شهید علیرضا موحد دانش موسس و فرمانده لشگر 10 سید الشهداء (ع)

[محمدی]

سلام آقا علیرضا، این بار برای شما مینویسم که موسّس و فرمانده لشگر 10 سیدالشهداء(ع) بودی!

نقل کردند از سربازهای گارد شاهنشاهی هم بودی!

میدونم که هر کسی رو اونجا، راه نمیدادند ، اما برام جالبه که وقتی امام گفت سرباز ها، از پادگان ها فرار کنند، گارد شاهنشاهی رو حسابی گذاشتی سر کار!

آخه علتش این بود که کلام ولیّ زمانت رو خوب درک کردی، و فهمیدی که زمین وسعتش بیکرانه، برای اونهایی که بخواند در مسیر خدا قدم بردارند!

يا عِبَادِي الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِياي فَاعْبُدُونِ(العنکبوت/56)
اي بندگان من که ايمان آورده‌ايد! زمين من وسيع است، پس تنها مرا بپرستيد (و در برابر فشارهاي دشمنان تسليم نشويد)!

[محمدی]

به گوشمون رسوندند، تصمیم گرفتی تو آزمون ورودی دانشگاه شرکت کنی و اتفاقا ، نتیجش شد، قبولی تو دانشگاه پزشکی تبریز ، اما از اون طرف، یه هو خبر دادند که آهای مردم انقلابی، سپاه پاسداران، تشکیل شده ، تو هم بی سروصدا رفتی و همون دوره اول سپاه، اسم نوشتی!

چون اون موقع وظیفه رو خوب تشخیص دادی و فهمیدی که:

لَا يسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا(النساء/95)
(هرگز) افراد باايماني که بدون بيماري و ناراحتي، از جهاد بازنشستند، با مجاهداني که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، يکسان نيستند! خداوند، مجاهداني را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان [= ترک‌کنندگان جهاد] برتري مهمي بخشيده؛ و به هر يک از اين دو گروه (به نسبت اعمال نيکشان،) خداوند وعده پاداش نيک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظيمي برتري بخشيده است.

شهيد مرتضي سلمان طروقي(نفر اول سمت راست) - شهيد عليرضا موحد دانش (نفر دوم از راست) - شهيد ميرعلي اسكويي(نفر اول سمت چپ)

[محمدی]

گفتند ، یه روز بنی صدر، از آمادگی جسمانی و آشنائی تو با فنون نظامی، خیلی خوشش اومد و به تو پيشنهاد داد، كه فرمانده گارد رياست جمهوريش بشی، اما قبول نكردی!

خودمونیم عجب دلی داشتی ، نه بهتره بگیم عجب ایمانی داشتی، که به این آیه عمل کردی:

يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا(النساء/144)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! غير از مؤمنان، کافران را ولي و تکيه‌گاه خود قرار ندهيد! آيا مي‌خواهيد (با اين عمل،) دليل آشکاري بر ضد خود در پيشگاه خدا قرار دهيد؟!

نه تو مرد خدا بودی و خوب میدونستی چیکار کنی!

شهيد عليرضا موحد دانش (نفر سمت چپ)

[محمدی]

نقل کردند تو منطقه بازی دراز ، دستت با ترکشهای یه نارنجک قطع شد!

اما به روی خودت اصلا نیاوردی ، و صحنه رو ترک نکردی!

هرچند دیگه حضور در جبهه برات ، سخت شده بود ، ولی ایمانت ، راحتی مردم رو ، برات دیکته میکرد!

پس خوب مصداق این حدیث شدی که :

قالَ اَميرُالمُومِنِين(عَلَيهِ السَّلام): اَلْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ فى تَعَبٍ، وَالنّاسُ مِنْهُ فى راحَةٍ (بحارالا نوار ج 75 ص 53)
مؤ من آن فردیست كه خود را به جهت رفاه مردم ، در زحمت بي اندازد و ديگران از او در امنيت و آسايش باشند.

[محمدی]

راستی از اینکه رفقات ، حتی داداش کوچیکت ، از تو زودتر شهید شدند ، چه حسّی داشتی؟!

حتما لحظه شماری میکردی که بهشون برسی ، آره ؟

میدونم که انتظار سختی بود!

مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ينْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا(الأحزاب/23)
در ميان مؤمنان مرداني هستند که بر سر عهدي که با خدا بستند صادقانه ايستاده‌اند؛ بعضي پيمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشيدند)، و بعضي ديگر در انتظارند؛ و هرگز تغيير و تبديلي در عهد و پيمان خود ندادند.

شهید محمد رضا موحد دانش از فرماندهان گردان سلمان لشكر 27 محمد رسول الله(ص) (سمت راست) شهید علیرضا موحد دانش (سمت چپ)

[محمدی]

اما خداوکیلی ، حاج علی آقا ، شفاعت یادتون نره ...

سردار شهيد عليرضا موحد دانش در حال وداع با پيكر همرزم شهيدش غلامعلي پيچك