«سبوی رمضان»

[شهیده]

«سبوی رمضان»

یک جرعه غزل، سهم من از هر دو جهان بس


از هر دو جهان، عشق مرا نام و نشان بس
یک قطعه ترنم ز لب باد مسافر


یک چشمه تبسم ز لب ب روان بس
همسایگــی باغ گُلی شاعــــر و شیــدا


هم‌صحبتی باغچه‌ای غنچه‌دهان بس
یک کوزه پُر از خواهش نوشیدن دریـا


یک سُفره پُر از خاطره‌های خوش نان بس
یک رکعت مقبول، ارادت به گل سرخ


یک باغچه ادراک، ز گلبانگ اذان بس
یک قبله دعا، در شب عرفانی تقدیر


یک جرعه اجابت، ز سبوی رمضان بس
لب‌تشنه‌ام، بم بدهید از غزل عشق


یک جرعه غزل، سهم من از هر دو جهان بس

رضا اسماعیلی