عثمان بن حنيف انصارى، در حكومت حضرت على عليه السلام فرماندار بصره بود.
يكى از خانواده هاى محترم شهر، او را به مجلس عروسى دعوت نمود، فرماندار آن را پذيرفت و در مجلس وليمه شركت كرد.
مدعوين همه از ثروتمندان و متمكّنين شهر بودند، و از محرومين و تهيدستان كسى در آن مجلس دعوت نداشت .
سفره رنگينى گسترده شد و فرماندار و ساير مهمانها در كنار آن نشستند و صاحبخانه با غذاهاى فراوان و رنگارنگ از فرماندار به گرمى پذيرائى كرد.
خبر اين مجلس مجلل، به على(ع) رسيد. نامه تندى به فرماندار نوشت و عمل او را اين چنين مورد انتقاد قرار داد:
من گمان نمى كردم كه دعوت مردمى را براى صرف طعام اجابت مى كنى كه فقير و محرومشان را ميرانند و غنى و توانگرشان را مي خوانند.
منبع: نهج البلاغه، نامه 45