کتاب زیارت ناحیه مقدسه امام ‏زمان(عج) .... دانلود

[سابحات]

کتاب زیارت ناحیه مقدسه برای موبایل

زیارت ناحیه مقدسه، یكى از زیارات مشهور امام حسین(ع) است. این زیارت در روز عاشورا و غیر آن خوانده مى‏شود و به اصطلاح، از زیارات مطلقه است.
این زیارات، آموزه ‏هایى از عشق، معرفت، سوز، حماسه و توسل زائر به شمار مى‏رود كه در عین مرثیه بودنش مسئولیت آفرین و حركت‏ساز است.
این زیارت، از امام‏زمان(ع) صادر شده است و صحنه كربلا و حادثه بزرگ عاشورا را به زیباترین وجه در مقابل چشمان اشكبار و قلب داغدار شخص زائر
مجسم مى‏نماید و او را در متن واقعه عاشورا قرار مى‏دهد. و آنگاه كه سراسر وجود انسان را سرشار از عشق و معرفت كرد،
جانش را با تولّى و تبرى مأنوس مى‏سازد و سلام بر حسین و یارانش، و بیزارى از یزید و یزیدیان تاریخ را ورد قلب و زبانش مى‏نماید.

این زیارت با سلام بر پیامبران الهى و اولیاى دین، ائمه اطهار(ع) آغاز مى‏شود سپس،
با سلام بر امام‏حسین(ع) و یاران با وفایش ادامه مى‏یابد. پس از آن، به شرح كامل اوصاف و كردار امام حسین(ع) پیش از قیام،
زمینه ‏هاى قیام حضرت، شرح شهادت و مصایب آن حضرت، و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینى و آسمانى مى‏پردازد.
در پایان، با توسل به ساحت قدس ائمه اطهار و دعا در پیشگاه خداوند متعال، پایان مى‏پذیرد.

فایل های پیوست شده

ziarat%20nahiyeh%20moghaddaseh%20Emam%20ZAMAN%20aj %281.6%29.jar (160.0 کیلو بایت)

[شهاب منتظر]

زیارت ناحیه مقدّسه امام زمان(روحی فداه) در روز عاشورا:


أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ ،

سلام بر آدم یارِ مخلص خدا از بینِ آفریدگانش ،


أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِیَرَتِهِ ،

درود بر شیث ولىّ خدا و بهترینِ بندگانش ،


أَلسَّلامُ عَلى إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِِ بِحُـجَّتِهِ ،

سلام بر ادریس که براى خدا حجّتِ او را بپا داشت ،


أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ ،

درود بـر نـوح که دعـایش قرینِ اجابـت بود ،


أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ ،

سـلام بر هـود که کمـک و یارىِ خـدا مَـدَدِ او بود،


أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِکَرامَتِهِ ،

درود بر صـالح که خـداوند تاج کـرامت بر سـرش نهاد ،


أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهیمَ الَّذی حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ ،

سـلام بر ابراهـیم که خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت را به او عـطا نمود،


أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ جَنَّتِهِ ،

درود بـر اسمـاعیل کـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـداىِ او نمود


أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ فی ذُرِّیَّتِهِ،

سـلام بر اسحـاق که خـداوند پیامبرى را در نسـل او قـرار داد ،


أَلسَّـلامُ عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ ،

درود بر یعـقوب که خـداوند به رحـمت خود بینـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند،


أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ ،

سلام بر یوسـف که خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشید،


أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ،

درود بر موسـى که خـداوند به قدرتِ خود دریا را برایـش شـکافت،


أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ،

سلام بر هـارون که خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد ،


أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ ،

درود بر شعـیب که خدا او را بر اُمّـتش پیـروز نمود ،


أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ ،

سلام بر داوود که خداوند از لغزش او درگذشت ،


أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ ،

درود بر سلیمان که بخاطر شوکتش جنّ به فرمان او درآمد ،


أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ ،

سلام بر ایّوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید ،


أَلسَّلامُ عَلى یُونُسَ الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ،

درود بر یونس که خداوند به وعده خود برایش وفا نمود ،


أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ ،

سلام بر عُزَیر که خداوند او را پس از مرگش به حیات بازگردانید ،


أَلسَّلامُ عَلى زَکَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ ،

درود بر زکریّا که در رنج و بَلا شکیبا بود ،


أَلسَّلامُ عَلى یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ ،

سلام بر یحیى که خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد ،


أَلسَّلامُ عَلى عیسى رُوحِ اللهِ وَ کَلِمَتِهِ،

درود بر عیسى روح خدا و کلمه او ،

[شهاب منتظر]

أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ،

سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او ،


أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،

درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابیطالب ، که برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص یافت،


أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ،

سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله ،


أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ خَلیفَتِهِ ،

درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش ،


أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ،

سلام بر حسین که جانش را تقدیم نمود ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِـیَـتِـهِ ،

سلام بر آن کسى که در نهان و آشکار خدا را اطاعت نمود ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ،

سلام بر آن کسى که خداوند شفا را در خاکِ قبرِ او قرار داد ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،

سلام بر آن کسى که (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ،

سلام بر آن کسى که امامان از نسل اویند ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ،

سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ،

سلام بر فرزند سرور جانشینان ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ،

سلام بر فرزند فاطمه زهراء ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى،

سلام بر فرزند خدیجه کبرى ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى،

سلام بر فرزند سدرة المنتهى ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى،

سلام بر فرزند جنّة المأوى ،


أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا،

سلام بر فرزند زمزم و صفا ،

[شهاب منتظر]

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ،

سلام بر آن آغشته به خون ،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ ،

سلام بر آنکه (حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد ،


أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ،

سلام بر پنجمینِ اصحابِ کساء ،


أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ ،

سلام بر غریبِ غریبان،


أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ،

سلام بر شهیدِ شهیدان ،


أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ،

سلام بر مقتولِ دشمنان ،


أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ ،

سلام بر ساکنِ کربلاء ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ،

سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآءُ ،

سلام بر آن کسى که خاندانش پاک و مطهّرند،


أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ ،

سلام بر پیشواى دین ،


أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ ،

سلام بر آن جایگاههاى براهین و حُجَجِ الهى ،


أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ ،

درود بر آن پیشوایانِ سَروَر،


أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ،

سلام بر آن گریبان هاى چـاک شده،


أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ،

سلام بر آن لب هاى خشکیده،


أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ،

سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار ،


أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ،

سـلام بر آن ارواحِ (از کالبد) خارج شده ،


أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ،

سلام بر آن جسـدهاى برهـنه )بر خاک)،


أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،

سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف ،


أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ،

سلام بر آن خون هاى جارى ،


أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ،

سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده ،


أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،

سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نیزه ها)،

أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ،

سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)،


أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ،

سلام بر حجّتِ پروردگارِجهانیان،


أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ابآئِک َ الطّاهِرینَ،

سلام برتو (اى حسین بن على) و بر پدرانِ پاک و طاهِـرَت،


أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى أَبْنآئِکَ الْمُسْتَشْهَدینَ،

سلام برتو و بر فرزندانِ شهیدت،


أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِک َ النّـاصِرینَ،

سلام بر تو و بر خاندانِ یارى دهنده ات (به دین الهى)،

[شهاب منتظر]

أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلَى الْمَلآئِکَةِ الْمُضاجِعینَ،

سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت،


أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ،

سلام بر آن کشته مظلوم،


أَلسَّلامُ عَلى أَخیهِ الْمَسْمُومِ ،

سلام بر برادرِ مسمومش،


أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ،

سلام بر على اکبر،


أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ،

سلام بر آن شیر خوارِ کوچـک،


أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّلیبَةِ،

سلام بر آن بدن هاى برهـنه شده،


أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَریبَةِ،

سلام بر آن خانواده اى که نزدیک (و همراه سَروَرشان) بودند،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ،

سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابان ها،


أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاَْوْطانِ،

سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان ،

سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون کفن،


أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ،

سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ،

سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خویش براى خدا) و شکیبا،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،

سلام بر آن مظلومِ بى یاور،


أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ التُّرْبَةِ الزّاکِیَةِ،

سلام بر آن جاى گرفته در خاکِ پاک،


أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ،

سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،

سلام بر آن کسى که ربّ جلیل او را پاک و مطهّر گردانید،


أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ،

سلام بر آن کسى که جبرئیل به او مباهات مى نمود،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ،

سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلّم مى نمود،

[شهاب منتظر]

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ،

سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش شکسته شد،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ،

سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ،

سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،

سلام برآنکه با خونِ زخم هایش شست و شو داده شد،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ

سلام بر آنکه از جام هاى نیزه ها جرعه نوشید،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ،

