تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

آرزو دارم بیایی مژده ی سبز بهارم
ای تمام آرزویم ای همه دار و ندارم

آرزو دارم بیایی در دل تاریك غم ها
ای جمالت روشنای خلوت شب های تارم

بی تو ای آرام جانم، پرپرِ دست خزانم
بی تو كو درمان دردم ، بی تو كو صبر و قرارم

مانده ام در حسرت و غم ز انتظار دیر پایت
آرزو دارم بیایی تا سرآید انتظارم

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پر از بهار و پر از گل شده است چـشمانم
بـیا که دشت تغزّل شده است چشمانم


به کوچه باغ حضور، ای مسافـر خورشید!
عبور سبز تو را، پل شده است چشمانم


زِ اشـک دیـده، چــراغـان نمــوده راهـت را
چـقـدر اهـل تجـمل شده است چشمانم


بـیــا کــه سـیـل روان سرشک مــی گویـد
بدون صبـر و تحمل شده است چشمانم


بیا که آب شده است جامه های برفیِ ما
بیا که باغ پر از گل شده است چشمانم


کـدام جـمـعــه، کدامـین سمات می آیی؟
پـر از دعای توسل شده است چشمانم

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

آخر امام شیعیان می آیی از راه
ای ماهِ از دیده نهان می آیی از راه

از این سفر محض دعای بی قراران
ای مهدیِ صاحب زمان می آیی از راه

تا که بخوانی بر فرازِ بام کعبه
نام علی را در اذان می آیی از راه

در هیبتت از حیدر و در چهره ی خود
از مادرت داری نشان می آیی از راه

تا که بگیری انتقام عمه ات را
از کوفیان و شامیان می آیی از راه

با ذوالفقار از پای کعبه سمتِ شامات
پای ضریح عمه جان می آیی از راه

تو وعده دادی که بیایی حتم دارم
روزِ قرارِ عاشقان می آیی از راه

آقا کجایی تا کمی روضه بخوانی؟
یک صبح جمعه روضه خوان می آیی از راه

حس می کنم با نوحۀ معروفِ عباس : ...
" ای ساقیِ لب تشنگان " می آیی از راه


مهدی مقیمی

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

هر چند که ما را نوشتند از گداها
اصلاً نمی آید گدا بودن به ماها

ما روسیاهان ارزش خاصی نداریم
ماها کجا و نوکری دلرباها؟!

ما هر چه قدر اصرار کردیم او نیامد
اصلاً چه شد «آقا بیا آقا بیا» ها؟!

ماها که هیچ ... این خوب ها در انتظارند
کی می رسد روز وصال آشناها؟!

از دوریش بدجور حال ما خراب است
رونق گرفته باز هم دارالشفاها

من که بدم پس دیدنش روزی من نیست
ای خوش به حال خوب ها ... حاجت رواها

باشد درست ... آقای ما خیلی کریم است
امّا دگر تا کی گنه؟ تا کی خطاها؟

طبق احادیث رسیده ... ناظر ماست
بد نیست پیشش ذرّه ای شرم و حیاها

از بس که بر اعمال بد اصرار داریم
رنگی ندارد پیش او دیگر حناها!

یک راه حل باقی است آن هم نام زهراست
نامی که باشد از تبار کیمیاها


محمد فردوسی

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

در بين هر مناجات با وعده ملاقات

ساعات بگذرانم در انتظار مهدي

شب تا سحر بسوزم ديده به در بدوزم

چون شمع نيمه جانم در انتظار مهدي

جمعه به جمعه نالم ناله برد مجالم

ياسين و ندبه خوانم در انتظار مهدي

من نذر صبح نورم وقف شب ظهورم

زنده اگر بمانم در انتظار مهدي

هر لحظه دارم اميد بينم جمال خورشيد

مانند سايبانم در انتظار مهدي

داني كه اهل دردم شب گرد و كوچه گردم

هر سو سري كشانم در انتظار مهدي

باشد گواه صبرم چشمان پر ز ابرم

وين اشك خونفشانم در انتظار مهدي

با سوره تبارك در اين مه مبارك

همچون فرشتگانم در انتظار مهدي

گر قلب خسته دارم شمشير بسته دارم

پيرم ولي جوانم در انتظار مهدي

اي پيك هر شب من لبيك بر لب من

اين است ارمغانم در انتظار مهدي

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خورشيد عالمتاب من صبح طلوعت دير شد

