التزام عملي، معيار شناخت مردم
آن گاه قرآن به معياري اشاره مي كند كه مي توان با آن مردم را از هم باز شناخت. اين همان معيار التزام عملي در رفتارها و نگرش هاست و اگر كسي مي خواهد كسي را بشناسد و در دوستي و گزينش همسر و انتخاب وكيل و امور ديگر كسي را انتخاب كند بهتر است كه همواره اين معيار را درنظر داشته باشد.
خداوند در آيه 65 سوره نساء به بيان معيار سنجش و داوري ميان افراد و تشخيص انسان سالم و راستگو از منافق و دروغگو مي پردازد و مي فرمايد: پس چنين نيست كه اگر مردم رسالت تو را تصديق كنند مومن باشند. به پروردگاري خدا سوگند تا آنان تو را در آن چه ميانشان مايه اختلاف است داور نسازند، آن گاه از داوري تو درخود احساس هيچ گونه دلتنگي نكنند و كاملاً تسليم حكم تو نباشند، مومن نخواهند بود.
اين همان رفتار التزام عملي است كه قرآن بر آن تكيه و تاكيد مي كند و شخص اگر مدعي باور به چيزي است مي بايست در رفتارها و نگرش هاي خويش آن را نشان دهد؛ زيرا شخصيت آدمي خود را در رفتار نشان مي دهد و بهترين داور در صداقت شخص همان رفتار عملي است. درحقيقت التزام عملي به آن چه باور دارد و يا مدعي باور است خود بهترين داور براي سنجش ايمان و عدم ايمان و نيز التزام و عدم التزام است.
اين ها تنها نمونه هايي است كه دراين جا براي تبيين تحليل قرآن از نقش عمل و التزام عملي بيان شد و جاي بحث و بررسي بيش تري نيز وجود دارد كه در حوصله اين نوشتار كلي نيست.
حمیدر ضا عزیزی