۩*۩ سرزمين نور {ويژه نامه سالروز تخريب قبور مطهر ائمه بقيع عليهم السلام }۩*۩

[نرگس منتظر]

گواهان اصالت تاریخی

هر حادثه‏ای، در روزهای نخست وقوع خویش، در چشم معاصران آن، از قطعیت برخوردار است، ولی مرور زمان و بی تفاوتی مردم، به تدریج از قطعیت آن حادثه می‏کاهد و پس از مدتی، غبار شک و تردید بر چهره آن نشسته، گاهی حالت افسانه به خود می‏گیرد.
شکل‏گیری این روند در مورد اسلام، بیش از دیگر ادیان، خطرساز و مشکل‏زاست؛ زیرا اسلام، آیینی ابدی و جاودانی است و مردم جهان، باید تا روز رستاخیز از پرتو آن کسب نور کنند.
از این رو، ضروری است در حفظ هر آنچه دوام قطعیت را باعث می‏شود، کوشید و بی‏شک حفظ آثار تاریخی مربوط به زندگی رهبران دینی و نمادهای به جا مانده بر قبور آنها، یکی از راه‏های استمرار قطعیت است.
قبرستان بقیع نیز، که آرامگاه و پذیرای وجود چند تن از امامان و بزرگان دین است، از جاهایی است که حفظ و صیانت از آن ضروری است.

بقعه‏ گذاری

برخی از منحرفان، با استناد به دلایل بسیار ضعیف و ناپذیرفتنی، بقعه گذاری و ساختمان سازی بر فراز قبرها را ممنوع دانسته و آن را شرک و کفر دانسته‏اند؛ در حالی که بررسی دلایل محکم دینی و نیز عملکرد صحابه و عموم مسلمانان نشان می‏دهد که این عمل، از زمان صدر اسلام و حتی پیش از آن، جایز و مباح بوده است.
وجود قبرهایی در اطراف بیت المقدس مانند قبر داوود نبی علیه‏السلام در قدس و قبر حضرت ابراهیم علیه‏السلام و پسرانش در شهر الخلیل، که همگی دارای بناهای مرتفعی است، دلیلی بر جواز این کار و رواج آن در شریعت‏های دیگر می‏باشد. در بررسی اسلامی نیز می‏توان به بناگذاری ساختمان قبر پیامبر اسلام صلی‏الله‏علیه‏و‏آله و نیز برخی از یاران آن حضرت اشاره کرد که هیچ یک از گروه‏های اسلامی آن را ممنوع ندانسته‏اند؛ با این حال، بقعه‏های موجود بر فراز قبر چهار امام بزرگوار، در قبرستان بقیع، در سال ۱۳۴۴ق، به دست گروهی منحرف، ویران گردید.
بازسازی قبور بزرگان در اسلام
قرآن مجید، همگان را به بزرگداشت نشانه‏های الهی در میان مردم فراخوانده و آن را نشانه پارسایی دل‏ها می‏داند.
به یقین، پیامبران و اولیای الهی، از بزرگ‏ترین و بارزترین نشانه‏های دین خداوند هستند که وسیله ابلاغ دین و مایه گسترش آن در میان مردم بوده‏اند و یکی از راه‏های بزرگداشت آنها، حفظ آثار و قبرهای آنان و محافظت از نابودی آن مزارهای شریف و بناهای اسلامی‏اش می‏باشد
---------------------------------------
پدیدآورنده:ابراهیم اخوی

[نرگس منتظر]

آیت‌الله صافی گلپایگانی

خوش آن نسیم که مى آید از کنار بقیع
خوشا هواى روان بخش و مُشکبار بقیع
فرشتگان ز زمین مى برند سوى بهشت
براى غالیه‌ی حوریان غبار بقیع
اگر که طور تجلّى ز صدق مى طلبى
بیا به گلشن روحانى دیار بقیع
دریغ و درد که از ظلم دشمنان خدا
خراب شد همه آثار بى شمار بقیع
ایا که غیرت دین دارى و ولایت آل
ببار خون، عوض اشک در کنار بقیع
خراب کرد ستم، مشهد چهار امام
کز آن شرف به سما یافت خاکسار بقیع
نخست مرقد سبط نبى امام حسن
بزرگ محور اعزاز و افتخار بقیع
مزار حضرت سجاد، اسوه عبّاد
امین اعظم حق، رکن استوار بقیع
مزار حضرت باقر، عزیز پیغمبر
که بر فزوده به اجلال و اشتهار بقیع
مزار حضرت صادق رییس مذهب و دین
جهان علم و عمل، نور کردگار بقیع
قبور منهدم دیگر از تبار رسول
فزوده است بر اوضاع رنج بار بقیع
زظلم فرقه وهّابیان ناکس دون
بیا ببین که خزان گشته نوبهار بقیع
سعودیان عمیل یهود و صهیونیسم
ز ظلم، هتک نمودند اعتبار بقیع
قبور آل پیمبر، خراب و ویران است
فرشتگان همگان اند سوگوار بقیع
در این مصائب عظمى ولىّ عصر بوَد
شکسته خاطر و محزون و داغدار بقیع
کند ظهور و جهان پر کند ز دانش و داد
زند به ریشه خصم ستم شعار بقیع
قیام باید و مردانگىّ و همّت و عزم
که بر طرف کند این وضع ناگوار بقیع
وگرنه تا نشود قطع دست استعمار
جهان شیعه بود زار و دل فکار بقیع
حرامیان به حرم تا که حاکم اند روا ست
که مسلمین همه باشند شرمسار بقیع
سلام بى حد و بسیار بر پیمبر و آل
درود وافر و بى انتها نثار بقیع
ز یاد مرقد ویران اولیاى خدا

