تورا من چشم در راهم .....(( ادبيات انتظار ٬نجوا بامولاي منتظران))

[نرگس منتظر]

سنگین ترین غروب من لحظه بی تو بودن است
و سکوت تو خاموش ترین حجم لحظه هایم

و من تو را می سرایم ای سبز ترین دقایق زندگیم
تو خوش بو ترین قسمت زندگی منی

که با آمدنت سنگینی یخزده را میشکنی
تو رنگین کمان دلم بعد از این همه شب های بارانی و سردی

تو اوج فریاد من در سکوت سرد پاییزی
بیا و ببین که برای من همیشگی ترینی



الهم عجل لولیك الفرج

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

مـا معتقــدیم عـشــق سـر خـواهــد زد
بــر پشـت سـتم کسـی تبر خـواهـد زد

سـو گنــد بـه هــر چــهـارده آیــــه نـــور
سو گنــد بـه زخمـهای سـرشــار غــرور

آخـــر شــب ســرد مــا سحــر مـیگـردد
مـــهـدی بـه میــان شیــعه بــر میـگردد

[نرگس منتظر]

جمعه یعنی انتظار آفتاب

جمعه يعنى يک غزل دلواپسى
جمعه يعنى گريه هاى بى کسى

جمعه يعنى روح سبز انتظار
جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراريهاى آب
جمعه يعنى انتظار آفتاب

جمعه يعنى ندبه اى در هجر دوست
جمعه خود ندبه گر ديدار اوست

جمعه يعنى لاله ها دلخون شوند
از غم او بيدها مجنون شوند

جمعه يعنى يک کوير بى قرار
از عطش سرخ و دلش در انتظار

انتظار قطره اى باران عشق
تا فرو شويد غم هجران عشق

جمعه يعنى بغض بى رنگ غزل
هق هق بارانى چنگ غزل

زخمه اى از جنس غم بر تار دل
تا فرو شويد غم هجران دل

جمعه يعنى روح سبز انتظار
جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قرار بى قراريهاى آب
جمعه يعنى انتظار آفتاب

لحظه لحظه بوى ظهور مى آيد
عطر ناب گل حضور مى آيد

سبز مردى از قبيله عشق
ساده و سبز و صبور مى آيد

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

ابا صالح المهدی ادرکنی


همه در جاده ايستاده اند................................
جاده خيلي شلوغه.....................
همه منتظر اند.......منتظر يه سفر كرده..................
مثل اينكه ساليان سال كه اون رو نديده اند....................
همه از اون حرف مي زنند
از خوبيش....از صداقتش.....از عدالتش
جاده خيلي تاريك............تاريك.....تاريك
همه با هم مي گن اگه اون بياد همه جا روشن ميشه.........................
يه دفعه هم جا روشن شد
همه فرياد مي زنند،همه در عجب اند...........................
لحظه ها به سرعت و پي در پي مي گذرند
بعد چند لحظه ديگه صداي نمي شنيدم،ديگه كسي رو نمي ديدم
فقط چشمانم يك نفر رو مي ديد صداي يك نفر رو مي شنيد
او قد بلند بود و يه لباس سفيد هم تنش كرده بود
يه پرچم سبز زيبام به دستش بود
يه دفعه پرچم رو تكان داد و فرياد زد:من آمدم....من با پرچم سبزعدالت آمدم.........

