خداي سبحان از رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ و كتاب خود دفاع ميكند.
دربارهي رسولش ميفرمايد « وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ»[21] و يا: « ن* وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ * ما أَنْتَ بِنِعْمَهي رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ* وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ * وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ* فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ * بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ»[22] يعني قسم به قلم، و آنچه را نويسندگان سطرها با قلم مينويسند، كه تو به لطف و نعمت ويژه پروردگارت ديوانه نيستي، و بيگمان براي تو پاداشي بدون انقطاع بي منّت خواهد بود، و به راستي كه تو داراي خُلْق عظيم هستي، پس به زودي خواهي ديد و كافران نيز خواهند ديد كه كدام يك از شما دچار جنون گشتهايد.
در دفاع از تهمت افسانه بودن نيز، قرآن كريم را نيكوترين سخن ميداند كه هيچگاه كهنه نميگردد و بطلان در آن راه ندارد و آن را ذكر محفوظ و نور خاموش نشدني اعلام ميدارد.
مقصود از «حفظ الهي»
مقصود از «حفظ» در اين آيه اين نيست كه قرآن از گزند شبهات علمي حفظ ميشود؛ زيرا اين معنا بايد با توصيف قرآن به وصف «حكيم» فهميده شود چنانكه در آيات فراواني «حكيم» بودن قرآن و نزول آن از مبدأ حكمت بيان شد.
قرآن، كتاب حكيم و استواري است كه از درون نميپوسد و فرو نميريزد و در برابر شبهات علمي نيز استوار است.
نيز مراد از «حفظ» اين نيست كه قرآن را در لوح محفوظ نزد فرشتگان يا در مرتبهي علمي امامت، پيش ولي عصر (ارواحنا فداه) حفظ ميكنيم؛
زيرا قرآن كريم پيش از آنكه به اين عالم بيايد در لوح محفوظ بود
«بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ * فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ»[23] چه اينكه صرف حفظ آن نزد وليّ غايب (عج) از جوامع بشري مشكل هدايت بشر را برطرف نميكند، بلكه مقصود آن است كه ما قرآن را به صورت ذكر محفوظ نازل كرديم و در آينده نيز آن را از تصرف و زياده و نقصان حفظ ميكنيم.
كارهايي كه خداي سبحان به خود نسبت ميدهد، ريشهي صفت مشبهّي دارد، گرچه به صورت اسم فاعل بيان ميشود و كلمهي «حافظون» نيز معناي حفظ مستمر را كه مناسب با ذات اقدس اله است، ميرساند.
بنابر آنچه گفته شد، قرآن كريم، آخرين كتاب و معجزهي ختميّهاي است كه براي هدايت همهي بشريت آمده و حجّت بر آنان است و بر اساس همين ضرورت، ذات اقدس اله آن را كتابي عزيز و حكيم نازل فرموده تا هيچ بطلاني از درون و بيرون بر آن چيره نشود و نور هدايتي باشد كه براي هميشه پرفروع است
و هرگز به خاموشي نميگرايد و ذكر محفوظي براي فطرت الهي انسانها باشد و هميشه آنان را به سوي مبدأ و آفريدگار خود سوق دهد « فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ».[24]
|❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀|
**********************************
**********************************
|❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀||❀❀|