندهند

تو نوازش کنی آن را که نگاهش نکنند
تو دهی راه کسی را که پناهش ندهند

تلخی عشق حلاوت ندهد "میثم" را
تا که سوز سحر و اشک پگاهش ندهند


*** حاج غلامرضا سازگار *

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

ای مسافر غریب،.......
ای غریبه آشنا! ...........
در کدامین باغ!؟؟؟؟؟؟


کدامین بستان!؟؟؟؟؟؟
کدامین بیابان تو را جست وجو کنم!؟؟؟؟؟

بعضی وقت ها که روزگار قصد می کند،
نیمه جانی را که در بدن دارم، از من باز ستاند،

یاد تو و رویای شیرین وصل توست که آرامم می سازد.
من دلم پیرتر از آن است که بیش از این سال های جدایی را دوام بیاورد.

ای کاش زودتر می آمدی
ای کاش زودتر می آمدم،

ای کاش فاصله ها کوتاه تر می شد!
در ابتدای هر هفته می ایستم و عطشناک،

سراب جمعه ها را درمی نوردم.
اگر قصه انتظار، نوشتنی بود،

شاید می توانستم قصه اشک های مذاب را تا لحظه رسیدنت بنویسم.
من در ابتدای هر هفته جمعه را انتظار می کشم تا با چشمه وصلش عطش مرا خاموش کند.

.........ای امام زمان .........
.........گل نرگسم.........
.........موعودا.........
.........نفسا.........
دقیقــــــــه ها،
ثانیــــــه ها،
زودتر ظهور کن!

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

خرم آن لحظه نقاب از رخ زیبا بگشایی

همچنان مهر درخشان ببرم جلوه نمایی

خوش و فرخنده زمانی که ببینم رخ ماهت

ز دل غمزده ی عاشق خود عقده گشایی

عشق سوزان من و مهر فروزان جمالت
که گلستان ولا را تو چه پر نور و ضیایی

ز لب لعل تو احیا شده صد خضر و مسیحا
که تو هم کوثر و هم زمزم و هم آب بقایی

سر به پیش افکند مهر و مه به انوار حضورت
که تو ای آیت حق معنی والشمسی و الضحایی

فاش شد جمله حقایق ز گل روی منیرت
که تو مصباح هدی مظهر انوار خدایی

جمله شاهان جهان جیره خور خان تواند
معدن جود سخا بحر کرم کان عطایی

عشق از روی تو مشفق شده در عالم هستی
باب علم و هنر و مصدر هر عشق و صفایی

دفتر و خامه و اشعار شعیبی و بیانش
روز و شب می کند از عشق رخت نغمه سرایی