ایاک نعبد و ایاک نستعین
یعنی سلام مسجد مولای آخرین!
شبهای چارشنبه به انگشت کیستی
دنیا رکاب و گنبد فیروزه ای نگین
ای جمکران بگو کجاست آخرین امید
أین الشموس الطالعه، أین مه جبین؟
دنیای من گوشۀ مسجد نشستن است
و زل زدن به گردش تسبیح زائرین
بگذار در کنار تو باشم تمام عمر
بگذار در کنار تو باشم فقط همین
شاعر : زهرا بشری موحد