╬♥╬ ویژه نامه ولادت باسعادت باب الحوائج ، امام موسی کاظم علیه السلام ╬♥╬

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

محاسبه اعمال

«لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فى کُلِّ یَوْم
فَإِنْ عَمِلَ حَسَنـًا اسْتَزادَ اللّهَ
وَ إِنْ عَمِلَ سَیِّئًا
اسْتَغْفَرَ اللّهَ مِنْهُ وَ تابَ إِلَیْهِ.»:

از ما نیست کسى که هر روز حساب خود را نکند،
پس اگر کار نیکى کرده است از خدا زیادى آن را بخواهد،
و اگر در آن کار بدى کرده،
ازخدا آمرزش طلب نموده و به سوى او توبه نماید.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چه بسا تاريكي سياه‌چاله‌اي،
روشن‌تر از چراغاني قصري رؤيايي باشد!

چه بسا تنهايي خلوتي، پرازدحام‌تر از تردد
چاپلوسانه مترسك‌هاي دربار حكومتي باشد!

چه‌بسا حاكمي بي‌هيچ دربان و منشي و داروغه و سربازي،
بر دل‌ها حكومت كند؛ كنجي بنشيند به اشراق و فرمان‌براند

بر نفس‌هاي پاكيزه و دل‌هاي صيقل‌خورده؛
با دست‌هاي بسته، باز كند گره‌هاي پولادين و دشوار را

و با گام‌هاي هم‌آغوش با غل وزنجير، طي كند مسافت‌هاي صعب و ناهموار را
براي هدايت ديگران به سوي روشنايي.

مي‌شود كسي صاحب اختيار زمين باشد
و دچار چارديواري زندان!

مي‌شود كسي حاكم دنيا باشد،‌
اما محكوم به صبر و كتمان و كظم.

چه بسا رهبري براي راهبري، همنشين رنج و درد و حبس باشد
و همدوش فراق و تهمت و اهانت.

مي‌شود ساعت‌ها پيشاني بر خاك بندگي بسايد
و رويش را آفتاب و مهتاب نبيند.

مي‌شود سال‌ها با شكم گرسنه، شاكر لحظه‌هاي صيام باشد
و زبانش از حمد و سپاس خداوند باز نايستد.

خورشيد وقتي خورشيد باشد،
براي نورافشاني احتياجي به آزادي ندارد.

خورشيد وقتي خورشيد باشد،
كسي را ياراي مقابله با انوار روشني‌بخشش نيست.

خورشيد وقتي خورشيد است،
خورشيد است و مي‌تابد.

میلاد هفتمین خورشید هدایت بر عاشقان مبارک

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب، زیباترین گل از گلستان مهربانی و عطوفت شکوفا می شود.
گل بی خار که رایحه دل انگیز مهربانی با خلق را به مشام جان می رساند.

گلی که هیچ گاه رخ در نقاب خشم نکشید و شمیم
روح فزای عفو و گذشت را در فضای دل ها پراکند.

دل را به دسته گل های انتظار آذین می بندیم و چشم به راه
مولود فضیلت ها و سرمشق دفتر عارفان و سالکان
امام موسی کاظم علیه السلام می نشینیم و ندا سر می دهیم:

ای سرمشق مقاومت و صبوری!
ای اسطوره پرشکوه و هارون شکن!
ای مهربان! خوش آمدی.

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

داود رقّى حكايت كند:
روزى به محضر مبارك امام جعفر صادق عليه السلام شرفياب شدم
و پس ‍ از عرض سلام در كنارى نشستم،
سپس فرزندش حضرت ابوالحسن موسى بن جعفر عليهم السلام وارد شد
و از شدّت سردى هوا، لباس هاى خويش ‍ را به دور خود پيچيده بود.
همين كه امام موسى كاظم عليه السلام نزد پدر آمد،
امام صادق عليه السلام اظهار داشت :
اى فرزندم ! در چه حالتى هستى؟
پاسخ داد: در سايه رحمت و پناه خداوند متعال هستم ،
و بعد از آن اظهار نمود: اى پدر! من اشتهاى مقدارى انگور و انار دارم.
داود رقّى گويد: من با خود گفتم :
چگونه حضرت در اين فصل زمستان و سرماى شديد اشتها
و ميل به تناول اين نوع ميوه ها را دارد،
ولى حضرت از افكار درونى من آگاه شد و فرمود:
خداوند متعال بر هر چيز و هر كارى قدرت دارد.
سپس به من فرمود: اى داود!
بلند شو و برو داخل حياط منزل ببين چه خبر است ؛
و در باغ چه مى بينى.
پس، از جاى خود برخاستم و به طرف حياط حركت كردم،
همين كه وارد حياط شدم،
با حالت تعجّب ديدم درخت انگور و انار پر از ميوه است.
با ديدن اين صحنه شگرف،
بر اعتقاد و ايمانم افزوده شد؛
و با خود گفتم: اكنون به اسرار و علوم اهل بيت عصمت
و طهارت عليهم السلام آگاه گشتم
و اعتقادم كامل گرديد.
سپس مقدارى از انگور و تعدادى انار چيدم
و چون وارد اتاق شدم حضرت موسى كاظم عليه السلام آن ها
را از من گرفت و شروع به تناول نمود؛
و در ضمن اظهار داشت:
اين از فضل پروردگار است،
كه ما خانواده عصمت و طهارت را بر آن
اختصاص داده و گرامى داشته است.



