هرچه زمان گذشته بر تعداد مدعیان در کشور اضافه شده و کسانیکه در لباسهای مختلف خودشون را مربوط و منتسب به امام عصر (ع) اعلام میکنند و حتی از این هم پا فراتر گذاشته اند.
خدمت عزیزانم عرض میکنم که بیش از اینکه در این برنامه امروز سخنم حول محور خبر باشد،بیش تر تحلیل و پیشاپیش عذر میخواهم اگر کمی صحبتم طولانیتر خواهد شد زیرا که ضرورت موضوع را احساس می کنم ،به ویژه شاهد بودیم و مخصوصا از منابع مختلف خبری این مطلب را متوجه شدیم که هرچه زمان گذشته بر تعداد مدعیان در کشور اضافه شده و کسانیکه در لباسهای مختلف مختلف خودشون را مربوط و منتسب به امام عصر (ع) اعلام میکنند و حتی از این هم پا فراتر گذاشته اند.یک سری از اطلاعات و خبرها هم حکایت از این میکنه که سرمایه گذاری بسیار عظیمی از سوی کشورهای غربی و با حمایت برخی از کشورهای اسلامی صورت گرفته برای دامن زدن به این موضوع در کشورهای اسلامی به ویژه در ایران.ای کاش این مطلب بیشتر دانسته شود که در جهان امروز و مخصوصا در شرایطی که ایران اسلامی و شیعیان در آن قرار گرفته اند،
مهدویت در زمره جدی ترین مباحث فرهنگی،سیاسی و اجتماعی است.در حالی که عموما از منظر اخلاقی و صرفا عقیدتی به آن نگاه میشود.راز اصلی درگیری ها،مناقشات،فرقه سازی ها و دسیسه های استعمار در کشور ما و پیرامون ما به همین موضوع یعنی ظهور و گستره فرهنگ مهدوی بر میگردد.باقی قضایا در هر وضع و صورت اقتصادی،سیاسی و امثال اینها متاثر از این موضوع یا پوششی است که این مطلب را میخواهد بپوشاند.به موضع گسترش فرقه ها اشاره کردم،در جهان اسلام در دو نقطه عطف،ما رو برو با این جریان هستیم.قابل توجه است و در این دو نقطه عطف تاریخی ما شاهد اوج گیری و گستره این جریان فرقه ها هستیم که استعمار در این دو نقطه عطف مخصوصا سعی کرده بهره برداری بزرگی از این موضوع داشته باشد.نقطه عطف اول قرن ۱۲ میباشد،گرچه در ظاهر جریان فرقه سازی در این نقطه عطف داخلی بنظر میرسد،اما مشخصا جریان منشا و رویکرد خارجی و استعماری دارد که شاخص ترین جریان ها در آن زمان در نظر عطف اول ما شاهد بهابیت در ایران هستیم و وهابیت در شبه جزیره عربستان هستیم.مدعیان و موسسان هر دو جریان در عصر خودشان جز کسانی هستند که از نظر دانش و بینش ضعیف ،کم بنیه،اما از حیث خودکامگی،تمایلات نفسانی و احساس خود برتر بینی قوی و شاخصند.