سلام بر آن مظلومى که خونش مباح گردید،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،

سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد،


أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى،

سلام بر آنکه اهل قریه ها دفنش نمودند،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ،

سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد،


أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین،

سلام بر آن مدافعِ بى یاور،


أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،

سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،


أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ،

سلام بر آن گونه خاک آلوده،


أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ،

سلام بر آن بدنِ برهنه ،


أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ،

سلام بر آن دندانِ چوب خورده ،


أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،

سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته،


أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ،

سلام بر آن بدن هاى برهنه و عریانى که در بیابان ها(ىِ کربلاء)


تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّـارِیاتُ،

گُرگ هاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند،

[شهاب منتظر]

أَلسَّلامُ عَلَیْک َ یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِکَةِ الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِک َ ،

سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى کِشند،


الْحافّینَ بِتُرْبَتِک َ، الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِک َ ،

و اطرافِ تُربتـت اجتماع کرده اند، و در آستانِ تو طواف مى کنند،


الْوارِدینَ لِزِیارَتِک َ ،

و براى زیارت تو وارد مى شوند،


أَلسَّلامُ عَلَیْک َ فَإِنّی قَصَدْتُ إِلَیْک َ ، وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَیْک َ،

سلام برتو من به سوى تو رو آورده ام، وبه رستگارى درپیشگاه توامیدبسته ام،


أَلسَّلامُ عَلَیْک َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِک َ ، الْمُخْلِصِ فی وَِلایَـتِک َ،

سلام برتو سلامِ آن کسى که به حُرمتِ توآشنا و در ولایت تو مُخلص و بى ریا است،


الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِک ، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـک َ ،

وبه سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و ازدشمنانت بیزاراست،


سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِک َ مَقْرُوحٌ ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ ،

سلام کسیکه قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یادتو جارى است،


سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ ،

سلام کسیکه دردناک وغمگین وشیفته وفروتن است،


سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ ، لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ ،

سلام کسیکه اگرباتو درکربلا مى بود، باجانش دربرابر تیزىِ شمشیرها ازتو محافظت مى نمود،


وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ ، وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْک َ ،

و نیمه جانش رابه خاطرتوبدست مرگ مى سپرد، و در رکاب تو جهاد میکرد،


وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک َ ، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ،

و تورابرعلیه ستمکاران یارى داده، جان وتن ومال وفرزندش رافداى تو مى نمود،


وَ رُوحُهُ لِرُوحِک َ فِدآءٌ ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِک َ وِقآءٌ ،

و جانش فداى جان تو، و خانواده اش سپربلاىِ اهل بیت تومى بود،

[شهاب منتظر]

فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ ،

اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت، ومُقدَّرات الهى مراازیارىِ تو بازداشت،



وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً،

ونبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانیکه با تو دشمنى کردند خصومت نمایم،


فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً ، وَ لاََبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ،

(درعوض) صبح وشام برتومویِه میکنم، و به جاى اشک براى توخون گریه میکنم،


حَسْرَةً عَلَیْک َ ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک َ وَ تَلَهُّفاً ،

از روى حسرت و تأسّف و افسوس برمصیبت هائى که برتو واردشد،


حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیابِ ،

تا جائى که ازفرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،


أَشْهَدُ أَ نَّک َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ ، وَ اتَیْتَ الزَّکوةَ ،

گواهى میدهم که تو نماز رابپاداشتى، وزکات دادى،


وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْعُدْوانِ،

وامر به معروف کردى، واز منکر و عداوت نَهى نمودى،


وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما عَصَیْتَهُ ،

و اطاعتِ خداکردى و نافرمانى وى ننمودى،


وَ تَمَسَّکْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ،

و به خدا وریسمان اوچنگ زدى تا وى را راضى نمودى،


وَ خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ ،

و از وى درخوف و خشیَت بوده نظاره گر ِاو بودى، واو را اجابت نمودى،


وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ ،

وسنّتهاى نیکو بوجود آوردى، وآتشهاى فتنه را خاموش نمودى،


وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ ،

ودعوت به هدایت و استقامت کردى،و راههاى صواب و حقّ را روشن و واضح گرداندى،


وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ ،

ودرراه خدا بحقّ جهاد نمودى،


وَ کُنْتَ للهِِ طآئِعاً ، وَ لِجَدِّک َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ تابِعاً ،

