تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

یابن الحـسـن (عج)بیا كه حلول محرم است
شــــــادی به ما حـــرام شد، ایام ماتم است

شــــــرمنده شـــــــد بهار ز گــلزار كربلا
بلـــــبل كـــند نــــوا كه خزان محرم است

ما عـاشـــقان لاله ی ســـرخ محــــــمدیم
كز عــــطر او بهــشت خداوند خرم است

صد مرده زنده می شـود از ذكر یاـ حسین
اربـــــــاب ما معلم عیسی بن مریم اســت

عیسی اگر در آخر عمرش به عـرش رفت
قنداقه ی حسین شرف عرش اعــظم است

با یوســـــفش مقایـــــسه كـردم نگار گفت
او شاه مصـر باشد و این شاه عـالم اسـت

ولی الله کلامی زنجانی

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

ای وعـــــدۀ خــــدا ز چـه تأخیر کـرده ای؟
دیگــــــر بــــــرای آمـــدنت دیـــر کرده ای

در اشـــــتیاق پیـــــرهنت ســــالیــــان سال
یعـــــقوب چشــــــم های مرا پیــر کـرده ای

خورشــــــید اهـــل بیت، طلوعی دوباره کن
عــــــمرم به آخـــــر آمــــده و دیر کرده ای

قــــــابل نـــــبوده ام بـه حســــــــابم بیاوری
در بی تــــــفاوتی هــــــــمه گیر کــــرده ای

با ربنـــــای نافـــــله هــــایـــــت، دل مــــرا
در روضـــــه ها تــــو صاحب تأثیر کرده ای

با گـــــریـــه بــــر مصــــائب مظـــلوم کربلا
آیـــــات ســـــرخ قـــــافله تفســـیر کرده ای

هر خیمه ای که روضه ی عباس خوانده شـد
گـریــــه بــــرای دســــت علـمگیر کـرده ای

احسان محسنی فر

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

آمد محرم صاحب غم ها کجایی؟
ای داغدار اشک و ماتم ها کجایی؟

ای خسته از انبوه آدم ها کجایی؟
اصلا بگو آقا محرم ها کجایی؟

دلگیرم از این روزهای بی تو بودن
این روزهای از فراق تو سرودن

روزی که میایی نمیدانم که هستم
آه ای عزیز فاطمه خالیست دستم

من چشم بر دیدار چشمان تو بستم
هرشب اگر در مجلس روضه نشستم؛

امشب هم از خونابه های تشت خواندیم
هم زان تنی که پاره پاره گشت خواندیم

کم کم جوانی هم به سر آمد ولی تو...
از لحظه ی رفتن خبر آمد ولی تو...

عمری محرم شد صفر آمد ولی تو...
عمری به جان ما شرر آمد ولی تو...

این عبد بی مولا نمی خواهد جهان را
از غم رها کن دیگر ای صاحب،زمان را

رضا یزدانی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دل هوای روی ماه یار دارد جمعه ها
دل هوای دیدن دلدار دارد جمعه ها

صبح جمعه چشم در راهیم ما ای عاشقان
یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها

چشم های منتظر با اشک های عاشقی
هر نگاهش حرف ها بسیار دارد جمعه ها

آفتابا ! امرکن تا ابرها ‍پنهان شوند
آسمان بر تابشت اصرار دارد جمعه ها

بی تو دلتنگیم جان مادرت زهرا بیا
بی تو دیگر حالت تکرار دارد جمعه ها

دلخوشم با جمله ای سرشار ازعشق و امید
یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها

اللهم عجل لولیک الفرج

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حيدر کند دعایت، زهرا زند صدایت

الغوث یابن زهرا ! عجّل علی ظهورک

زخمِ به خون نشسته، پیشانیِ شکسته

دارند با تو نجوا، عجّل علی ظهورک

خون دو دیده گوید، دست بریده گوید

بر انتقام بازآ، عجّل علی ظهورک

هم عمّه ها پریشان، هم جدّ توست عطشان

هم چشم ماست دریا، عجّل علی ظهورک

این الطالب بدم المقتول بکربلا....

