زندگی نامه شهید* آقا غلام حسین افشردی (آقا حسن باقری)*

[.:صافات:.]

بسم رب الشهداء و الصدیقین

در این تاپیک می خواهیم که با یکی از نوابغ جنگ، شهیدی بزرگوار و شناخته نشده، و در حد ادراک زمینی خودمون آشنا بشیم.

شهید آقا غلام حسین افشردی (آقا حسن باقری)

[.:صافات:.]

کودکی

سوم شعبان مصادف با 1334/12/25 نوزادي هفت ماهه، در خانواده افشردي به دنيا آمد كه از فرط ضعف و داشتن جثه نحيف، هيچگونه اميدي در دل خانواده مبني بر زنده بودن يا نبودن ايجاد نمي نمود .
لذا خانواده در عين اضطراب و نگراني تنها راه چاره را در توسل به حضرت اباعبدالله الحسين (ع) ديدند يعني امامي كه تولد نوزاد مرهون تقارن با روز خجسته ولادت حضرتشان (ع) بود و بر او نام غلامحسين يعني غلامِ حسين (ع) را گذاردند .
پدر و مادر در اين انديشه و اميد بودند كه امام حسين (ع) دست رد بر آرزويشان نخواهد زد و قطعاً سلامتي حتمي نوزاد با توكل به خدا اجتناب ناپذير بوده و پيرو التجاء به آن امام همام تحقق خواهد يافت. لذا نذر نمودند پس از اطمينان از شفاي كامل وي، طفل را به همراه خود به حرم مطهر حضرتشان (ع) مشرف نموده تا عرض ادب و تشكري به جهت سلامتي تمام و كمال وي از آن حضرت بنمايند.
پدر كه شغل كارمندي راه آهن را پيشه خود ساخته بود به تنهايي قادر به تأمين هزينه هاي زندگي نبود، لذا همسر وفادار و مسئوليت پذير وي از طريق شغل خياطي كوشيد در كنار شوهر، معاش خانواده را فراهم نمايد تا قدري از شدت و كثرت فشاري كه به لحاظ شغلي به همسر وارد مي آيد بكاهد.
غلامحسين از زمان تولد تا مرز دو سالگي بيماري هاي هولناكي، نظير سياه سرفه و ديفتري را پشت سر گذارد. ولي خوشبختانه جان سالم بدر برد تا آنكه زماني كه خانواده مطمئن گرديدند زمان اداي دين و نذرشان فرا رسيده است به اتفاق غلامحسين دو ساله به كربلاي معلي مشرف شدند، تا عرض ادب و ارادت خود را از مرحمتي كه امام حسين (ع) در حق خانواده افشردي و به ويژه طفل خردسال نموده بودند و خاصه به پدر و مادر روحي تازه دميده بودند، بنمايند.
بازگشت غلامحسين از سفر زيارتي كربلا گويا در او احساسي را پديد آورده بود كه در انديشه و خلقيات و عمل او تأثيري مثبت و دل نشين بر جاي گذارده بود.

[.:صافات:.]