وفرمانبردارِخداوند، و پیرو جدّت محمّدبن عبدالله بودى،


وَ لِقَوْلِ أَبـیک َ سامِعاً ، وَ إِلى وَصِیَّةِ أَخیک َ مُسارِعاً ،

و شنواى کلام پدرت على بودى، به(انجامِ) سفارش برادرت امام حسن جدیت نمودى،


وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً ، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً ، وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً ،

ورفعت دهنده پایه دین، و سرکوب کننده طاغوت، وکوبنده سرکشان بودى،


وَ لِلاُْ مَّةِ ناصِحاً ، وَ فی غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً ،

وخیرخواه و نصیحت گر ِاُمّت بودى درهنگامى که در شدائدِ مرگ دست وپا میزدى،


وَ لِلْفُسّاقِ مُکافِحاً ، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً ،

و مبارزه کننده با فاسقان و بر پا کننده حُجَج و براهین الهى بودى،


وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً ، وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً ،

وترحُّم کننده بر اسلام ومسلمین بودى، یارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شکیبا و صابر،


وَ لِلدّینِ کالِئاً ، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِیاً ، تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ،

حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آن بودى، (طریقِ) هدایت را حفظ و یارى می نمودى،


وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ ،

عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشیدى،


وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ ،

دین و آئینِ الهى رایارى نموده آشکارمى نمودى،


وَ تَکُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ ،

یاوه گویان را (ازادامه راه) بازداشته جلوگیرى می کردى،


وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ ، وَ تُساوی فِى الْحُکْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعیفِ،

حقّ ضعیف را از قوى می ستاندى، و در داورى بین ضعیف و قوى برابر حُکم می نمودى،

[شهاب منتظر]

کُنْتَ رَبیعَ الاَْیْتامِ ،

تو بهار ِسر سبز ِیتیمان بودى،



وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ ، وَ عِزَّ الاِْسْلامِ ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْکامِ ،

نگاهبان و حافظ مردم بودى، مایه عـزّت و سرافرازى اسلام، معدنِ احکام الهى،


وَ حَلیفَ الاِْنْعامِ،

هم پیمان نیکى و احسان بودى،


سالِکاً طَرآئِقَ جَدِّک َ وَ أَبیک َ، مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّةِ لاَِخیـکَ،

پوینده طریقه جدّ و پدرت و در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودى،


وَفِىَّ الذِّمَـمِ ، رَضِىَّ الشِّیَمِ ، ظاهِرَ الْکَرَمِ ،

وفادار به پیمانها، داراى سجایاىِ پسندیده، با جود و کَرَمِ آشکار بودى،


مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ،

شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شبهاىِ تاریک،


قَویمَ الطَّرآئِقِ ، کَریمَ الْخَلائِقِ ،

عتدل و میانه رو در روشها، باسجایا و اخلاقِ کریمانه،


عَظیمَ السَّوابِقِ ، شَریفَ النَّسَبِ ، مُنیفَ الْحَسَبِ ،

داراى سوابقِ با عظمت و ارزشمند، داراى نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا،


رَفیعَ الرُّتَبِ ، کَثیرَ الْمَناقِبِ ، مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ ،

با درجاتِ رفیع و عالى، مناقب و فضائلِ بسیار، سِرِشتها و طبیعتهاى مورد ستایش،


جَزیلَ الْمَواهِبِ ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ ،

و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى، صبور، رشد یافته، بسیار متوجه بسوى خدا،


جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ ،

باجود و سخاوت، دانا، توانا و قاطع بودى،


إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ ، حَبیبٌ مَهیبٌ ،

پیشواى شهید،بسیار گریان در پیشگاه خداوند، محبوب و با هیبت بودى،


کُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً ، وَ لِلْقُرْءانِ سَنَداً

تو براى پیامبر که درودخدابراووآل اوباد فرزند، و براى قرآن پشتوانه بودى ،


وَ لِلاُْمَّةِ عَضُداً ، وَ فِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً،

و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، و درطاعتِ حقّ کوشا بودى،


حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ ، ناکِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ

توحافظِ عهد وپیمانِ الهى، دورى کننده ازطُرُقِ فاسقان بودى،


باذِلاً لِلْمَجْهُودِ ،

تو آنچه درتوان داشتى (براى اِعلاءِکلمه حقّ) بذل نمودى،


طَویلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ ،

داراى رکوع و سجود طولانى بودى،


زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها ،

تو مانند کسیکه ازدنیا رخت برخواهد بست ازآن روگردان بودى،


ناظِراً إِلَیْها بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها ،

و مانندکسانیکه ازدنیادروحشت وهراس بسر میبرند به آن نگاه میکردى،


امالُک َ عَنْها مَکْفُوفَةٌ ، وَ هِمَّتُک َ عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَةٌ ،

آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده، وهمّت وکوششت از زیو ردنیا رو گردانده بود،


وَ أَلْحاظُک َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ ، وَ رَغْبَتُک َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ ،

دیدگانت ازبهجت و سروردنیابربسته، و اشتیاق و مِیلَت به آخرت شهره آفاق است،


حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ،

تا آنکه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود، وظلم وسرکشى نقاب از چهره برکشید،


وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ ،

و ضـلالت و گمـراهى پیروان خویش را فرا خواند،


وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّک َ قاطِنٌ ، وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ ،

با آنـکه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودى، و از ستمکاران فاصله گرفته بودى،


جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ ،

و مُلازمِ منزل ومحرابِ عبادت بوده،


مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ ،

و از لذّتها وشهوات دنیوى کناره گیربودى،


تُنْکِـرُ الْمُنْکَـرَ بِقَلْبِـک وَلِسانِک، عَلى حَسَبِ طاقَتِـک وَ إِمْکانِـک،

وبرحسب طاقت وتَوانَت مُنکَر را با قلب وزبانت انکارمى نمودى،


ثُمَّ اقْتَضاک َ الْعِلْمُ لِـلاِْنْکارِ،

پس ازآن علم و دانشت اقتضاى انکارِ آشکارنمود،


وَ لَزِمَک َ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ ،

و برتو لازم گشت با بدکاران رویاروى و جهادکنى،


فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِکَ وَ أَهـالیـکَ ، وَ شیعَـتِک َ وَ مَوالیک

بنابراین درمیان فرزندان و خانواده ات، وپیروان ودوستانت روانه شدى،


وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـیّـِنَـةِ ،

وحقّ و برهان را آشکار نمودى،

[شهاب منتظر]

وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،

وباحکمت وپند و اندرزِ نیکو (مردم را) بسوىِ خدا فراخواندى،



وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ،

وبه برپادارىِ حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودى ،


وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،

و از پلیدى ها و سرکشى نهى فرمودى،


وَ واجَهُـوک َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ،

ولى آنهابه ستم ودشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند،


فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْیعازِ لَهُمْ،

پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس ازآنکه(حقّ را)به آنان گوشزد نمودى،


وَ تَأْکیدِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِمْ ،

و حجّت را بر آنها مؤکّد فرمودى،


فَنَکَثُوا ذِمامَک َ وَ بَیْعَتَک َ ، وَ أَسْخَطُوا رَبَّک َ وَ جَدَّ ک،

ولى عهد و پیمان وبیعت تو را شکستند،و پروردگارت و جدّت را بخشم آوردند،


وَ بَدَؤُوک َ بِالْحَرْبِ ، فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ ،

و با تو ستیز آغازیدند، پس تو به جهت زد و خورد و پیکار استوار شدى،


وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ ، وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ ،

ولشکریان فاجر راخورد و آسیا نمودى، ودرگَرد وغُبار ِنبرد فرو رفتى،


مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، کَأَنَّک َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ ،

وچنان با ذوالفقار جنگیدى، که گویا علىّ مرتضى هستى،


فَلَمّا رَأَوْک َ ثابِتَ الْجاشِ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش ،

پس چون تورابا قلبى مطمئن، بدون ترس وهراس یافتند،


نَصَبُوا لَک َ غَوآئِلَ مَکْرِهِمْ ، وَ قاتَلُوکَ بِکَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ،

شرورِمکروحیله شان رابرتوبرافراشتندوازدرِنیـ رنگ وفسادباتو قتال نمودند،


وَ أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ ، فَمَنَعُوک َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ ،

وآن ملعون لشکریانش رافرمان داد، تا تو را ازآب واستفاده آن منع نمودند،


وَ ناجَزُوک َ الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوک َ النِّزالَ ، وَ رَشَقُوک َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ ،

