دســـت های خــالی از ما و عــطایش با شـــما
آمـــدن تا ســفره با مــا و ســخایــــش با شــما
عاشق و معشوق هر کس کار خود را می کنـــد
شاعــری کــردن ز ما، زلــف رهایــش با شمـا
از ازل تــا روز آخــر پــای پــرچم مــانــدنم...
...ابتــدایــش با تو بود و انــــتهایـــش بــا شمـا
سیــنه ها مــلـکِ تو شد یابن الحــسن، آبــاد کن
ســـرزمــین دل زِ ما، طـــرحِ بنـــایش با شمــا
بیــــن ما و بیـــن رب پــرده دری هــایی شـده
رَبَّـــنا گفتـــن ز مــا، إغْــفِرْ لَنـایــش بــا شمــا
بی رضــای تو گناه هیچ کس بخشـیده نیـــست
آه از مــا، تــوبه از مــا و رضـــایـش با شمــا
اذن گــریه کـــردن بر فاطــمه با مجـتباســـت
روزی ســـینه زنـی در روضه هایش با شمـــا
همــسرش را زد ولی تکلیف حیدر صــبر بود
پـــس جــزای ســـیلی و نارِ جــفایـش با شمــا
جـــان فــــدا کــردن میــان لشکرت با نوکران
بســـــتن ســـربنــد زرد مرتضــایـش با شمــا
شاعر : محمد جواد شیرازی