يكصد و دومين سوره قرآن كريم
سوره تكاثر در ترتيب مصحف يكصد و دومين سوره قرآن كريم و از نظر ترتيب نزول چهاردهمين[1]، پانزدهمين[2]، شانزدهمين[3] يا هجدهمين[4] سوره است كه بعد از كوثر و قبل از ماعون نازل شده است.[5] اين سوره 8 آيه[6] و 28 كلمه[7] دارد. بعضى با استناد به پاره اى از روايات شأن نزول و قراين ديگر، اين سوره را مدنى دانسته اند[8]؛ ولى مطابق روايات ترتيب نزول، مكّى بودن آن صحيح تر به نظر مى رسد، افزون بر اين سياق آيات آن به سوره هاى مكّى شباهت دارد و لحنِ شديد آيه ها با روحيه مادّى شديد حاكم بر مشركان مكّه مناسب است و همچنين استعمال لفظ «كَلاّ» كه خاص سوره هاى مكى است مكّى بودن سوره را تأييد مى كند.[9] از روايات ترتيب نزول مى توان استفاده كرد كه اين سوره قبل از هجرت به حبشه نازل شده است.[10] در اكثر مصاحف و تفاسير اين سوره را «تكاثر» ناميده اند كه از آيه نخست آن گرفته شده است[11]؛ ولى در برخى مصاحف كهن و روايات از آن به «سورة ألهاكم» ياد شده است.[12] نقل است كه اصحاب پيامبر(صلى الله عليه وآله) اين سوره را «مقبره» مى ناميدند.[13]