استقرار موعود(عج) در سرداب افسانه يا واقعيت! ............
طرح افسانه سرداب اولين بار توسط "شيخ بن باز" از قول "حافظ ابن كثير "متوفى به سال 774 هجري بيان شد و مستند تاريخي ندارد.
خبرگزاري شبستان:
يكى از افسانه هاى موهومى كه بعضى از نويسندگان اهل سنت به شيعه نسبت مىدهند اين است كه گويا شيعه اعتقاد دارد "مهدى موعود" در سردابى در سامراء، پنهان شده! و روزى از آنجا ظهور خواهد نمود!
شيخ عبدالعزيز بن عبداللَّه بن باز!، ضمن پذيرفتن صحت احاديث منقول از پيامبر اكرم (ص)، درباره مهدى منتظر، طبق مقتضاى طبيعت!، نيشى بر شيعه میزند و به نقل از "ابن كثير" مى نويسد:
«مهدى آخر الزمان يكى از خلفاى راشدين و امامان راستين است ولى او همان منتظرى نيست كه به پندار رافضه (!) در سرداب است و اميدوارند كه او روزى از آنجا بيرون آيد!» .(1)
اين افسانه اى است كه شيخ بن باز آن را از قول "حافظ ابن كثير "متوفى به سال 774 هجري نقل مىكند و شيخ عبدالمحسن العباد هم در كتاب خود، آن را مى آورد و بعضى ديگر از نويسندگان معاصر هم بدون بررسى دقيق و تحقيق لازم آن را طوطى وار تكرار مى كنند!(2)
اين در حالي است كه با مراجعه به منابع و مدارك شيعه بخوبى روشن و آشكار مىشود كه شيعه به چنين افسانه اى اعتقاد ندارد و مسئله تولد و زندگى ائمه شيعه و حضرت مهدى (ع) در بيوتاتى در سامراء كه سردابى هم دارد، ربطى به پنهان - شدن و زندگى مستمر در آن ندارد.
يكى از مراجع عاليقدر شيعه آيت اللَّه سيد صدرالدين صدر در كتاب خود مى نويسد:
« .. از كتاب الصواعق المحرقه چنين استفاده مىشود كه شيعه اماميّه، ياگروهى از آنان، چنين مى پندارند كه مهدى منتظر در سرداب پنهان شده و آنها در انتظار بيرون آمدن وى هستند و با اسبان خود، در كنار سرداب ايستاده و خواستار بيرون آمدن وى هستند!
ايكاش نويسنده مدرك خود را در اين زمينه ذكر مى كرد؟ و به گمان من نويسنده هرگز از «حجاز» بيرون نيامده و عراق را هم از نزديك نديده و به طور قطع "سامرّاء " را هم زيارت نكرده است وگرنه بخوبى مى فهميد كه اين ادعا هرگز صحت و حقيقت ندارد... » .(3)
آيت اللَّه شيخ لطف اللَّه صافى گلپايگانى در همين رابطه مىنويسد:
«يكى از افترائات مغرضين و دشمنان شيعه و اعداء اهل بيت اين است كه مى گويند: شيعه معتقد است امام در سرداب غيبت كرده و در سرداب باقى است و از سرداب ظاهر خواهد شد و هر شب بعد از نماز مغرب بر در سرداب مى ايستند تا ستارگان نيك آشكار گردند، سپس متفرق مىشوند تا شب آينده!
ما در تكذيب و رد اين افترا، محتاج به هيچگونه توضيح نيستيم، همه مى دانند كه اين گونه افترائات از امثال ابن خلدون و ابن حجر جعل و بر اساس انگيزه دشمنى با شيعه و انحراف از اهل بيت و تمايل به بنى اميه و دشمنان خاندان رسالت است.
اين نويسندگان و كسانى كه بعد از آنها آمدند تا زمان ما، به جاى اينكه عقايد و آراء شيعه را از خودشان و كتابهايشان به دست آورند، به جعل و افترا پرداخته و يا جعليات و افترائات و پيشينيان را ملاك و ميزان درباره عقايد شيعه و معرفت آراء آنها قرار مىدهند و خود و ديگران را گمراه مى سازند...
از شيعه احدى نگفته امام در سرداب سامراء مخفى است، بلكه كتب و روايات شيعه... همه اين نسبت را تكذيب مى نمايند...»(4)
همچنين آيت اللَّه ابراهيم امينى در اين زمينه مى نويسند:
... »اين نسبت دروغ محض و از روى عناد صادر شده است و شيعيان چنين عقيده اى ندارند. در هيچ روايتى گفته نشده كه امام دوازده در سرداب زندگى مىكند و از آنجا ظهور مى كند.
هيچ يك از دانشمندان شيعه هم چنين مطلبى را نفرمودهاند». (5)
پي نوشت:
1- الأحتجاج بالأثر، شيخ حمود بن عبداللَّه التويجرى، چاپ دوم، عربستان سعودى، 1406 هـ ، مقدمه شيخ عبداللَّه بن باز، صفحه 3 و 4.
2- الفتن و الملاحم، الواقعه فى آخر الزمان تأليف حافظ، ابن كثير شافعى، تحقيق يوسف على بديوى، چاپ اول دمشق، 1414 ه ، ص 45، فصل فى ذكر المهدى الذى يكون آخر الزمان
3- المهدى، تأليف صدرالدين صدر، چاپ اول، تهران، 1358 ه ق، ص 157 و مهدى منتظر - ترجمه فارسى كتاب فوق - توسط مهدى فقيه ايمانى، چاپ اصفهان، 1334 ش، ص 228.
4- نويد أمن و امان، تأليف لطف اللَّه صافى گلپايگانى چاپ تهران، 1349، ص 205 - 204.
5- دادگستر جهان، تأليف ابراهيم امينى، چاپ دوازدهم، قم، 1371، ص 204به نقل از كتاب مصلح جهاني، خسروشاهي
نقل قول