نوجوانی

به تدريج كه او سنين رشد را يكي پس از ديگري طي مي نمود، در جستجوي معناي نام و نشانه هايي بود كه اگر چه نمي توانست در قالب سؤال به حل تمامي آنها بپردازد ولي با جستجوي علاقمندانه اي كه از خود بروز مي داد، او را وا مي داشت تا از طريق پيگيري هاي مربوط به اصول و فروع علوم ديني و قرآني به تدريج نياز به دانستن و شناخت راهكارهاي چگونه شدن صحيح و اصولي را در خود سيراب نمايد.
يكي از شخصيتهايي كه به پیشرفت او در این گام کمک کرد، امام جماعت محله، جناب حجة الاسلام بهشتي بود كه در قالب جلسات پرسش و پاسخ، برگزاري جلسات وعظ و خطابه و شرح تاريخ اسلام و چگونگي و چرايي شكل گيري شخصيتها و برگزيدگان دين مبين اسلام كه همانا سازندگان و جاودانه سازان اين تاريخ پر بركت بودند، كوشيد غلامحسين كنجكاو را به اتفاق ساير كودكان و نوجوانان از ابهامات ذهني خارج ساخته و وجاهت اسلام عزيز را به طرزي مناسب و گويا معرفي سازد.
رشد جسمي غلامحسين روز به روز روند طبيعي خود را بيش از پيش طي مي كرد. وي اگر چه از نظر تحصيلي دانش آموزي معمولي بود، ولي در مورد آنچه ابتدا اعتقاد مي يافت وسپس به باور مي رساند هيچ گونه كوتاهي نمي نمود.
گستره اخلاق، منش و مرام او به حدي جاي رشد و توسعه داشت كه ديگران به راحتي مي توانستند روي او به عنوان فردي كه مي كوشد گفته و قولش با عملش دو تا نگردد بخوبي حساب باز كرده و در هر كار عام المنفعه به ويژه در محيط مسجد محل از او به عنوان فردي متعهد و كار راه انداز ياد نمايند.
غلامحسين از همان كودكي انضباط، متانت، كمك به مستمندان را قوه محركه خود به سمت بهتر زيستن و رشد فكري تلقي مي نمود و در كنار آن بر فعاليتهاي مربوط به مسجد و نيز نماز اول وقت اهميت زياد قايل بود .
در جنب فعاليتهاي جاري در مسجد محله، وي به تلاش معني دار و هدف ساز در دبيرستان نيز عشق مي ورزيد. تأسيس كتابخانه، برگزاري جلسات وعظ و پرسش و پاسخ به وسيله اساتيد فن، ترتيب مراسم مختلف پيرامون مناسبتهاي ديني گوشه هايي از اين گونه خدمات است.

[.:صافات:.]

جوانی

با اتمام دوران تحصيلات متوسطه، وي در كنكور سراسري شركت كرده و در رشته دامپروري دانشگاه اروميه پذيرفته شد.
اگر چه تحصيلات دانشگاهي بخشي از انگيزه هاي علمي او را به دانستن پر مي كرد؛ ولي او به اين حد بسنده نكرده و كوشيد از فرصتهاي مناسب به منظور تقويت و اشاعه فعاليتهاي مذهبي ـ سياسي در حوزه دانشگاه بهره گيرد، تا آنكه مسئولان غرب زده ی دانشگاه پس از گذشت حدود 16 ماه از شروع تحصيل وي، غلامحسين را از دانشگاه اخراج نمودند، چرا كه سعي مي كردند وانمود سازند وي قصد دارد به منظور به انحراف كشاندن دانشجويان ديگر از هيچ تلاشي به ويژه در قالب سياسي و مذهبي دريغ نورزد.
پس از اخراج وي از دانشگاه اروميه، غلامحسين افشردي وارد خدمت نظام گرديد و ابتدا دوره آموزشي را در پادگان جلديان نقده گذراند، كه آنجا نيز از هر فرصتي براي بيداري روح مذهبي ـ سياسي سربازان استفاده مي جست و سپس به ايلام براي گذراندن اصل دوره سربازي انتقال يافت.
هنوز هشت ماه از سربازي او در ايلام نگذشته بود كه با توجه به فعاليتهاي چشمگيري كه با هماهنگي علماء ايلام و از جمله آيت الله صدر اولين امام جمعه پس از انقلاب در ايلام داشت و به دنبال آن فرمان حضرت امام خميني مبني بر فرار سربازها از سربازخانه ها، از آنجا گريخت و به تهران رهسپار گرديد.

[.:صافات:.]

فعالیت های دوران شکوهمند انقلاب و پس از انقلاب

وي به هنگام ورود حضرت امام در دوازدهم بهمن ماه يك هزار و سيصد و پنجاه و هفت، از جمله كساني بود كه در كميته استقبال از ايشان حضوري فعال در كنار شهيدبروجردي و مانند ايشان در بخش حفظ و حراست از امنيت امام داشت.