وباتوقتال نمودند، وبه جنگ ومبارزه باتوشتافتند، وتیرهاوخدنگهابسوى توپرتاب نمودند،


وَ بَسَطُوا إِلَیْک َ أَکُفَّ الاِصْطِلامِ،

وبراى استیصال وناچار نمودن تو دست دراز کردند،


وَ لَمْ یَرْعَوْا لَک َ ذِماماً، وَ لاراقَبُوا فیک َ أَثاماً،

و حُرمتى براى تومراعات نکردند، وازهیچ گناهى درموردتوخوددارى ننمودند،


فی قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَک َ ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَک َ ،

چه درکشتن آنهادوستانت را، و چه درغارت اثاثیه خیمه هایت،


وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ،

(بارى)تودرگَرد وغُبارهاى جنگ پیش تاختى، وآزارواذیّتهاى فراوانى تحمّل نمودى،


قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ،

آنچنانکه فرشتگانِ آسمانها ازصبر و شکیبائى توبه شگفت آمدند،


فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ،

پس دشمنان ازهمه طرف به تو هجوم آوردند، و تورا بسبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،


وَ حالُوا بَیْنَک َ وَ بَیْنَ الرَّواحِ ، وَ لَمْ یَبْقَ لَک َ ناصِرٌ ،

و راه خلاص و رفتن برتو بستند، تاآنکه هیچ یاورى برایت نماند،


وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ ،

ولى توحسابگر(عمل خویش براى خدا)و صبوربودى،


تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِک َ وَ أَوْلادِک َ ،

اززنان وفرزندانت دفاع وحمایت مینمودى،


حَتّى نَکَسُوکَ عَنْ جَوادِک َ، فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً ،

تاآنکه تورااز اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند، پس با بدن مجروح برزمین سقوط کردى،


تَطَؤُک َ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها،

درحالیکه اسبها تورا با سُم هاى خویش کوبیدند،


وَ تَعْلُوکَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها ،

وسرکشان باشمشیرهاى تیزِشان برفرازت شدند،


قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک َ ،

پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد،


وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُک َ وَ یَمینُک َ ،

ودستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حرکت بود ،


تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِک َ وَ بَیْتِک َ ،

پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى،


وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِک َ عَنْ وُلْدِک َ وَ أَهالیک َ ،

در حالیکه از زنان و فرزندانت(روگردانده)به خویش مشـغول بودى،


وَ أَسْرَعَ فَرَسُک َ شارِداً ، إِلى خِیامِک َ قاصِداً ، مُحَمْحِماً باکِیاً ،

اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت، شیـهه کشان بجانبِ خیمه ها رو نمود،


فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَک َ مَخْزِیّاً ، وَ نَظَرْنَ سَرْجَک َ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً ،

پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیزپایت را خوار و زبون بدیدند، و زینِ را براو واژگونه یافتند،


بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ،

ازپسِ پرده ها(ىِ خیمه) خارج شدند، درحالیکه گیسوان برگونه ها پراکنده نمودند،


لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات ،

بر صورت ها طپانچه مى زدند و نقاب ازچهره ها افکنده بودند،


وَ بِالْعَویلِ داعِیات ، وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلات،

و بصداى بلندشیون میزدند،وازاوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند،


وَ إِلى مَصْرَعِک َ مُبادِرات،

وبه سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند،


وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ، وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک َ ،

درحالیکه شِمرِملعون برسینه مبارکت نشسته، وشمشیرخویش رابرگلـویت سیراب مینمود،


قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِه ، ذابِـحٌ لَک َ بِمُهَنَّدِهِ ،

با دستى مَحاسنِ شریفت را درمُشت می فِشرد،(و بادستی) با تیغِ سر ازبدنت جدا مى کرد،

قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک َ، وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک َ ،
تمامِ اعضاوحواسّت ازحرکت ایستاد، نَفَسهاىِ مبارکت درسینه پنهان شد ،

وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُک َ ،

وسرِمقدّست برنیزه بالارفت،


وَ سُبِىَ أَهْلُک َ کَالْعَبیدِ ، وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِیّاتِ ،

اهل وعیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند، ودرغُل وزنجیرآهنین برفراز ِشتران دربند شدند،

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى الْبَراری وَالْفَلَواتِ ،

گرماى (آفتابِ) چهره هاشان مى سوزاند ، درصحراها وبیابانها کشیده می شدند،

أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ، یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ،

دستانشان به گَردَنها زنجیرشده، درمیان بازارها گردانده می شدند،