▐♥ ▐عوامل تقویت عواطف در خانواده از منظر اهل بیت علیهم السلام ▐♥▐

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

8 - تقویت محبت علی علیه السلام

به تجربه ثابت شده است كسانی كه با دین و شعائر دینی و محبت اهل بیت بزرگ می شوند معمولا انسان هایی با كمال و منضبط بوده و سعی می كنند در معاشرت خود با دیگران حقوق آنان را مراعات كرده و از ظلم و بی عدالتی بپرهیزند. آنان در اثر علاقه ای كه به كامل ترین انسان ها دارند، خواسته یا ناخواسته به سوی كمال قدم بر می دارند و می خواهند اهل بیت علیهم السلام را اسوه و الگوی خویش در زندگی قرار دهند.
در مورد نقش سازنده و الفت آفرین عشق اهل بیت علیهم السلام در میان انسان ها، در زیارت جامعه كبیره چنین می خوانیم:
«بموالاتكم علمنا الله معالم دیننا و اصلح ما كان فسد من دنیانا و بموالاتكم اتلفت الفرقة؛ خداوند به سبب دوستی شما نشانه های دینمان را به ما آموخت و آنچه از دنیایمان تباه شده بود اصلاح كرد و به سبب موالات و دوستی شما تفرقه ها به همدلی گرائید.»

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

9 - هدیه دادن به همسر

احترام به شخصیت افراد، در وجود آنان عشق و محبت می آفریند. هدیه دادن نوعی احترام به طرف مقابل محسوب می شود و انسانی كه هدیه را می گیرد بی اختیار و از روی فطرت خدادادی خویش، مهر و محبت هدیه دهنده را در دل خود جای می دهد. این نكته در روابط زناشویی از اهمیت خاصی برخوردار است و عامل مهمی در ایجاد انس و الفت و همگرایی نسبت به زن و مرد به شمار می رود تا آن جا كه پاداش هدیه دادن مرد به همسر خویش مانند نیكی به نیازمندان است.

پیامبر عظیم الشان اسلام در این مورد می فرماید:
«من دخل السوق فاشتری تحفة فحملها علی عیاله كان كحامل صدقة الی قوم محاویج؛ (22)
مردی كه وارد بازار شود و تحفه ای برای خانواده اش بخرد، اجر و پاداش او برابر با كسی است كه نیازهای نیازمندان را برآورد.»

هدیه، دل ها را پر از صفا و صمیمیت كرده و غبار كدورت را از دل ها پاك می كند. به ویژه آن كه اهدای تحفه در مناسبت های خاصی باشد كه خاطرات خوش آن روز با شادمانی اهدای تحفه عجین گردیده و تاثیر نشاط آور آن را چندین برابر نموده و در خاطره ها، ماندگار و همیشگی می سازد. به همین خاطر برای روزهای نشاط و سرور و عیدها، دستورات مخصوصی از طرف پیشوایان دینی در مورد رفاه و آسایش و توسعه اقتصادی خانواده به ما رسیده است.

امام صادق علیه السلام در ضمن شمارش وظایف مرد نسبت به همسرش در خانه می فرماید:
«ولا یكون فاكهة عامة الا اطعم عیاله منها ولا یدع ان یكون للعید عندهم فضل فی الطعام ان ینیلهم من ذلك شیئا مما ینیلهم فی سائر الایام؛ (23)
هر میوه ای كه همه مردم از آن می خورند، باید به خانواده اش بخوراند و خوراكی هایی كه مخصوص ایام عید است و در غیر ایام عید به آن هانمی رساند، در روزهای شادی و عید به آنان برساند.»

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پي نوشت و منابع :

1) روم/ 21.
2) غررالحكم، ص 436.
3) وسائل الشیعه، ج 20، ص 23، الكافی، ج 5، ص 569.
4) غررالحكم، ص 435؛ عیون الحكم و المواعظ، ص 340.
5) همان، ص 214.
6) اصول كافی، ج 2، ص 643.
7) بحارالانوار، ج 76، ص 2.
8) اصول كافی، ج 2، ص 644.
9) بحارالانوار، ج 75، ص 237 و تحف العقول، ص 323.
10) وسائل الشیعه، ج 20، ص 32.
11) مناقب خوارزمی، ص 354.
12) بحارالانوار، ج 43، ص 191.
13) بحارالانوار، ج 79، ص 15.
14) صحیح بخاری، ج 2، ص 104، مسكن الفؤاد، ص 68.
15) جامع السعادات، ج 2، ص 145.
16) مكارم الاخلاق طبرس، ص 26، چهل حدیث تغذیه، ص 5.
17) المهذب البارع، ابن فهد حلی، ج 3، ص 17.
18) الكافی، ج 5، ص 325.
19) التحفة السنیة جزایری، ص 227.
20) من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 124؛ وسائل الشیعه، ج 17، ص 67.
21) الكافی، ج 5، ص 88.
22) امالی صدوق، ص 672؛ وسائل الشیعه، ج 21، ص 514.
23) جامع المدارك، ج 4، ص 485؛ وسائل الشیعه، ج 21، ص 513.
منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره26