3. حاجت و نیازمندی
گاهی عامل بدعتها نیازمندی است. علی علیه السلام می فرماید:
«أَوْ یسْتَنْجِحَ حَاجَةً إِلَی النَّاسِ بِإِظْهَارِ بِدْعَةٍ فِی دِینِهِ؛ (33)
[یكی از صفات زشت این است كه] به خاطر حاجتی كه به مردم دارد، بدعتی در دین خدا بگذارد.»
و قرآن برای تقویت انسانها می فرماید:
«یا أَیهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِی الْحَمیدُ»؛ (34)
«ای مردم! شما همگی نیازمند به خدایید و تنها خداوند است كه بی نیاز و شایسته هر گونه ستایش است.»