اللهم عجل لولیک الفرج

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

باز بی خورشـــــید مانده آســـــمان جمعه ها
بر لب آمد از فراقــــت باز جان جـــــمعه ها

باز بی تو می رسند از راه و بی تو می روند
ظاهـــرا پایان ندارد داســـتان جــــــــمعه ها

قبل از آن امیــــدواریم و پــــس از آن ناامیـد
عالــــمی داریـــم با ظـــــهر و اذان جمعه ها

منتــــــظر با بال نـــدبه جمعه را طی می کند
مـــا که جــا خواهیم ماند از کاروان جمعه ها

اصـــــلاً آقا با چه امیـــــدی بیایی از سفــــر
قلـــــب هــــای ماست وقتی میزبان جمـعه ها

از غــــروب جمعه ها دلگیرتر چشمان توست
می شـــــود فـهمید این را از زبان جـــمعه ها

فاطمه شبـهای جمعه روضه خوان کربلاست
هست اما چشم هایت روضه خوان جــمعه ها

محمد بیابانی

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

ای شوق بی کرانۀ شب های جمعه ام
تنـــــهاترین بهانۀ شـب های جمعه ام

از لطـــف آفـــــتاب نگاهت هنوز هم
گـرم است آشیانۀ شب های جمعه ام

هـــر هفته التماس تو را دارم از خدا
با نـــالــــۀ شبانۀ شب های جمعه ام

سنــــگینی گناه مرا می کشد به دوش
دریــای عفو شانۀ شب های جمعه ام

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
نـــجوای عاشقانۀ شب های جمعه ام

در کربلا؟ مدینه؟ کجا گریه می کنی
آقـــــای بی نشانۀ شب های جمعه ام

انگـــار بـــی مــــقدمه کرب و بـلاییم
وقــتی گدای خانۀ شب های جـمعه ام

از ســـفرۀ حـــسین بلـندم نکن که من
محـتاج آب و دانۀ شب های جـمعه ام

محمد بیابانی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بنال اي دل که دنيا رابقا نيست
چو آرامش در اين دار فنا نيست

بنال اي دل نماند جاودانه
بجز عشق ونواي عاشقانه

بنال اي دل به لحن ناي داوود
که هر ناليدنش ذکر خدا بود

بيا تا از پي اش باهم بگرديم
که هردو آشنا با آه ودرديم

بنال اي دل که يارم زار وخسته
به پشت پرده غيبت نشسته

بنال اي دل به هرصبح وبه هرشام
چو تنها اشک ريزد آن دلارام

بنال اي دل زغمهايم گذر کن
که تنها ناله بر آن منتظر کن

بنال اي دل که يارم در نماز است
سرا پا ناز ودر حال نياز است

بنال اي دل که بس آزرده ام من
که رد پاي او گم کرده ام من

نشانم ده حريم سامرا را
مگر پيدا کنم آن دل ربا را

بنال اي دل گل بي خار من کو
نشينم چون بنفشه بر لب جو

مگر عکس رخش در آب بينم
دگر اورا مگر درخواب بينم

که من آلوده ام او پاک ومعصوم
از اين رو گشته ام ناکام ومحروم

بنال اي دل چو آيد بوي نرگس
بخوبي عطر اورا مي کنم حس

خدايا در فراقش ناله تاکي
به سينه داغها چون لاله تاکي

خدايا رازها در پرده تاکي
زغيبت قلبها آزرده تاکي

بنال اي دل بگو باشور وفرياد
که يا مهدي جهان پر شد زبيداد

کجايي اي گل زهرا کجايي
تواي مهر آفرين لطف خدايي

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

امـــــروز هم آن مردِ بی‌همتا نیامد
آقاتــــرین آقــــای ایـــن دنیا نیامد

دل شوره دارم، دلبر زهـــرا نیامد
دلواپــــــسِ او هستم آمد یا نیامد؟

مجنونم و کوچه به کوچه در پیِ او
گشــــــــتم تمامِ شهر را، لیلا نیامد

خانه به خانه از همه پرسیدم امروز
یک سیّــــدِ نــــورانی اینجاها نیامد؟

هر صبحِ جمعه در پی دیدارِ رویَش
خوانـــدم دعای عــــهد را اما نیامد

ای کاش می‌آمد عزیز ما ولی حـیف
این جمعه هم رفت و عزیز ما نیـامد

من مطمئنم رهــــــبر خـوبان می‌آید
یک جمعه‌ای آن مرد در باران می‌آید

محمد زوار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بیا كه بی‌گل رویت بهار می‌میرد
دل خزان زده در انتظار می‌میرد


تویی قرار دل بی‌قرار مشتاقان
بیا وگرنه دل بی‌قرار می‌میرد


تمام جادّه گرفته غبار غیبت تو
بیا كه بی‌تو دلم در غبار می‌میرد


صفا نمانده به آیینة زمان حتّی
دل شكسته در این روزگار می‌میرد


تو روح جاری عشقی میان باغ غزل
اگر كه عشق نباشد هَزار می‌میرد


بیا و شام مرا همچو روز روشن كن
اگر طلوع كنی، شام تار می‌میرد