5. توجه به طبیعی بودن تفاوتها
چنانكه گذشت مقایسه های ناصواب بین خود و دیگران به حس خود باوری لطمه زده،انسان را روز به روز از مسیر اصلی زندگی كه راه رشد و شكوفایی است، دور می سازد.
اگر جوان و نوجوان به این مهم توجه داده شود كه همان گونه كه انگشتان دست هر انسان و حتی اثر انگشتان با یكدیگر متفاوت است، استعداد هر كس نیز متفاوت می باشد، دیگر به خاطر عدم وجود یك امتیاز خود را سرزنش نخواهد كرد؛ بلكه به دنبال یافتن استعداد نهفته در خویش خواهد گشت.
دانشمندان و هنرمندان بسیاری وجود داشته و دارند كه در یك رشته یا چند رشته شكست خورده اند، اما تلاش و كوشش خود را در رشته ای دیگر به كار گرفته اند، تا اینكه استعداد واقعی خود را یافته اند. حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«إِذَا كَانَ فِی رَجُلٍ خَلَّةٌ رَائِقَةٌ فَانْتَظِرُوا أَخَوَاتِهَا؛ (11)
اگر در كسی خصلتی شگفت دیدید، همانند آن را نیز انتظار كشید.»
در تاریخ نیز مشهور است كه مردی خدمت امام صادق علیه السلام رسید و خواستار مناظره با حضرت شد. امام علیه السلام درباره موضوعات مورد مناظره پرسید و درباره هر موضوع، شخص خاصی از شاگردانش را معرفی كرد. (12)
این عمل امام نشانگر آن است كه لازم نیست یك نفر در همه زمینه ها آگاه و مطلّع باشد و از این جهت اختلاف بین شاگردان یك كلاس، آن هم در محضر امام صادق علیه السلام امری طبیعی می باشد.
رسول مكرّم اسلام صلی الله علیه وآله می فرماید:
«اعْمَلُوا فَكُلٌّ مُیسَّرٌ لِمَا خُلِقَ لَهُ؛ (13)
شما كار و كوشش نمایید، ولی [متوجه باشید كه] هر كس برای كاری آفریده شده است.»
حضرت علی علیه السلام نیز تفاوت را مایه خیر دانسته، می فرماید:
«لَا یزَالُ النَّاسُ بِخَیرٍ مَا تَفَاوَتُوا فَإِذَا اسْتَوَوْا هَلَكُوا؛ (14)
مردم تا زمانی كه با یكدیگر متفاوت اند، همواره در خیر و خوبی به سر می برند؛ ولی اگر یكسان گشتند، هلاك خواهند شد.»
آنچه جوان و نوجوان را در راه رشد و ترقی كمك می كند و به او خود باوری می بخشد، توجه به این نكته است كه زندگی همانند میدان كارزار است. در صحنه حیات یكی پیروز شده، جلو می رود و دیگری زمین خورده، دچار شكست می گردد؛ اما نه تنها شكست دلیل ضعف و خواری نیست، بلكه ناكامیها علاوه بر اینكه عامل پختگی است، راه را برای رشد و ترقی بیشتر باز می كند.