تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[نرگس منتظر]

زمين دلتنگ و مهدى بيقرار است
فلك شيدا، پريشان روزگار است

دلا، آدينه شد، دلبر نيامد
غروب انتظارم سرنيامد

همه دلها پر از آه و غم و درد
همه آلالهها پژمرده و زرد

نفسها خسته و در دل خموشند
فغانها بىصدا و پرخروشند

نه رنگى از عدالت، نى از صداقت
در و ديوار دارد نقش ظلمت

شده پرپر گل مهر و محبّت
همه دلها شده سرشا نفرت

شده شام يتيمان، ناله و اشك
برد هركس به كاخ ديگرى رشك

شده پژمرده غنچه در چمنزار
بگشت آواره گل در كوى گلزار

نشسته ديو بر دلهاى خفته
همه جا بذر نوميدى شكفته

زده زنگارها آئين و مذهب
دمى، رويى ز سرور نيست يا رب

به اشك چشم و مهر و ماه، سوگند
به آه و ناله دلهاى دربند

اگر نرگس ز هجرت زار زار است
شقايق تا قيامت داغدار است

[شهیده]

گل نرگس آبروی دو عالم
خیالت کی میرود ز خیالم
جمالت جلوه الله
بیا جانا طی کنیم شب هجران
بیا مهدی بیا ترنم باران
سحاب رحمت الله
*****
نگاهم کن من فدای نگاهت
صدایم کن من فدای صدایت
حلالم کن ای چکیده رحمت
سلاله عصمت تکسوار غریب

*****
تورا جان قامت خم زهرا
توراجان اشک چون یم مولا
مرانی از درت اقا
اباصالح ای امام غریبم
تمامی دردم تو هستی طبیبم
توراجان مادرت زهرا
*****
نگاهم کن من فدای نگاهت
صدایم کن من فدای صدایت
حلالم کن ای چکیده رحمت
سلاله عصمت تکسوار غریب

[نرگس منتظر]

باز گويم غم دل راکه تو دلدار مني
در غم و شادي و اندوه و الم يار مني

جز گل روي توام در دو جهان ياري نيست
چهره بگشاي برويم که تو غمخوار مني

چشم بيمار تو اي مي زده بيمارم کرد
پاي بگذار به چشمم که پرستار مني

محرمي نيست که مرهم بنهد بر دل من
جز تو اي دوست که که خود محرم اسرار مني

زاري از غمزه ي غمزاي تو پيش که کنم؟
با که گويم که تو سرچشمه ي آزار مني؟

برگشا موي خم اندر خم و دست افشان باش
به خدا يارمني يارمني يارمني

امام خميني(ره)

[شكوه انتظار]

دل به داغ بي کسي دچار شد نيامدي
چشم ماه و آفتاب تار شد نيامدي
سنگهاي سرزمين من در انتظار تو
زير سم اسبها غبار شد نيامدي
چون عصاي موريانه خورده دستهاي من
زير بار درد ، تار و مار شد ، نيامدي
اي بلندتر ز کاش و دورتر ز کاشکي
روزهاي رفته بي شمار شد نيامدي
عمر انتظار ما حکايت ظهور تو
قصه بلند روزگار شد نيامدي

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر
و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره
و المستشهدین بین یدیه







کدامین جــــاده



امشب میگذارد سر به پای تو

[lotus]

«تا كي براي چشمت آذ ين كنم جهان را ؟»

قلبم شروع كرده عمدأ تكـــــــان تكــــــــان را

باران ترانه اش را با لـــحن غــــــــــم نخواند

باشد عوض كنـــــي تـــــــــو تقدير آسمان را

اين برگه را بگيريد مردودي ام كه حتميست

وقتي اشاره كردي پـــــايــــان امتحــــــان را

هــــــر روز و هر دقيقه برنامه ام همين است

گـــــــم مي كنم تو را تا پيدا كنم زمــــان را

يك لحظه صبر كـــــــن تو من اشتباه كردم

تــــــــو كه قبــــــــول داري تقير اين جهان را

شـــــب انتظار دارد در او ســــــــتاره باشم

امـــــا مي شمـــــارد دستان مهــــــربان را

يا با بهــــار همــــــراه يا با خودت بيــــــــاور

حتي شبي زمستان ، حتي كمي خزان را

من از قرار معلوم يك عمـــــر صبـــــــر دارم

تا كــــي براي چشمت آذ ين كنم جهان را ؟

[خادم کریمه اهل بیت]

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو
سپند وار زکف داده ام عنان بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ
زجام عشق لبی تر نکرد جان بی تو

چون آسمان مه آلوده ام زتنگ دلی
پراست سینه ام از اندوه گران بی تو

نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق
ســــر بهـــار ندارند بلبـــلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان بی تو

چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان
نمی زندسخنم آتشی به جان بی تو

ز بی دلی و خموشی چو نقش تصویرم
نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تو

عقیق سرد به زیر زبان تشنه نهم
چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو

گزاره غم دل را مگر کنم چو امین
جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

[نرگس منتظر]

قنوت سبز


خدا كند كه دل من در انتظار تو باشد
درون كلبه قلبم همیشه جای تو باشد

مرا نسیم نگاهت به باغ آینه‌ها برد
خوشا كبوتر عشقی كه در هوای تو باشد

قنوت سبز نمازم به التماس درآمد
چه می‌شود كه مرا سهمی از دعای تو باشد

به گور می‌برد ابلیس آرزوی دلش را
اگر كه تكیه دستم به شانه‌های تو باشد

در این دیار حریمی برای حرمت دل نیست
بیا حریم دلم باش تا سرای تو باشد

خدا كند كه دلم را به هیچكس نفروشم
خدا كند كه دل من فقط برای تو باشد

سروده : مجتبی جوادی‌ نیا

[شهیده]

طلوع می کند آن آفتاب پنهانی

زسمت مشرق جغرافیای عرفانی

دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست

شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

کسی که سبزتر از هزار بار بهار

کسی شگفت کسی آن چنان که می دانی

[ملکوت* گامی تارهایی *]

دلم ز هجر تو در اضطراب می افتد
بسان زلف تو در پیچ و تاب می افتد
شبی که بی توام ایب ماه انجمن ارا
دلم ز هجر تو از صبر و تاب می افتد
تو ان مهی که اگر مهر رخ بر افروزی
ز چشم اهل نظر,افتاب می افتد
اگر به گوشه چشمی نظر کنی
ای دوست
دعای خسته دلان مستجاب می افتد

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

گفتم که روی خوبت، ازمن چرا نهان است؟

گفتا تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است


گفتم که از که پرسم جانا نشان کویت ؟

گفتا نشان چه پرسی آن کوی ، بی نشان است


گفتم مرا غم تو خوشتر ز شادمانی

گفتا که در ره ما ، غم نیز شادمان است !


گفتم که سوخت جانم از آتش نهانم

گفت آن که سوخت او را ، کی ناله یا فغان است


گفتم فراغ تا کی گفتا که تا توهستی

گفتم نفس همین است گفتا سخن همان است


گفتم که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما

گفتم غمم بیفزا ، گفتا رایگان است


گفتم ز فیض بپذیر ، این نیمه جان که دارد

گفتا، نگاه دارش غمخانه ی تو جان است