این از ویژگی مومنینه که حتی در مقابل ناملایمات زندگی، از مسیر خداوند متعال خارج نمیشوند.
اگر فردی به درجه رفیع ایمان برسه امکان نداره دست از ایمانش بردارد.
چرا که او زیبایی مطلق رو دیده، پس چه جوری میتونه دست از اون بکشه؟
چنانکه در روایتی حضرت صادق(علیه السلام) در وصف مومنین میفرماید:
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَشَدُّ مِنْ زُبَرِالْحَدِیدِ إِنَّ الْحَدِیدَ إِذَا دَخَلَ النَّارَ تَغَیّر وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَوْ قُتِلَ وَ نُشِرَ ثُمَّ قُتِلَ لَمْیتَغَیرْ قَلْبُه؛ مؤمن سخت تر از پاره آهن است، بدرستی که پاره آهن وقتی داخل آتش شود، تغییر می کند؛ ولی مؤمن اگر کشته شود و زنده شود، بعد کشته شود، قلب او از حق تغییر نکند.»(بحارالانوار ج ۶۷ ص ۱۷۸)
به امید آنکه ما هم همچون آسیه (سلام الله علیها) از مومنین باشیم.