افشردي به ويژه تا پيروزي انقلاب در 22 بهمن همان سال تمامي فرصتهاي خود را معطوف به تلاش به منظور تحقق انقلاب شكوهمند اسلامي به دست تواناي تدبير، اراده و هدايت معمار كبير انقلاب حضرت امام خميني (ره) نمود.
پس از تفوق انقلاب وي بلافاصله وارد همكاري با كميته انقلاب اسلامي كه با فلسفه حفظ و حراست از نهال انقلاب و ايجاد مصونيت از دست منافقان و دشمنان مختلف انقلاب شكل گرفته بود، شد و همزمان به دليل آنكه جهاد سازندگي را محمل برقراري عمران و آباداني مناطق محروم تلقي مي نمود در اين ارگان نيز وظايفي را به عهده گرفت.

فعاليتهاي ژورناليستي و مطبوعاتي از جمله كارهايي بود كه بشدت مورد علاقه غلامحسين افشردي بود، زيرا احساس مي نمود انجام وظيفه در اين گونه فعاليتها و پرداختن به شغل خبرنگاري و نويسندگي نوعي اصلاح انديشه و مصون نگه داشتن جامعه از استحاله فكري و بدبيني هاي القاء شده توسط جناح هاي مختلف گروهكهاي ملحد و منافق در سطح گروههاي مردمي است، لذا با اين ديدگاه از طريق حزب جمهوري اسلامي وارد روزنامه جمهوري اسلامي شده از كار عكاسي، مصاحبه و تهيه گزارش گرفته تا نقد و تحليل و بيان ديدگاه مكتبي ـ سياسي پيرامون امور جاري، كوتاهي نمي كرد. خلاصه وي تمامي لحظه هاي امكان پذير خود را در كنار كار در كميته و جهاد سازندگي در اختيار كار مطبوعاتي روزنامه فوق گذارد.

« غلامحسين افشردي » در اوایل سال 1358 به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در واحد اطلاعات در آمد و از آن پس بود كه نام مستعار « حسن باقري » برايش برگزيده شد.

[.:صافات:.]

فعالیت های پس از انقلاب

وي در فروردين سال 1358 به رغم آنكه داراي ديپلم رياضي اخذ شده از قبل از انقلاب بود، تصميم گرفت استعداد خود را در زمينه رشته تحصيلي علوم انساني نيز محك بزند، لذا پس از طي دو هفته مطالعه جدي در امتحانات نهايي سال چهارم متوسطه رشته فوق شركت جست و موفق به دريافت ديپلم علوم انساني گرديد و بلافاصله در كنكور سراسري همان سال شركت كرده و نهايتاً موفق به اخذ قبولي با رتبه 104 در رشته حقوق قضايي دانشگاه تهران گرديد.

اينك غلامحسين فعاليتهاي متعددي را دنبال مي كرد و از زمان بيشترين بهره را مي جست تا به تبعيت از فرامين حضرت امام (ره) كه نياز به حضور جوانان مسئول و متعهد و انقلابي را در صحنه هاي مختلف انقلاب و فعاليتهاي اجتماعي ضروري تشخيص مي دادند، بتواند ضمن رضاي پروردگار بر فرمان امام و رهبر انقلاب نيز گردن نهد.

فعاليتهاي متفرقه و متراكمي مثل حضور در كميته انقلاب، جهاد سازندگي، عضويت در سپاه، خبرنگاري در روزنامه جمهوري اسلامي و اينك توفيق قبولي و شروع تحصيل دانشگاهي در رشته حقوق قضايي، بخوبي حساسيت و مسئوليت پذيري او را نسبت به حضور در نقشهاي مختلف عرصه هاي سياسي ـ علمي و سازندگي انديشه و آباداني و عمران مناطق محروم البته در حد وسعت و توانايي او به خوبي گويا و شاهد است.