منبع:
چهل داستان و چهل حدیث از امام موسی (ع)
- عبدالله صالحی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

میلاد هفتمین خورشید هدایت ،‌هفتمین گل بوستان امامت و ولایت

امام صبر وشکیبائی ،‌باب الحوائج ، حضرت امام موسی کاظم علیه السلام

برشیعیان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شد باصفا خانه ‏ى توحید
نور خدا در افق تابید

شد با صفا خانه‏ ى توحید
ششم امام جان به قربانش

یک گل شکفت از گلستانش
شد باصفا خانه‏ ى توحید

نسل بتول آیت کوثر
هفتم امام نسل پیغمبر

شد باصفا خانه‏ ى توحید
موساى کاظم گل ایمان

گلواژه‏ ى معنى قرآن
شد باصفا خانه ‏ى توحید

نور وجود گشته تابنده
هستى زند بر رخش خنده

شد باصفا خانه‏ ى توحید
صادق تبار حضرت کاظم

زهرا نسب چون على عالم
شد باصفا خانه‏ ى توحید

یک جرعه از جام احسانش
شیرین کند کام یارانش

شد باصفا خانه‏ ى توحید
میلاد او برهمه تبریک

برمهدى فاطمه تبریک
شد باصفا خانه‏ ى توحید

غلامرضا ساز گار(میثم)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

قال الامام الکاظم (عليه السلام):


اَلمُومِنُ مِثلُ کفَّتی المیزانِ کلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ؛

مومن همانند دو کفه ترازوست.
هرگاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش نیز افزوده می گردد.

( تحف العقول ص 408)

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

طلوع آفتاب

پنجره ای رو به آسمان گشوده شد.
برکه ای از نیلوفر، بر سجاده گسترده زمین درخشید و بهار بر آن ایستاد.
مردی آمد که پرتو آفتاب خدایی اش بر دیده ها تابید
و چشم ها را از برق شادی پر کرد.

درخشش عالم آرای آفتاب بندگی و عبودیت، حضرت موسی بن جعفر
علیه السلام، زمین را روشن، و خانه گِلین امام صادق علیه السلام
را از عطر شادی و طراوت پر کرد.

امروز می توان چیدن گل بوته لبخند خورشید آسمان
شهر مدینه را به تماشا نشست؛ آنگاه که سروش امین، جام دل را
از معجون شگفت بشارتی عظیم، آکنده می سازد.

زمین ملتهب است و زمان در گردونه خویش مستانه می چرخد.
وهم و سکوت بر گستره قلب ها سایه افکنده است
و چشم ها در انتظار رؤیت خورشید امامت، افق ولایت
را به نظاره نشسته است.

باز هم شمیم پر شراره علوی و این بار خانه صادق آل علی
علیه السلام است که در آن، کودکی به جهان لبخند می زند.

او می آید، هفتمین پیشوای شیعه و نهمین شمس منظومه عصمت،
تا در بُحرانی ترین شرایط تاریخ اسلام لوای زرین امامت را به دست گیرد
و سبزپوشان اهل ولایت را از سیاهی دوران حکومت آل عباس به سلامت
عبور دهد و شیعه را از اضمحلال و نابودی مصون دارد.

در آن روزگاری که انعکاس صداها در حنجره ها محبوس شده بود،
آنگاه که حاکمان روبَه صفت نگذاشتند در روشنایی روز، ندای حقیقت و توحید را
بر فراز منبر جدش رسول اللّه صلی الله علیه و آله باز گوید،

در حصار میله های گستاخ زندان هارون الرشید،
زیباترین اسرار بندگی و حق جویی را به یارانش ابلاغ کرد.
آن هنگام که قامت ایستاده سروِ صبر را دستْ بسته،
در مخوف ترین قلعه تاریخ زندانی کردند و به گمان خویش نور نبوت
را به حبس کشیدند، چنان از رسالت خویش و امامت این یگانه میراث
خاندان وحی سخن می راند که طنین صدایش
تا ابد در ذهن تاریخ باقی است.