تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

قلب زمانه خون شده آقا !

دگر بیا ...
آیینه دار گلشن طاها !

دگر بیا ...


صبر و قرار رفت ز دل ها به یاد تو !

ای انتظار جان و دل ما !
دگر بیا ...


ای راز سر به مهر فلک ، انتظار سبز !

مسند نشین عالم بالا !
دگر بیا ...


گل های سرخ باغ به یادت شکفته اند !
آقا ! برای دیدن گل ها
دگر بیا ...


ای سبز سبز ، ای گل باغ محمدی !
ای یادگار خانه ی زهرا !

دگر بیا ...


آقا ! حضور سبز تو درمان عالم است !
بهر شفای این دل تنهــــــــا
دگر بیا ...

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

چون بيايد عشق را معناي ديگر ميكند
چون بيايد دردها را جمله درمان ميكند

چون بيايد نارها همچون گلستان مي كند ...
چون بيايد رازهاي خفته سر وا مي كند

چون بيايدبوي مولايم علي را ميدهد
چون بيايد بلكه بوي باب زهرا ميدهد

چون بيايد دست هاي مفسدان وا ميكند
چون بيايد بي قراران را قراري ميدهد

بي قراران شهر را آذين كنيد
بي قراران شهر را آذين كنيد

[سکووت]

چه انتظار عجیبی

تو بین منتظران هم

عزیز من چه غریبی !

عجیب تر آن كه چه آسان

نبودنت شده عادت

چه بی خیال نشستیم

نه كوششی ، نه تلاشی

فقط نشسته و گفتیم :

خدا كند كه بیایی

[سکووت]

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی


چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی


برای ما که دل شکسته ایم و خسته نه


ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

لفظ طیار تو معراج برد معنی را

اشک چشمان تو میخانه کند دنیا را

تکیه بر کعبه بزن سر بده آواز ظهور

چون که این کار تو خوشحال کند زهرا را

آن که در قدرت تو رفتن امروز نهاد
داد بر قبضه ی تو آمدن فردا را

کعبه را شوق طواف تو نگهداشته است
ور نه ریگ است و بگردد همه صحرا را

هر که زنده است به خورشید سلامم ببرد
ما که مردیم و ندیدیم به خود گرما را

ای عطش! تشنگی کوزه به دریا برسان

یک نفر یک خبر از ما بدهد دریا را

[sitedesign]

بسیار عالی....
ممنون از انجمن بسیار خوبتون...

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

اگر چه روز من و روزگار مي گذرد
دلم خوش است که با ياد يار مي گذرد

چقدر خاطره انگيز و شاد و رويايي است
قطار عمر که در انتظار مي گذرد


به ناگهانيِ يک لحظه عبور سپيد
خيال مي کنم آن تک سوار مي گذرد

کسي که آمدني بود و هست، مي آيد
بدين اميد، زمستان، بهار، مي گذرد

نشسته ايم به راهي که از بهشت اميد
نسيم رحمت پروردگار مي گذرد

به شوق زنده شدن، عاشقانه مي ميرم
دو باره زيستنم زين قرار مي گذرد

همان حکايت خضر است و چشمه ظلمات
شبي که از بَرِ شب زنده دار مي گذرد

شبت هميشه شب قدر باد و، روزت خوش
که با تو روز من و روزگار مي گذرد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

می آید آنکه دلش با ماست
دنیا به خاطر او برپاست

آن کس که قامت رعنایش
قد قامت همه گل هاست

یک بی نهایت بی تفسیر
یک بی شباهت بی همتاست

اینجا و هرچه به هر جا هست
با یک اشاره او زیباست

پایان این شب بی مهری
حبل المتین جهان آراست

می آید آن که به شهر عشق
از عاشقان جهان پیماست

نامش همیشه و تا تاریخ
شورآفرین و امید افزاست

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ای یوسف آخر سوی این یعقوب نابینا بیا
ای عیسی پنهان شده بر طارم مینا بیا

از هجر روزم قیر شد دل چون کمان بد تیر شد
یعقوب مسکین پیر شد ای یوسف برنا بیا

ای موسی عمران که در سینه چه سیناهاستت
گاوی خدایی می‌کند از سینه سینا بیا

رخ زعفران رنگ آمدم خم داده چون چنگ آمدم
در گور تن تنگ آمدم ای جان باپهنا بیا

چشم محمد با نمت واشوق گفته در غمت
زان طره‌ای اندرهمت ای سر ارسلنا بیا

خورشید پیشت چون شفق ای برده از شاهان سبق
ای دیده بینا به حق وی سینه دانا بیا

ای جان تو و جان‌ها چو تن بی‌جان چه ارزد خود بدن
دل داده‌ام دیر است من تا جان دهم جانا بیا

تا برده‌ای دل را گرو شد کشت جانم در درو
اول تو ای دردا برو و آخر تو درمانا بیا

ای تو دوا و چاره‌ام نور دل صدپاره‌ام
اندر دل بیچاره‌ام چون غیر تو شد لا بیا


نشناختم قدر تو من تا چرخ می‌گوید ز فن
دی بر دلش تیری بزن دی بر سرش خارا بیا

ای قاب قوس مرتبت وان دولت بامکرمت
کس نیست شاها محرمت در قرب او ادنی بیا

ای خسرو مه وش بیا ای خوشتر از صد خوش بیا
ای آب و ای آتش بیا ای در و ای دریا بیا

مخدوم جانم شمس دین از جاهت ای روح الامین
تبریز چون عرش مکین از مسجد اقصی بیا

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود


دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو

گوش طرب به دست تو بی‌تو به سر نمی‌شود

جان ز تو جوش می‌کند دل ز تو نوش می‌کند
عقل خروش می‌کند بی‌تو به سر نمی‌شود

خمر من و خمار من باغ من و بهار من

خواب من و قرار من بی‌تو به سر نمی‌شود


جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی
آب زلال من تویی بی‌تو به سر نمی‌شود

گاه سوی وفا روی گاه سوی جفا روی

آن منی کجا روی بی‌تو به سر نمی‌شود

دل بنهند برکنی توبه کنند بشکنی
این همه خود تو می‌کنی بی‌تو به سر نمی‌شود


بی تو اگر به سر شدی زیر جهان زبر شدی

باغ ارم سقر شدی بی‌تو به سر نمی‌شود


گر تو سری قدم شوم ور تو کفی علم شوم
ور بروی عدم شوم بی‌تو به سر نمی‌شود

خواب مرا ببسته‌ای نقش مرا بشسته‌ای

وز همه‌ام گسسته‌ای بی‌تو به سر نمی‌شود

گر تو نباشی یار من گشت خراب کار من
مونس و غمگسار من بی‌تو به سر نمی‌شود

بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم

سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود

هر چه بگویم ای سند نیست جدا ز نیک و بد
هم تو بگو به لطف خود بی‌تو به سر نمی‌شود