پيوند آغاز و پايان آيهپيوند بين پايان و آغاز هر آيه يكي از نكاتي است كه داراي اهميت زيادي ميباشد، گاه ممكن است آيات را به تنهايي حفظ باشيد، ولي پس از پايان آيهاي نتوانيد آيه بعدي را تكرار كنيد، در اين صورت لازم است ايجاد رابطه نماييد. مخصوصاً آياتي كه داراي الفاظ مشترك هستند كه دقت بيشتري را ميطلبد و بهتر است اين گونه آيات را بصورت مجموعي در نظر گرفته تا بتوانيد موفقيت بيشتري را بدست آوريد.
حفظ آيات مشابه از نظر لفظيهر چه انسان آيات بيشتري را حفظ كند، به آيات مشترك زيادتري برخورد خواهد كرد، براي همين است كه دقت فراوانتري را ميطلبد، در اين موارد بايد رمزي را بين آيات و زمان و مكان و حالت حفظ قرآن ايجاد كنيد، كه آيات ديگر، مشابه آن خصوصيت را نداشته باشد. اصطلاحاً از اين امر در روانشناسي به تداعي[3] تعبير ميكنند، تداعي يعني اينكه بين مطالب رابطه بوجود آوريم، لازم نيست اين تداعي منطقي و عقلائي باشد، بلكه آنچه كه بتواند ايجاد اين پيوند را بنمايد تداعي ميباشد، بعنوان نمونه:
در آخر آيات 176 ـ 177 ـ 178 سوره ال عمران سه جمله شبيه به هم وجود دارد، كه فقط به ترتيب زير اختلاف دارند:
آيه 176 و لهم عذاب عظيم.
آيه 177 و لهم عذاب اليم.
آيه 178 و لهم عذاب مهين.
حفظ كردن اين جملات مقداري دقت و توجه را ميطلبد، اگر بخواهيم ميتوانيم از سه حرف اوّل كلمه مخالف لفظ «عام» را تركيب كنيم، به معناي آن كاري نداريم، فقط هنگام تكرار در ذهن ميآوريم كه اول با حرف عين و دوّمي با حرف الف و سوّمي با حرف ميم شروع ميشود.
ادامه دارد....
منبع:اندیشه قم
گردآوري:گروه قرآن سايت تبيان زنجان
http://tebyan-zn.ir/quran.html