[خادمه زینب کبری(س)]

به نام خدا

اميد آخر دلهاي داغ ديده بيا

مه مبارک در ابر آرميده بيا

اميد آخر دلهاي داغ ديده بيا

به طول غيبت و اشک مدام و سوز دلت

که جان شيعه ز هجران به لب رسيده بيا

ز پشت در بشنو ناله هاي فاطمه را

به سوز سينه آن مادر شهيده بيا

عزيزفاطمه،جدت حسين در يم خون

تو را صدا زند از هنجر بريده بيا

به مادري که لبش از عطش زده تبخال

به شير خواره انگشت خود مکيده بيا

به آن لبي که بر آن چوب مي زدند به طشت

به خواهري که گريبان خود دريده بيا

کند تلاوت قرآن سر حسين به ني

ببين چگونه ز لبهاش خون چکيده بيا

به آن سري که به ديدار دخترش آمد

به کودکي که به ويرانه آرميده بيا

به لاله هاي به خاک اوفتاده از دم تيغ

به غنچه اي که شد از ضرب تيغ چيده بيا

به بانگ يا ابتاي علي به قولزوم خون

به ناله اي که حسين از جگر کشيده بيا

بود به سينه ميثم هزار درد نهان

گواه آن همه غمهاي نا شنيده بيا

[خادمه زینب کبری(س)]

عمر ما رفت و چشم انتظاریم
ای خدا ما مگر دل نداریم
حجة ابن الحسن کی میایی؟؟
الامان الامان از جدایی
نا م تو حک شده روی سینه
ای گل نرگس من

[نرگس منتظر]

آري !

درايــــــن زمــــــــان

در بهت لـــــحظه ها

تنــــها ز انــــــــــزوا

دلخسته از سکــوت


در انتـــــــظار تــــــو

آرام و بــي صــــــدا

بنشسته ام کنـــون


آيا رهايي هست ؟


زين انتظار سخت ؟

تا کي جفـا کشم ؟

حتي ز ســـــايه ها

اين سـايه هاي درد


اين دردهـــا کـــه در


جــانم نشستـه اند

حتــي هـــوا و خــــاک


بــــاران و بـــــــاد و رود

هـــر جــــــا رسيده اند

روح و تــــــــن مـــــــرا

آزرده کـــــــــرده انــــــد

در
انتــــــــــــــظارتــــ ـم


اي عطــر خوش نرگس


برگـــــــــرد با
بــــــــهار


چشمم به راه تـوست

اي غـــربت خيــــــــال

جــــانم به لــب رسيد

پس کي تو ميرسي ؟

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خدا کند که بهار رسيدنش برسد

شب تولد چشمان روشنش برسد

چو گرد بر سر راهش نشسته ام شب و روز

به اين اميد که دستم به دامنش برسد

هزار دست پر از خواهشند و گوش به زنگ

که آن انــارترين روز چيدنش برسد

چه سال ها که در اين دشت خوشه چين ماندم

که دست خالي شوقم به خرمنش برسد

بر اين مشام و براين جان چه مي شود يارب

نسيـمي از چمنش بـويي از تنش برسد

خداي من دل چشم انتظـار من تا چند

به دوردست فلک بانگ شيونش برسد

چقدر بر لب اين جاده منتظر ماندن

خداکند که از آن دور توسنش برسد

[نرگس منتظر]

بیا مهدی انتقام سیلی مادر بگیر



گفتم شــــبي به مهدي ، بردي دلم ز دســــــتم

من منتظر به راهت ، شب تا سـحر نشــــــستم

گفتـــــــا چه كــــــار بهتر ، از انتظار جانـــــــــــــا

من راه وصل خود را ، برروي تونبــــــستم

گفتــــم ببخـــش جرمــم ، اي رحمــت الهي

گفتـــــا هزار نوبــــت ، از جرم تو گذشــتم

اعمال تو بديدم ، چشمان خود ببســــتم

امــــا نبــــــاش نــــــا اميد ، از خانــــه اميدم

مـــن كي دل محب ، شرمنده را شــــكستم

مـــن كي دل محب ، شرمنده را شــــكستم

[راحیل السادات* تورا من چشم در راهم*]

كی از كنار بیت خدا می شود بلند

آن صوت جانفزای تو یاصاحب الزمان

بر این مریض جان به لب از درد افتراق
كی می رسد دوای تو یاصاحب الزمان

خود واقفی كه « ملتجی » ات در تمام عمر
دارد به سر هوای تو یاصاحب الزمان