در انتظار روي تو هر نوجواني پيرشد

ديدم بخوابم آمدي از جاده هاي دور دست

ناگه دلم گفتا که خوابخوب من تعبير شد

اين جمعه چون بگذشت و يار من نيامد از سفر

آياتغربت بار ديگر نازل و تفسير شد

بي روي تو افسرده ام ، غمگين و زار وخسته ام

عشقم اسير قسمت و با درد و غم تقدير شد

گفتي دلت را پاککن از غير ما گر عاشقي

دل با گلاب ناب عشق روي تو تطهير شد

باياد چشم نرگست، نرگس کشيدم در دلم

نرگس هم از هجران تو پژمرده و دلگير شد

از دوري رخسار تو جانم رسيده بر لبم

از زندگي هرعاشقي، بي رويماهت سير شد

شام فراق روي تو بسيار طولاني شده

خورشيد عالمتابمن صبح طلوعت دير شد

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

یگ گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق
یا باز گرد یا دل ما را صبور کن

آقا چقدر فاصله , اندوه , انتظار
فکری به حال این سفر راه دور کن

این هفته نیز جمعه ما بی شما گذشت
آقا بپرس این که چه بر حال ما گذشت!

این هفته هفت روز به ظاهر گذشتنی
بر من ولی عزیز دلم، قرن‌ها گذشت...

هفتاد گوشه ناله زدم تا که جمعه شد
جانم به لب رسید ولی جمعه تا گذشت

گفتند جمعه بوی تو می‌آورَد نسیم
اما نسیم آمد و سر در هوا گذشت

خورشید هم هوای مرا تازه‌تر نکرد
او هفت دفعه آمد و بی‌اعتنا گذشت

عمرم به سر رسید و از این دستْ جمعه‌ها
تکرار شد، نیامدی و عمر ما گذشت


ایوب پرند آور

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

بوی ظهور می‌رسد از کوچه‌های ما
نزدیک‌تر شده به اجابت دعای ما

دیگر دو بال آرزوی ما شکسته است
از انتظار پر شده حال و هوای ما

این هفته هم سه‌شنبه شب جمکران گذشت
پاسخ نداشت این همه آقا بیای ما…

دیگر به آخر خط دوری رسیده‌ایم
ای انتهای غیبت تو ابتدای ما

این پنج روزه نوبت ما، کاش با تو بود
بر روی ردّ پای تو می‌بود پای ما

یک جمعه گریه‌های تو را درک می‌کنیم
عجّل، امام منتقم کربلای ما

علی ناظمی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

من دل شکسته ام تو چرا گریه میکنی؟
داری کدام بغض مرا گریه میکنی؟

گریان غروب ها به کجا خیره میشوی؟
هر روز صبح زود چرا گریه میکنی؟

دارم برای غربت تو گریه میکنم
داری برای غربت ما گریه میکنی؟

عمری ست ازتو غافلم و تو برای من
شبهای جمعه پیش خدا گریه میکنی

دلشوره های امروز من بی دلیل نیست
سربر کدام خاک؟کجا گریه میکنی؟

این ابرها همیشه که باران نمیشوند
شاید تو بغض کرده ای یا گریه میکنی

برگشته ایم خسته، شرمنده، فقیر...
یا ایها العزیز... چرا گریه میکنی؟!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

به تماشاى طلوع تو، جهان چشم به راه
به امید قدمت، كون و مكان چشم به راه

به تماشاى تو اى نور دل هستى، هست
آسمان، كاهكشان كاهكشان چشم به راه

رخ زیباى تو را، یاسمن آیینه به دست
قد رعناى تو را سرو جوان چشم به راه

در شبستان شهود اشك فشان دوخته‏اند
همه شب تا به سحر خلوتیان چشم به راه

دیدمش فرشى از ابریشم خون مى‏گسترد
در سراپرده چشمان خود آن چشم به راه!

نازنینا! نفسى اسب تجلّى زین كن
كه زمین، گوش به زنگ‏ست و زمان چشم به راه

آفتابا! دمى از ابر برون آ، كو بود
بى‏ تو منظومه امكان، نگران، چشم به راه‏