وي حتي از فعاليتهاي فرهنگي ـ مذهبي و سياسي در صحنه مسجد محل و اشاعه فرهنگ انسان ساز اسلام در سطح دبيرستاني كه در دوره تحصيل از بانيان تأسيس كتابخانه آن بود دريغ نداشت. زيرا مي دانست نوجوانان تا چه اندازه نياز دارند از غفلت ديني و وسوسه هاي دروغين سياسي به دور باشند و سره را از ناسره در مسير پيشبرد انقلاب تشخيص دهند.

تنوع و تعدد فعاليتهاي مختلف سياسي و فرهنگي روز به روز بر انجام انسجام فكري او و زايش و رشد نهال خود باوري، اميد به توفيقات حتمي بيشتر در آينده، ارزيابي درست از مسائل پيراموني كه گاه با شيطنتهاي بر خواسته از نيات پليد اجانب دشمن و گروهك هاي منافق و ملحد برآن چهره اي به ظاهر واقعي مي بخشيد، كمك كرده و به او نوعي دور انديشي و بزرگ انديشي واقع بينانه مي داد ضمن آنكه او را از مسائل كوچك و پيش پا افتاده نيز غافل نمي ساخت.


ادامه دارد ...

[.:صافات:.]

همكاري با كميته انقلاب اسلامي به او بينشي داده بود كه بخوبي مي توانست در مسير دفع مضرات وارده از سوي منافقين و دشمنان انقلاب كه اگر چه همزبان بودند ولي هم دل و هم نيت با شيطان بزرگ و اذنابش بودند به منظور استحاله انقلاب اسلامي به نفع امريكاي جنايتكار، استفاده كند. ( بينش مكتبي )

فعاليتهاي متفرقه در جهاد سازندگي به او دركي مبني بر اين داده بود كه تنها به دست تواناي جوانان دلسوز و مريد اسلام و انقلاب و امام ( ره ) مي توان تمام سختي ها را به جان خريد و در آباداني و عمران كشور حضوري هر چند كمرنگ داشت. ( بينش محروميت زدايي )

كار خبرنگاري در روزنامه جمهوري اسلامي آنچنان برداشت و ارزيابي از موقعيت و مقتضاي كنوني آن زمان انقلاب، ايران، منطقه، جهان و در يك كلام اطلاع از نیات دوستان و دشمنان ايران انقلابي به او بخشيده بود كه با كنجكاوي هر چه بيشتر به نوعي در غالب كار خبرنگاري تحركات و رايزني هاي شيطان بزرگ و هم پيمانانش را كه چشم ديدن ايران انقلابي را نداشته و هر لحظه اميد به اضمحلال موقعيت جديد آن را داشتند دنبال مي كرد. ( بينش سياسي )

اشتغال در واحد اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي او را از نزديك با راز و رمز دشمني هاي امريكاي شيطان صفت و ايادي داخليش همچون گروهكهاي زبون و اسلام ستيز و تحريك عراق توسط آن آشنا ساخت و هر لحظه ضريب در اختيار داشتن اطلاعات دقيق و خنثي نمودن توطئه هاي آنها را با پيروي از تدابير سياسي ـ نظامي منسجم و واحد افزايش مي داد. ( بينش نظامي )

فعاليتهاي محدودتر در محيط و فضاي مسجد محل و مدرسه زمان تحصيل كه معطوف بر نوجوانان نيازمند به كسب علم، و آگاهي از ترفندهاي دشمن و شناخت هر چه بيشتر دوست از دشمن بود، غلامحسين را اميدوار ساخت كه مي توان اين خواسته امام ( ره ) را جامه عمل بپوشاند كه در روزگاري نه چندان دور ارتش بيست ميليوني مورد نظر ايشان رنگ تحقق و عينيت به خود بگيرد و انسجام و وحدت ملي كه به فرمان امام ( ره ) از سوي تك تك دلسوختگان انقلاب خطاب به مردم درد مند حركت رو به جلويي را پديد آورده بود، نضج يابد. ( اطاعت از امر ولايت )

