قلب من و تو، از بچهگی مثل یک تکه پارچه ی سفیدیِ که اون رو از بازار خریدیش تمیزِتمیزِ، پاکِ پاکِ واگه مراقبش نباشی ،به مرور زمان این قلب روبا کارهای بد و زشت و کوچیک و بزرگ مثل (دروغ گفتن، غیبت کردن، تحمت زدن، فریب دادن و... ) درست مثل همون پارچه ی سفید ،اون رو با لکه های ریزو درشت کثیفش میکنی .
پس ،مراقب این پارچه ی تمیز دلت باش.
البته بِگما، برای پاک کردن این لکه ها ی زشت ،مثل یک پارچه ی کثیف که میخوای تمیزش کنی، یک راه تمیز کردن هم هست ، که راه تمیز کردن هر پارچه ای مواد شویندهِ، ولی راه پاک کردن این لکه های زشت ِ قلبمون، توبه است که خدای مهربون با رضایت خودش این توبه رو از ما میپذیره .
ولی این رو بهت بگم ،که تو هرکاری که بکنی این پارچه رو نمیتونی مثل روز اولش تمیزِ تمیزِ تمیزش بکنی، شاید از ظاهرش یک کمی تمیز شده باشه ولی بازم یک کم اثر کثیفیش روش باقی میمونه به خاطر همین قلب من و تو هم شاید از ظاهرش یک کم پاک بشه، ولی از باطن یک کمی ،یک کوچولو کثیفِ ، پس بازم بهت میگم ،مراقب اون قلبِ کوچیک ِ نازنینت باش . مخصوصا توی این ماهِ (( مبارک رمضان )) توبه خوب چیزی برای پاک کردن قلب ها مونِ، چون با دهن روزه، خدای مهربون زود تر دعا هامون رو مستجاب می کنه .