همیشه «لطفى صافى» است بى قرار بقیع

[شكوه انتظار]

نه قبله در تو که قبله نماست در تو بقیع
نه کعبه کعبه اهل ولاست در تو بقیع
هزار مرتبه برتر از عرش حق هستی
نیاز خانه اهل سماء است در تو بقیع
سکوت محض تو در اوج غربت تاریخ
نماد ناله قلب خداست در تو بقیع
همین که بی حرم و گنبدی و گلدسته
نشان از واقعه ای غم فزاست در تو بقیع
به هر دو عالم اگر فخر می کنی چه عجب
هزار مادر شاه وفاست در تو بقیع
به اشک نم نم خود زائرت سحر می گفت
شمیم علقمه و کربلاست در تو بقیع
اگرچه مهد ولایی به کربلا نرسی
کجاست سری ز تن خود جدا در تو بقیع
کنار تربت مادر به یاد کرب و بلا
صدای ناله مهدی رساست در تو بقیع

[شكوه انتظار]

باز کن بر روى من آغوش جان را اى بقیع

تا ببینم دوست دارى میهمان را اى بقیع

خاکى اما برتر از افلاک دارى جایگاه

در تو مى‏بینم شکوهِ آسمان را اى بقیع

پنج خورشیدِ جهان‎افروز در دامان تست

کرده‏اى رشک فلک این خاکدان را اى بقیع

مى‏رسیم از گرد ره با کوله بار اشک و آه

بار ده این کاروانِ خسته جان را اى بقیع

جز تو غم‏هاى على را هیچ کس باور نکرد

مى‏کشى بر دوش خود بارى گران را اى بقیع

باز گو با ما، مزار کعبه‎ی دل‎ها کجاست

در کجا کردى نهان آن بى‏نشان را اى بقیع

قطره‏اى، اما در آغوش تو دریا خفته است

کرده‏اى پنهان تو موجى بیکران را اى بقیع

چشم تو خون گرید و «پروانه» مى‏داند کجاست

چشمه ‎ی جوشان این اشکِ روان را اى بقیع

[شكوه انتظار]

گرچه تاریک است، در ظاهر ندارد یک چراغ

همچو ایوانِ نجف نور و صفا دارد بقیع

سر به دیوارش زند هر کس از این جا بگذرد

در سکوتش ناله‎ها و گریه‎ها دارد بقیع



در بقیع،

اشک است که سخن می‌گوید و حال،

گویاتر از قال است و چشم‌های اشکبار،

ترجمان دل‌های داغدار و بی‌قرار است.

[شهیده]

بقیع، مزار خوبان
در قبرستان بقیع، افزون بر مزار ساده و غریب چهار امام معصوم،
یعنی امام حسن مجتبی علیه‏السلام ،
امام سجّاد علیه‏السلام ،
امام باقر علیه‏السلام و
امام صادق علیه‏السلام
چهره‏های دیگری نیز در خاک پاک آن آرام گرفته‏اند که عبارت‏اند از:
عبداللّه‏ پدر پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ،
عباس عموی پیامبر، ابراهیم پسر پیامبر،
صفیه عمه پیامبر، زینب، ام کلثوم و رقیّه دختران پیامبر،
حلیمه سعدیّه دایه پیامبر، فاطمه بنت اسد و
عقیل مادر و برادر امیرمؤمنان علی علیه‏السلام ،
تعدادی از همسران رسول خدا، و نیز تعدادی از صحابه و تابعین همچون:
مقداد، جابربن عبداللّه‏ انصاری، مالک اشتر،
عثمان بن مظعون، سعد بن معاذ، ابن مسعود، محمد حنفیه و....

[نرگس منتظر]

بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را
درعزا بنشاند او ، شمع و گل و پروانه را

بشکند دستی که هتک حرمت این خانه کرد
شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد

[شكوه انتظار]