و در نهايت تحصيل در دانشگاه و حضور در ميان دانشجويان، اساتيد و دانشگاهيان كه قشر روشنفكر جامعه تلقي مي شدند و هر روز در كشاكش ميان راه ثواب از خطاي فضاي سياسي ـ فرهنگي دانشگاه كژدار و مريض به جناحها و دسته هاي مختلف حق يا ناحق ملحق شده و در چالش انتخاب بودند، او را بصير ساخت كه بايد بر دانش و بينش مذهبي ـ مكتبي خود بيش از گذشته بيافزايد تا به اين طريق كمكي باشد در راه شناخت واقعي تر روشنفكر نماها از روشنفكران دانشگاهي و ايجاد نوعي مصونيت و صيانت دانشجويان سر در گم در پيروزي بر چالشها و ابهامات پيرامون ايشان تا هر چه بيشتر در جو دانشگاه بتواند مسلط و حساب شده جلوي هر گونه خبط و خطاي احتمالي و عمدي از سوي گروهكها را گرفته و از فرصتهاي ممكنه در راستاي جلوگيري از تحريف انقلاب و انديشمندان آن به دست اين جرثومه هاي فساد و گول خوردگان غرب زده بگيرد. ( بينش سياسي در بعد دانشگاه و قشر دانشگاهي )


ادامه دارد ...

[.:صافات:.]

به هر طريق غلامحسين افشردي با نام مستعار « حسن باقري » در فاصله يك سال و نيم از گذشت پيروزي انقلاب تا شروع جنگ تحميلي موقعيتهاي گوناگوني را از نزديك تجربه كرد و به دليل اجتناب ناپذير بودن نوع روابطش با محيط هاي مختلف مطبوعاتي، امنيتي، نظامي، دانشگاهي، و محله اي و امثال آنها و اطلاع يافتن از اخبار پيراموني به ويژه در زمينه هاي مطبوعات داخلي ايران مثل واقعه شكست خورده طبس، نوژه، كردستان و درگيري هاي تجزيه طلبانه به اصطلاح خلقي در گوشه گوشه مملكت، و منطقه اي نظير حمله نظامي شوروي به افغانستان، تحريكات و تحركات امريكا در منطقه خليج فارس به ويژه در منطقه خاور ميانه و عراق به درك بسيار خوب و بالاتري از مقتضاي كنوني آن زمان رسيد، به طوري كه شروع به تحليل چرايي شرائط موجود و چگونگي برخورد با حصار هاي پديد آمده توسط دشمن نسبت به نظام جمهوري اسلامي در غالب مقالات، تحليلهاي مطبوعاتي، تشريح وضع انقلاب و دشمنان آن و احتمال دگرگوني ها و درگيري هاي نظامي پيدا وپنهان آينده نسبت به ايران نمود. اما همچنان در جريان موج عظيم تمامي دلسوختگان و فعالان انقلاب چهره اي همچنان گمنام به نظر مي رسيد كه مثل همه درد انقلاب دارد و وحدت ملي مردم و پيروي از ولي فقيه را بعنوان رمز موفققيت و نجات مملكت از دست بيگانگان بر مي شمرد.

در شهريور ماه 1359 وي به دعوت سازمان « امل » لبنان بعنوان خبرنگار روزنامه جمهوري اسلامي ايران براي ديدار از آن منطقه و اردن به مدت 15 روز به كشور هاي مذكور مسافرت نموده و گزارش و ارزيابي تحليلي خود را از اوضاع نا به سامان مسلمانان آن مناطق تهيه نمود كه در روزنامه جمهوري اسلامي به چاپ رسيد.

[.:صافات:.]

السلام علیک یا سید الشهداء

ان شاء الله در روزهای آینده مطالبی دیگر از زندگانی پر افتخار این شهید عزیز قرار خواهم داد.

[شهاب منتظر]