چرا در جهان خلقت اين همه تفصيل و مجهولات و اختلاف آراء و اين همه پيچيدگي وجود دارد؟
پاسخ در چند محور ارائه مي شود:
مقدمهً بايد اشاره شود كه نظام آفرينش و جهان با وضع موجودش و بدين شكل كه آفريده شده، محكم ترين و زيبا و دل انگيزترين و بديع ترين شكل و شمايل ممكن را داراست و بهترين دليل بر اين مدعا، كلام آفريدگار جهان خلقت است كه در اين باره فرموده: «ما تري في خلق الرحمن من تفاوت فارجع البصر هل تري من فطور، ثم ارجع البصر كرتين ينقلب اليك البصر خاسئاً و هو حسير»[1]
يعني در آفرينش آن خداي بخشايشگر، هيچ گونه اختلاف و تفاوتي نمي بيني، باز بنگر آيا خلل و نقصاني مي بيني؟ باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سويت بازگردد. از اين آيه بدست مي آيد كه نظام موجود عالم، بهترين و حكيمانه ترين خلقت را دارد. با توجه به اين مقدمه،
درباره مجهولات و يا پيچيدگي و عدم سادگي و بساطت جهان اولاً بايد گفت:
جهان به اين صورت كه هم اكنون هست و به همين نحو كه آفريده شده با تمام تفصيلات و پيچيدگي هاي آن در واقع به بهترين و مناسب ترين و زيبا ترين شكل و صورت آفريده شده است؛ چون خداوند، حكيم و عالم و در عين حال قدرت مند و جواد و كريم است اگر امكان داشت كه جهان را به صورت بهتر و زيبا تر و مناسب تر از وضع موجود خلق كند به طور يقين، آن گونه خلق مي كرد و قدرت آن را داشت. ولي چون بهتر از وضع موجود، اساساً فرض ندارد و يا مناسب و مصلحت نبوده است لذا خداوند، جهان را بدين صورت آفريده است.
زيرا خداوند حكيم است پس اگر جهان را بدين صورت آفريده حتماً بر اساس حكمت مطلوب خود، عمل كرده و مصلحت نظام خلقت را در آن دانسته است كه اين گونه آفريده شود اگر غير اين مي بود شايد خلاف مصلحت و حكمت بود.
نقل قول
