دعا در حق دیگران
حضرت زين العابدين (ع) مى فرمود:
همانا چون فرشتگان بشنوند كه مؤ من براى برادر مؤ منش پشت سـر او دعـا مـی كـند يا به نيكى او را ياد مى كند، گويند: تو چه نيكو برادرى هستى براى برادرت كه درباره او دعاى خير مى كنى با اينكه او از نظر تو پنهان است و او را به نيكى يـاد مـى كـنـى ، هر آينه خداى عزوجل دو برابر آنچه براى او خواستى به تو داد و دو چندان آنـچـه تو او را به نيكى ياد كردى بر تو ثنا گويد و تو بر او برترى دارى.
ولى چـون بـشـنـونـد كـه برادر مومنش را بـه بدى ياد كند نفرينش كند، گويند: تو چه بد بـرادری هـسـتى براى برادرت، از اين سخنان بپرهیز.
اى كسى كه بر گناهانت پرده پـوشـى شـده، بـه خـودت بـنـگـر و ببین خودت چه اندازه عيب و گناه دارى، و سپاسگزارِ آن خـدائى باش كـه روى گـنـاهـان تـو پـرده پـوشـيـده، و بـدان كـه خـداى عزّوجل نسبت به بنده اش از تو داناتر است.
منبع: اصول كافى، جلد4، صفحه 271
نقل قول
