نکند بوی یزید می دهد اعمالم؟
نکند بوی یزید می دهد اعمالم؟
آنها رفتند و من با دنیای خودم تنها ماندم حتما خیلی غرق شده ام در این دنیای بی حسین . شاید کاری کرده ام که مولایم را خوش نیامده ، نکند بوی یزید می دهد اعمالم!
بوی محرم را می شود استشمام کرد در نسیمی که از کربلا می وزد .
می توان بویش را احساس کرد ،در خاک مهری که رویش نماز می خوانیم، در مجالس عزای حسینی، در پرچم های نصب شده سر در خانه ها، ولی نمی دانم چرا فراموش کردم حسینی زیستن را، یادم رفت که در روزهای جنگ چند روزی در کلاس شهدا درس حسینی زیستن را آموختم .
چرا چنین شد ؟
آنها رفتند و من با دنیای خودم تنها ماندم حتما خیلی غرق شده ام در این دنیای بی حسین .
شاید کاری کرده ام که مولایم را خوش نیامده ، نکند بوی یزید می دهد اعمالم!
چرا گوش هایم کر شد و نوای دلنشین سینه زنی شهدا را نشنیدم؟
چرا شهدا در حلقه ی گرم زیارت عاشورای دسته جمعی شان دعوتم نکردند؟
زیارت عاشورایی در استقبال از عشق!
شاید هم دعوت کردند و نشنیدم،ندیدم. چرا؟
نکند بوی یزید می دهد اعمالم؟!
و چقدر اشک هایشان شور حسین دارد !
این جا ، فرمانده ی محبوب هم فقط یک بسیجی ساده می شود ، سربازی در خیل سربازان حسین!
و چه زیباست آن هنگام که مردانی از جنس نور به دیدار محبوب می شتابند.
«من کشته ی اشکم ، هر مومنی مرا یاد کند ، اشکش روان شود.»
امام حسین علیه السلام
کیست که ندای «هل من ناصر ینصرنی؟» مولایش را پاسخ گوید؟!
گوارای وجودتان باد! هر دو شیرین است !
بخش فرهنگ پایداری تبیان
منبع : وبلاگ سرشک خاک
نقل قول
.gif "ashk1")
