تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

من گريه می ريزم به پای جاده ات،
تا آئينه کاری کرده باشم مقدمت را

اوّل ضمير غائب مفرد کجائی
ای پاسخ آدينه های پر معمّا

بی تو سروديم آنچه بايد می سروديم
يعنی در آورديم بابای غزل را

حتمی بی چون و چرا برگرد شاید
راحت شويم از دست اما و اگرها

آب و هوای خيمه ی سبزت چگونه است؟
اينجا گهی سرد است و گاهی نيست گرما

بهر ظهور امروز هم روز بدی نيست
ای تکسوار جاده های رو به فردا

آقا، صدای پای سبز مرکب توست
تنها جواب اينهمه "می آيد آيا؟

يک جمعه مي بيند نگاه شرقی من
خورشيد پيدا می شود از غرب دنيا

آقا نماز جمعه ی اين هفته با تو
پای برهنه آمدن تا کوفه با ما

[درگاه محبوب]

چشمت اگر مجال دهد

تا كی ورق ورق كنم این سر رسید را
چون كودكی رسیدن سال جدید را
با دست زیر چانه تو را آه می كشم
چون غنچه ای كه آخر اسفند، عید را
برخیز و خاك را بنشان بر عزای باد
كافی ست هرچقدر كه رقصانده بید را
با شعر مثل زورقی آشفته كرده ام
آرام روزهای كران ناپدید را
بی شعر شاهی ام كه پس از سال ها نبرد
در پیشگاه قلعه نیابد كلید را
چشمت اگر مجال دهد ترجمان شوم
با لهجه صریح تغزل شهید را

[درگاه محبوب]

تنها تر از تنها




تو ای تنها تر از تنها به دنبال تو می‌گردم
تو ای پیدا و نا پیدا به دنبال تو می‌گردم
رها از عالم خاکی به دور از هر چه ناپاکی
و همچون عاشقی شیدا به دنبال تو می‌گردم
من آن مجنون صحرا گرد تنها در بیابانم
که حتی در بیابان‌ها به دنبال تو می‌گردم
تو را می‌جویم‌ای زیباترین گلواژه هستی
تو ای عالم‌ترین معنا به دنبال تو می‌گردم
تو را در قلب انسان‌های عاشق پیشه معصوم
و در هرجای این دنیا به دنبال تو می‌گردم
و هر جایی که ردی از قدم‌های تو می‌بینم
سری هم می‌زنم آن جا به دنبال تو می‌گردم
و گاهی هم خودم را بی‌سبب گم‌ می‌کنم آقا
ز بس پی‌در پی از هرجا به دنبال تو می‌گردم


کربلائی حسنی

[خادمه زینب کبری(س)]

پایان شبهای بلند انتظاری
آیا برای آمدن میلی نداری ؟

من نذر کردم خاک پایت را ببوسم
آیا سر این بنده منت می گذاری ؟

من قبل از اینها اینهمه ویران نبودم
آباد بود این خانه ی ما روزگاری

من دل ندادم تا که روزی پس بگیرم
می خواستم پیشت بماند یادگاری

تا اینکه دلها بوی سجاده بگیرند
باید بیایی و کمی تربت بیاری

یک روز می آیی و تا صبح قیامت
ما را به دست آسمانها می سپاری

یک هفته ی دیگر دل آواره ی من
باید بسازد با فقیری با نداری

[taafaa]

عمری است که با خودم و تو در گیرم

از اینهمه تزویر و دورویی سیرم

هر چند دلم برای تو تنگ شده

اما تو بیا، اگر شده می می رم


سلام به همه دوستان گرامی...

[شكوه انتظار]

از ميان اشک ها خنديده مي آيد کسي
خواب بيداري ما را ديده مي آيد کسي

با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوي بيشه خشکيده مي آيد کسي

مثل عطر تازه تک جنگل باران زده
در سلام بادها پيچيده مي آيد کسي

کهکشاني از پرستو در پناهش پرفشان
آسمان در آسمان کوچيده مي آيد کسي

خواب ديدم , خواب ديده در خيالي ديده اند
از شب ما روز را پرسيده مي آيد کسي

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره

و المستشهدین بین یدیه




کدامین جاده

امشب میگذارد سر به پای تو

[نوای عشق]

به نام رب المهدی

آن روز فریاد همه / «الله اکبر» می شود
نخل امید بی کسان / پُر شاخه، پُر بر می شود
از کعبه بانگی آشنا / تا آسمان ها می رسد
از ریشه می میرد ستم / دور پلیدان می رود
مهدی می آید بعد از او / دنیا دگرگون می شود
سنگ دل سنگین دلان / آن روز، پر خون می شود

--------

مصطفی رحماندوست

[نوای عشق]

با دستی از شکوفه
در انتظار هستیم
***
روزی که او بیاید
گویی بهار هستیم
***
با دستی از شکوفه
از راه خواهد آمد
***
در لحظه ای پُر از گل
ناگاه خواهد آمد
***
خورشید شاید آن روز
از غرب در بیاید
***
یا شاید عمر خورشید
آن روز سر بیاید...

----

جعفر ابراهیمی (شاهد)

[شكوه انتظار]

جمعه يعنى يك غزل دلواپسى

جمعه يعنى گريه هاى بى كسى

جمعه يعنى روح سبز انتظار

جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراري هاى آب

جمعه يعنى انتظار آفتاب

جمعه يعنى ندبه اى در هجر دوست

جمعه خود ندبه گر ديدار اوست

جمعه يعنى لاله ها دلخون شوند

از غم او بيد ها مجنون شوند

جمعه يعنى يك كوير بى قرار

از عطش سرخ و دلش در انتظار

انتظار قطره اى باران عشق

تا فرو شويد غم هجران عشق

جمعه يعنى بغض بى رنگ غزل

هق هق بارانى چنگ غزل

زخمه اى از جنس غم بر تار دل

تا فرو شويد غم هجران دل

جمعه يعنى روح سبز انتظار

جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراري هاى آب

جمعه يعنى انتظار آفتاب

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره

و المستشهدین بین یدیه

کدامین جاده

امشب میگذارد سر به پای تو

[نرگس منتظر]

می دانی؟
آقا نشانی ات شده گم، آه می دانی؟
آقا هوای تورا باد برد، می دانی؟
آقا همه تورا فراموش کرده اند اینجا
در کوچه های خالی و بی عبور، می دانی؟
در حاشیه های دفتر شعرم سکوت بی معناست
اینجا پر از هوای بودن توست ،می دانی؟
صدای بغض من از هر سکوت بالاتر
اینجا صدای شعر من از توست،می دانی؟
این بند بند شعر من پر حرفهای تو خالیست
اینجا فقط نیاز حضور توست،می دانی؟
دوباره دفتر شعرم شعله می کشد از تو
دلیل آتش آن را فقط تو می دانی
بیا امید من و صبح روشن شادی
بیا که چشم همه روبه توست ، می دانی؟