موانع استجابت دعا!
زنديق ها نقل کرده اند که ما مي رفتيم با امام صادق (عليه السلام) بحث مي کرديم ايشان به قدري زيبا گوش مي داد که فکر مي کرديم در بحث ايشان را محکوم کرده ايم.حرف ما که تمام مي شد ايشان سرشان را بالا مي اوردند همه بافته هاي ما را با يک جمله نقض مي کردند.اما ما در برادري و خواهريمان حاضر نيستيم به حرف يکديگر گوش بدهيم.
اخلاق ، گمشده امروز جامعه ما ، به ويژه در ميان سياستمداران است و رسانه ها نيز که مي توانند در پاکيزه سازي محيط اخلاقي جامعه از آفت هايي مانند دروغ ، تهمت ، ريا و ... بسيار نقش آفرين باشند ، عمدتاً گرفتار روزمرگي ها شده اند و کمتر به مسائل اصلي جامعه مانند ترويج آموزه هاي اصيل اخلاقي مي پردازند.
چراغ راه اخلاق
اين روزها حرف زدن سخت شده است. بين مبتدا و خبر ايراد مي گيرند. نمي گذارند مبتدا را بگويي بعد به خبر برسي. نمي گذارند جمله کامل بشود.
نمي دانم ما چرا اين طور هستيم. زنديق به فردي مي گويند که به هيچ چيز معتقد نباشد. يعني فوق کافر است. کافر داريم که بعضي مسائل را قبول دارد ولي زنديق کسي است که هيچ اعتقادي ندارد.
زنديق ها نقل کرده اند که ما مي رفتيم با امام صادق (عليه السلام) بحث مي کرديم ايشان به قدري زيبا گوش مي داد که فکر مي کرديم در بحث ايشان را محکوم کرده ايم.
حرف ما که تمام مي شد ايشان سرشان را بالا مي اوردند همه بافته هاي ما را با يک جمله نقض مي کردند.
اما ما در برادري و خواهريمان حاضر نيستيم به حرف يکديگر گوش بديم. صبر کن! شکر توي کلامت! اين شکر اين جا به چه دردي مي خورد؟ بيچاره زحمت کشيده، انرژي صرف کرده مي خواهد نتيجه بگيرد بعد بگوييم شکر توي کلامت! يا وسط بحث اگر از يک جمله خوشش نيايد مي پرد وسط حرف. آقا جان کمي صبر کنيد! به خدا معلومات بدست آوردن به اين راحتي ها نيست.
دعا با وجود افترا و تهمت مستجاب نمي شود!
چقدر افترا؟ چقدر تهمت؟ خب! دعا مستجاب نمي شود.افترا و تهمت از گناهاني مي باشند که انسان را ازاستجابت دعا دور مي کند واين نکته در کلام معصومين به وضوح خودنمايي مي کند ؛
علي عليهالسلام ميفرمايد: «المعصيه تمنع الاجابه ؛ با گناه از اجابت دعا جلوگيري ميكنند»
در دعاي كميل، شبهاي جمعه دقت نماييد، آن جا كه ميخوانيد: «اللهم اغفرلي الذنوب التي تجس الدعا و... خدايا گناهاني كه مانع استجابت دعاي من شدهاند بيامرز»
ما يک توبه مي کنيم و خدا دو توبه مي کند و توبه ما بين دو توبه خدا قرار مي گيرد. خدا اول توفيق توبه مي دهد، شوري در دل مي اندازد. بعد ما توبه مي کنيم. و در مرحله دوم خداوند توبه ما را مي پذيرد . پس بايد گفت که توبه بدون پشيماني امکان ندارد و توبه صدق نمي کند