تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

تو آن دلیــل خدایی که حاضری امّا
بـرای آمـدنت نـدبه خوانده ام ؛ آقا

خدا کــند که بتـابی به باور مـردم
و گل کنی به بلنــدی عشق در دلها

تو فصل آخر منظومه ی خدایی عشق
تمام ِ سوره ی یاسین ، طلیعه ی طاها

قــیامِ حتمی عشقی ، قـعود در قلبم
ســرادقات جمـال ِ تو ، جنت المـأوا

بیاکه بی تو چه سرد است فصل ایمانم
و با تو سبــز و بهاری ، تمــام باورها

رضا محمدی صالی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

نوای انتظار





مهدی بیا مهدی بیا مهدی بیا




گل با صفاست اما بی تو صفا ندارد
گر بر رخت نخندد در باغ جا ندارد

پیش تو ماه و باید رخ بر زمین بساید
بی پرده گر بر آید شرم وحیا ندارد

ای وصل تو شکیبم، ای چشم تو طبیبم
باز آ که درد هجران بی تو دوا ندارد

فریاد بی صدایم در سینه حبس گشته
از بس که ناله کردم آهم صدا ندارد

گفتم که در کنارت، جان را کنم نثارت
تیغ از تو گردن از من، چون و چرا ندارد

هرکس تو را ندارد جز بی کسی چه دارد
جز بی کسی چه دارد هرکس تو را ندارد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قسم به جان تو ای آشنای دیرینه
همیشه پاک و صمیمی، زلال آئینه

تمام خواب مرا، شب به شب معطّر کرد
گلی شبیه تو، آرام و با طمأنینه!

همین که اسم تو و حرف جاده می آید
دلم قرار ندارد دوباره در سینه

نشسته بی تو در این ازدحام تنهایی
غروب غمزده ای در نگاه آئینه

تمام هفته به دنبال واژه می گردم
وَ شعر می کنم آخر، تو را در آدینه!


شاعر : سید اکبر سلیمانی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

آقا اجازه می دهی تاکه بگویم...


آقای من تنها در این دور و زمانه
بار فراقت میکشم بر روی شانه

کاری زدستم برنمی آید...ببخشید
جز اینکه صبح جمعه میگیرم بهانه

آقا اجازه می دهی تاکه بگویم
حرف دل خود را به شکل عامیانه

مانند اجدادت، تو هم خیلی غریبی
دیگر ندارد شهر ما از تو نشانه

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت
دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

مانند مرده ای متحرک شدم بیا
بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت

می خواستم که وقف تو باشم تمام عمر
دنیا خلاف آنچه که می خواستم گذشت

دنیا که هیچ,جرعه ی آبی که خورده ام
از راه حلق تشنه ی من مثل سم گذشت

بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده ایم
از خیر شعر گفتن , حتی قلم گذشت

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم
یک گوشه بغض کرده , که این جمعه هم گذشت...

مولا شمار درد دلم بی نهایت است
تعداد درد من به خدا از رقم گذشت

حالا برای لحظه ای آرام می شوم
ساعات خوب زندگی ام در حرم گذشت

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

از حصار فاصله بر من تبسّم می کنی
ابرها را با سلامی در دلم گم می کنی

در کدامین جاده هستی تک سوار بی نشان؟
با نگاهت ماه را مدّ تلاطم می کنی

با نوائی سبز، همرنگ سکوت مصطفی
همچو حیدر بر گنه کاران ترحّم می کنی

خاک از شوق حضورت آب بر مو می زند
با ظهورت چشمه را غرق توهّم می کنی

ندبه ندبه از دعایم عشق می بارد ولی -
با دو رکعت نافله بر من تقدّم می کنی

در غروب جمعه ها، از قبله گاه عاشقان
با سمات دل کشت دل را ترنّم می کنی

خوب می دانم که می آئی، عزیز فاطمه
از حصار فاصله بر من تبسّم می کنی!

شاعر : مریم توفیقی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قسم به جان تو ای آشنای دیرینه
همیشه پاک و صمیمی، زلال آئینه

تمام خواب مرا، شب به شب معطّر کرد
گلی شبیه تو، آرام و با طمأنینه!

همین که اسم تو و حرف جاده می آید
دلم قرار ندارد دوباره در سینه

نشسته بی تو در این ازدحام تنهایی
غروب غمزده ای در نگاه آئینه

تمام هفته به دنبال واژه می گردم
وَ شعر می کنم آخر، تو را در آدینه!

شاعر : سید اکبر سلیمانی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

زمین دور تو می چرخد چه شوق ممتدی دارد
کدام آدینه تا آواز آمد آمدی دارد

نیستان در نیستان، این مزامیر زبور کیست؟
به آهنگی حجازی نغمه های ممتدی دارد

چه فرقی می کند، انجیل هم ردّ بهار توست
کلیسا با تمام شوق، زنگ معبدی دارد

از آن بالا ببین صحرا به صحرا خشکسالی را
چقدر ابر سترون، آسمان وضع بدی دارد

کجای خاک مثل جمکران بوی ظهور توست؟
تمام جاده اینجا از نفس هایت ردی دارد

در ایوان شهید هشتم امّا فکر می کردم
خراسانی تر از چشم تو دنیا مشهدی دارد؟

از این سمت آسمان حتی تماشایی ترست انگار
که خاک از تپّه های نرگس اینجا گنبدی دارد

صدایت می کند: هوشیدر زرتشت من برگرد
سپند شوق بر آتش به نامت موبدی دارد

خدایا خون زیتون زارها شرب الیهود کیست؟
مسیح آنجا شهیدان بدون مرقدی دارد

درو کردند پی در پی تبسّم های صحرا را
کویر از چشم هایت التماس بی حدی دارد

تو آن طاووس فردوس برین هستی که کافر نیز
خط و خالت که می بیند به لب ها "اشهدی‌" دارد

به دریا چشم می دوزم، دعای ندبه می خوانم
ببین شورَت که می آید عجب جزر و مدی دارد

شاعر : محمد حسین انصاری نژاد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

انگار برای نفسم همنفسی نیست
در دشت وجودم اثر خار و خسی نیست

رفتند رقیبان و به این نکته رسیدیم
در شهر شما هیچ کسی یار کسی نیست

خاموش نشستیم در این خلوت غمبار
ما را به جز اندیشه ی عصیان هوسی نیست

پرواز نموده ست دلم در طلب دوست
هر چند که محدوده آن جز قفسی نیست

ای جمعه آخر تو به فریاد دلم رس
در باقی این هفته که فریادرسی نیست

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

گاهی شبیه اشکی و گاهی کبوتری
بغضی که می نشینی و پلکی که می پری

ای نامه ای که زود به دستم نمی رسی
تو هر چه سر به مهرتری، خواندنی تری

تو کیستی که نام تو را تاک بر لبش
آورد و داد این همه انگور عسکری

آمد بهار و باز تو در راه مانده ای
آمد بهار دیگر و تقویم دیگری

سیبی که تا رسیدن تو صبر می کنم
هر قدر دیر هم برسی، باز نوبری

دامن گرفته است جهان تابش تو را
یک کهکشان و دامن این قدر مشتری؟!

ای فصل ناگزیر به تقویم ها بگو:
از دست روزها چقَدَر آن طرف تری؟!

شاعر : عالیه مهرابی